من خیلی دوست دارم حجابم را رعایت کنم

من خیلی دوست دارم حجابمو رعایت کنم، اما وقتی حجابم رو رعایت می‌کنم و میرم بیرون کسایی رو می‌بینم که حجابشون رو خوب رعایت نمی‎کنن و وسوسه میشم که من هم مثل اونها باشم؛ حالا نمی‎دونم چیکار باید کنم؟
اتفاقاً زیبایی گناه نکردن و ثواب گناه نکردن همینه که انسان گاهی وسوسه اون کار به شه، در وجودش یک ولوله‌ای ایجاد به شه و در مقابلش بایسته. والا مثلاً بنده که اینقدر خوابیدم که دیگه از زور پر خوابی بیدار شدم بعدشم به گم خوب الحمدالله که دیگه ما هم سحرخیز شدیم. این سحرخیزی که فایده نداره. از ساعت ۶ بعد از ظهر خوابیدی ۴ صبح بیدار شدی. دیگه زورم بزنی خوابت نمی بره. اونجایی که انسان با یه سختی رختخواب گرم رو کنار می‎زنه و چشاش همین‌جوری داره قیلی ویلی میره و آبی به چشمش میزنه و میگه خدایا به خاطر تو بلند شدم. اون خیلی مزه داره. والا اونقدر خوابیدم که خوابم نمیاد، اونقدر خوردم که دیگه غذا خوردنم نمیاد، اونقدر عیاشی کردم که دیگه حالا نگاه به هر زنی بکنم برام جاذبه نداره؛ اون که هنری نیست و این که شما خانم محترم، این وسوسه رو میشی و دیگران گاهی بالاتر از وسوسه یه نگاه متلک آلودی، یک نگاه تحقیرآمیزی، یک نگاهی از سر اینکه شما چقدر املی به شما می اندازن و شمایی که این حقیقت رو دریافتی که این زیباتره، اینجوری پاک‌تر و پاکدامن تره، بدونید پیش خدا اجر و مقام بلندی دارید. ضمن اینکه محیط هم نباید خیلی روی ما تأثیر بگذاره، یعنی که وقتایی باور داریم کارایی خوبه ولی اینقدر بیرون رو می‌بینیم و توجهمون درگیر اطراف میشه که خود به خود این تلقین ایجاد میشه که نکنه ما داریم راه رو اشتباه میریم، نکنه اونا درست میگن! بعضی جاها دیدید بهار زودرس میشه و توی باغ یک درخت بادام شکوفه داده، همه میرن ازش عکس میگیرن. شما اون یک درخت بادامی باشید که شکوفه دادید کاری هم نداشته باشید بقیه درخت‌ها شاخ و برگشون خشکه!