سخنان معصومان درباره امام علی بن موسی الرضا (ع)

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم: «پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه‌کاری او را زیارت نکند جز اینکه خداوند گرفتاری او را برطرف سازد و گناهانش را ببخشاید.» (۱)

امام رضا علیه‌السلام: هر امام و رهبری، عهد و میثاقی بر پیروان و دوستدارانش دارد و همانا یکی از اعمالی که نمایانگر وفاداری و ادای میثاق است، زیارت آرامگاه آنان است. (۲)
امام رضا علیه‌السلام: بار خدایا تو می‌دانی که من بر پذیرفتن ولایتعهدی مأمون مجبور و ناچارم پس مرا مؤاخذه مکن همان‌گونه که بنده و پیامبرت یوسف را به هنگام پذیرفتن حکومت مصر مؤاخذه نکردی. (۳)
ریان گوید: به حضرت رضا علیه‌السلام عرض کردم مردم می‌گویند شما بااینکه اظهار بی‌رغبتی به دنیا می‌کنید ولایتعهدی را پذیرفته‌اید؟ امام فرمود: خداوند خود می‌داند که من این امر را ناپسند می‌داشتم ولی چون بین پذیرش آن و مرگ مخیر شدم، قبول آن را بر مرگ ترجیح دادم. (۴)
امام رضا علیه‌السلام: کسی که با دوری راه سرا و مزارم را زیارت کند، روز قیامت در سه جا [برای دستگیری] نزد او خواهم آمد و او را از بیم و گرفتاری آن موقف‌ها رهایی خواهم بخشید: هنگامی‌که نامه‌ها [ی‌اعمال] به راست و چپ پراکنده شود، نزد صراط و نزد میزان [هنگام سنجش اعمال]. (۵)
امام رضا علیه‌السلام: «هر که مرا زیارت کند درحالی‌که حق و طاعت مرا که خدا بر او واجب کرده بشناسد، من و پدرانم در روز قیامت شفیع او هستیم و هر که ما شفیع وی باشیم نجات یابد.» (۶)
امام رضا علیه‌السلام: من به‌زودی مظلومانه با سم به قتل خواهم رسید. پس هر که با شناخت حق من زیارتم کند خداوند گناهان گذشته و آینده او را ببخشاید. (۷)
امام رضا علیه‌السلام: این بارگاه بوستانی از بوستان‌های بهشت است، و محل آمد و شد فرشتگان آسمان، و همواره گروهی از ملائکه فرود می‌آیند و گروهی بالا می‌روند تا وقتی‌که در صور دمیده شود. (۸)
امام رضا علیه‌السلام: من [به این کار] واداشته شدم و ناچار گشتم، چنان‌که یوسف و دانیال علیهماالسلام مجبور شدند چه هر یک از آن دو، ولایت را از خودکامه زمان خویش پذیرفتند، خدایا پیمانی نیست مگر پیمان تو و ولایتی نیست مگر از سوی تو، پس مرا در برپا داشتن دینت و زنده کردن سنت پیامبرت توفیق رسان. (۹)
امام رضا علیه‌السلام: خداوند مرا بازداشته از اینکه خویش را با دست خود به نابودی افکنم، پس اگر قرار چنین است آن را می‌پذیرم به‌شرط آنکه نه کسی را به کار گمارم و نه کسی را از کار کنار گذارم و نه رسم و سنتی را نقض کنم. (۱۰)
پی‌نوشت‌ها:
۱. عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۵۷
۲. بحار الانوار، ج ۱۰۰، ص ۱۱۶
۳. بحار الانوار، ج ۴۹، ص ۱۳۰
۴. عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۳۹
۵. وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۴۳۳
۶. همان، ج ۵، ص ۴۳۶
۷. همان، ج ۱۰، ص ۴۳۸
۸. بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۴۴
۹. عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۹
۱۰. علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۲۶