امام صادق علیه السلام فرمود؛ «در قیامت پنجاه موقف (محل توقف برای رسیدگی به اعمال) است که هر موقفی به اندازه ۱۰۰۰ سال از سال هایی است که شما می شمارید». (امالی مفید ص۲۷۴)
امیر مومنان علی علیه السلام فرمودند: «بدان پیش روی تو گردنه صعب العبوری است که سبکباران (برای عبور از آن) حالشان از سنگین باران بهتر است، و کندروان وضعشان بسیار بدتر از شتاب کنندگان است و (بدان که) نزول تو بعد از آن گردنه به یقین یا به بهشت است و یا به دوزخ …» (نهج البلاغه نامه ۳۱ بخش هجدهم)
شیخ صدوق می نویسد: « عقیده ما در مورد عقبه هایی که بر طریق و راه محشر قرار دارد این است که هر یک از آنها به نام یکی از فرائض دینی نامگذاری شده است و انسان موظف است که از آنها عبور کند، هر گاه به خاطر کارهای نیک و در پرتو رحمت الهی از یکی از آنها بگذرد، به عقبه دیگر می رسد که باید از آن نیز عبور کند، و به این ترتیب باید از همه موقف ها و عقبه ها بگذرد و در غیر این صورت به دوزخ سقوط خواهد کرد.» (الاعتقادات_الامامیه ص۷۱)
شیخ مفید نیز می نویسد: «عقبه های قیامت همان احکام دینی است که انسانها باید در روز قیامت پاسخگوی آنها باشند… مقصود از عقبه و گردنه که در قرآن و روایات آمده است همان دستورات الهی است که از آنجا که رعایت آنها همراه با تحمل مشکلات و دشواری ها است از آنها به عقبه تعبیر شده است.» (بحارالانوار ج۷ ص۱۲۹)
بنابراین مواقف پنجاه گانه قیامت دقیقا برای ما مشخص نیست همین قدر می دانیم که این مواقف به نام هر یک از فرائض و واجبات دینی از جمله نماز و روزه و حج و زکات و ولایت و … است که بندگان در هر یک از آن مواقف مورد سوال و بازخواست قرار می گیرند.
