شیخ احمد احسایی و دربار قاجار

روابط میان شیخ احمد و دربار قاجار با روابطی که میان دربار و سایر علمای شیعه برقرار بوده است متفاوت است شیخ در نوشته­های مختلفی که از خود بر جای نهاده است فتحعلیشاه را به نحوی متملقانه ستوده است  شیخ در «رساله سلطانیه» فتحعلیشاه قاجار را چنین می­ستاید:
عزالمؤمنین و حامی المله والدین، طالب الحق والیقین، مسفرالملوین، و قرهالعین، وجامع کلّ زین، سلطان البرّین و خاقان البحرین، حافظ الأمان و مارس أهل الإیمان، عالیالقدر و الشأن، و سامی الرّقبه والمکان، السّلطان بن السّلطان بن السّلطان والخاقان ابن الخاقان بن خاقان السلطان، فتحعلی شاه، شدّالله عضده، و هزم الله به جنودالکافرین والمنافقین، و شرّدالله بما یمدّه من النّصر جیوشالمعتدین، و شیّد بنیان سلطنته بالإمداد والتحصین، و مدّالله ظلال عزّه و نصره علی جمیع المؤمنین، بحرمه المیامین و خیرالخلق أجمعین محمد و آلهالطاهرین ـ صلواهالله علیهم أجمعین ـ آمین ربّ العالمین.( [?])
مرحوم سید محمد باقر نجفی در کتاب بهائیان درباره این سند که نظائر آن را در نوشتجات شیخ بسیار می­توان یافت می­نویسد:
تمامی این اسناد تاریخی نشان می­دهد که «تملقگویی» شیخ، نسبت به فتحعلیشاه و شاهزادگان قاجار یک شیوه همیشگی بوده است. ([?])
 
[?] «جوامع الکلم» جلد دوم، صفحه ???
[?] بهائیان  صفحه ??