مسئله ازدواج با محارم در بهائیت

در این بخش قصد داریم در ارتباط با ازدواج با محارم در بهائیت ، مطالبی را خدمت عزیزان ارائه کنیم ، انشاء الله که مفید واقع گردد.
در کتاب شؤون خمسه  آمده:
“و لقد أذن الله بین الاخ و اخته ” از این جمله این مفهوم برداشت می شود که ازدواج خواهر و برادر جایز است.
دوستان عزیز توجه داشته باشند که آثار و الواح و کتب باب و بهاء مجموعه معارف رسمیه مقدسه بهائیت است. ( نگاه اجمالی در دیانت بهائی- احمد یزدانی- ص۱۴۵ )
 
میرزا حسینعلی نیز در کتاب اقدس بیان کرده :
” قد حرّمت علیکم ازواج آبائکم ” (کتاب اقدس – ص ۱۰۴)
یعنی حرام شده است بر شما زن های پدرهایتان.
 
طبق این جمله فقط ازدواج با “زن پدر” تحریم شده است و از تحریم ازدواج با سایر محارم سخنی گفته نشده است و مفهوم  این مطلب به دلیل انحصار این است که ازدواج با غیر زن پدر (مثلاً خواهر ، خاله، عمه و …) جایز است .
جانشین بهاء الله نیز در این ارتباط بیان کرده :
“ازدواج با بستگان مربوط به رأی بیت العدل است.”(گنجینه حدود و احکام – ص ???)
 
بیت العدل نیز در ۱۵ ژانویه ۱۹۸۱ در پاسخ سؤال یکی از بهائیان که ازدواج بین فامیلی را پرسیده با صراحت اعلام نمود که همچنان تحریم ازدواج با محارم و اقارب منحصر در زن پدر است .
منشی بیت العدل می نویسد:
” در این نامه شما راجع به محدودیت های حاکم بر ازدواج با اقارب سوای موردی که ازدواج با زن پدر را ممنوع می سازد سؤال کردید، بیت العدل اعظم همچنین خواسته اند به اطلاع شما برسانیم که آن معهد اعلی هنوز موقعیت را برای صدور قوانین تکمیلی راجع به ازدواج با اقارب مقتضی نمی داند .”
 
و در ادامه ذکر می کند:
” بنابراین تصمیم گیری در این مورد به عهده خود نفوس مؤمنه محول شد….”
(کتاب انوار هدایت -ص۴۸۷- حکم ۱۲۸۹ در موضوع ازدواج بین فامیلی)
نویسنده: ماندانا قندهاری