نقش خانواده در ازدواج فرزندان

    ازدواج و تشکیل خانواده یکی از اهداف و تصمیمات مهم در زندگی افراد جامعه است که اگر همراه با تعقل و دوراندیشی نباشد، نتیجه یی جز سرخوردگی و شکست نخواهد داشت .
    یک خانواده محکم و منسجم که همه اعضای آن در جای اصلی خود قرار دارند، همواره می کوشند در همه موارد پشت و یا رویاروی یکدیگر باشند. در چنین خانواده هایی ارزش ها و قابلیت های هرشخص اعم از بزرگ و کوچک کشف و شکوفا می شود. در نتیجه هر مرحله از زندگی به گونه و شیوه یی مرتب پیش خواهد رفت و چنانچه مشکلی هم پیش آید، همه با همفکری و همیاری یکدیگر بسرعت مانع به وجود آمده را برطرف خواهند کرد.
    و اما همه مسائل و مشکلات زمانی پیش می آید که خانواده یی دارای انسجام و همبستگی لازمه نباشند. آن وقت است که هر یک از افراد خانواده سازی جدا و مخالف دیگری خواهد نواخت و این ارکستر ناهماهنگ و ناموزون که رهبر و راهبری ندارد، در کوران مسائل و مشکلات زندگی ، بسیار زود از هم خواهد پاشید و در نتیجه انسان هایی از هم بیگانه و در خود شکسته خواهد ساخت که هر یک برای خود تصمیمی در خفا خواهند گرفت بی آنکه به راستی از عواقب آن باخبر باشند. مشورت و همدلی در چنین محیطی معنا ندارد و شاید گمان می کنند ازدواج راهی برای رهایی و خلاص شدن از موقعیت موجود باشد. اما غافل هستند که انتخاب عجولانه و بی مشورت یا حتی تحمیل نظر نیز می تواند به سهم خود عاقبتی تیره و تاریک داشته باشد.
    اغلب اوقات بزرگترها می توانند نتیجه سال های عمر خود و تجربیاتی را که به دست آورده اند، در کسوت یک راهنمای خوب و صالح در اختیار فرزندان و جوان ترها قرار دهند. به شرط اینکه اجازه دهند آنها هم آموخته های خود را از زندگی ، هر چند اندک ، به کار گیرند تا ذره ذره به پختگی و بلوغ فکری برسند.
    اگر به هدف و تصمیمی چنین مهم و آینده ساز، کوچک و یا سایه وار نگاه کنیم ، حاصلی جز شکست و خستگی ممتد از زندگی نخواهد داشت . زندگی جدی تر از آن است که سرسری و باری به هر جهتی گرفته شود. کاری نکنیم که سال ها بعد حاصلی جز افسوس نداشته باشد.