مؤمن و انفاقی شایسته خداوند غنی حمید

سوره بقره آیه ۲۶۷: «یا ایها الذین آمنوا انفقوا من طیبات ما کسبتم و مما اخرجنا لکم من الارض ولا تیمموا الخبیث منه تنفقون و لستم باخذیه الا ان تغمضوا فیه و اعلموا ان الله غنی حمید؛ ای کسانی که ایمان آورده اید از قسمت های پاکیزه اموالی که از – طریق تجارت – به دست آورده اید و از آنچه از زمین برای شما خارج ساخته ایم – از معادن و منابع و درختان و گیاهان – انفاق کنید و برای انفاق، به سراغ قسمت های ناپاک نروید در حالیکه خود شما – به هنگام پذیرش اموال – حاضر نیستید آنها را بپذیرید، مگر از روی اغماض و کراهت و بدانید خداوند بی نیاز و شایسته ستایش است».
پیام آیه:
اولاً ایمان به خدا نیازمند پای بندی به دستورات اجتماعی و اخلاقی است و ثانیاً یک انسان با ایمان نه تنها باید التزام عملی خود را به فضایل اخلاقی در زمینه های گوناگون نشان دهد بلکه باید بهترین نمونه های اخلاق عملی را در زندگی از خود بروز دهد. به عنوان نمونه نه تنها یک مؤمن پای بند به مسأله انفاق است که باید به گونه ای عمل کند که اگر خودش به جای گیرنده انفاق بود با رضایت و خرسندی کامل آن را دریافت می کرد و ثالثاً توجه به اینکه انسان به چه خدائی ایمان آورده است نقش مؤثری در میزان پای بندی انسان به فضایل اخلاقی دارد، خدایی که بی نیاز و شایسته ستایش است باید انفاق در راه خدا نیز انفاقی شایسته و قابل تقدیر و تقویت کننده روحیه بی نیازی و عزت نفس باشد.
جمع بندی پیام ها:
انسان مؤمن آن خداوند کامل و بی نیاز مطلقی را که در دل قبول دارد در عمل نشان بدهد و اعمالش را مظهری از صفات کمال او قرار دهد.
* * *
منبع :
تفسیر المیزان
تفسیر نور الثقلین
امالی صدوق
معانی الاخبار صدوق
اصول کافی
مفردات راغب