اسهال ( Diarrhea )

اسهال بیماری شایعی است که با مشخصات زیر تعریف می شود ، افزایش تعداد دفعات اجابت مزاج (بیش از سه بار در روز) افزایش مقدار مدفوع (بیش از ۲۰۰ گرم در روز) و تغییر در مقدار آن (پیدایش مدفوع آبکی)، اسهال معمولاً با نیاز مبرم به اجابت مزاج ، احساس ناراحتی در ناحیه ی پرینه ، بی اختیاری مدفوع و یا ترکیبی از موارد یاد شده همراه می شود. اسهال بدنبال هر بیماری که سبب افزایش ترشحات روده ای کاهش جذب مخاطی یا تغییر (افزایش) تحرک روده میگردد بوجود می آید.
انواع اسهال عبارتند از: اسهال ترشحی ، اسموتیک و مخلوط. اسهال ممکن است به طور حاد (غالباً متعاقب عفونت و خود محدود شونده) و مزمن (در مدت زمان طولانی وجود داشته و به صورت عدد تک گیر عدد می نماید) مشخص گردد . اسهال ترشحی حجم زیادی دارد ، در اسهال اسموتیک اجزاء جذب نشده مواد غذائی به چشم می خورد و اسهال مخلوط در بیماری های التهابی روده تظاهر می یابد . too همچنین ممکن است این عارضه به دنبال کارگیری داروهای خاص ، لوله های تغذیه ای و سوء جذب ، نقایص اسفنکتری ، سندرم زولینگراسیون ایلوئس پارالیتیک ، سندرم نقص ایمنی اکتسابی ( AIDS )و انسداد روده .
تضاهرات بالینی :

· افزایش تعداد دفعات اجابت مزاج و وجود مدفوع آبکی.

· کرامپهای شکمی ، دستیانسیون شکم ، افزایش صداهای روده ای ، بی اشتهائی و احساس تشنگی .
وجود انقباضات اسمپاسمودیک و دردناک آنوس و احساس کشیدگی روی آنوس هنگام اجابت مزاج
· دیگر نشانه ها به علل ایجاد کننده و شدت آنها و میزان اختلالی که در دهیدراتاسیون و تعادل مایعات الکترولیتها ایجاد می نماید ،‌داردعبارتند از :

. مدفوع آبکی ممکن است دلالت بر وجود بیماری روده کوچک داشته باشد.

. مدفوع شل و نیمه جامد با احتلالات موجود در کلون همراه می شود .

.  مدفوعهای چرب و حجیم احتمال وجود سوء جذب روده ای را مطرح می سازد .

. وجود موکوس و چرک در مدفوع دلالت بر بیماری های التهابی روده نظیر آنتریت و کولیت دارند.

.  باقی ماندن قطرات چربی بر روی آب توالت دال بر نارسائی پانکراس می باشد.
. اسهال شبانه یکی از نشانه های نوروپاتی دیابتیک است .
درمان طبی :

 درمان اصلی و اولیه بر کنترل نشانه ها، پیش گیری از عوارض ، رفع یا درمان بجای زمینه ای تأکید می شود.

. داروهای خاص ( استفاده از آنتی بیوتیکها و داروهای ضد التهابی ) ممکن است سبب کاهش شدت اسهال گردند .

. زمانی که عامل عفونی مطح نیست ، در صورت تجویز می توان از داروهای ضد اسهال نشیر دی فنوکسیلات – ولوپراماید به منظور کاهش حرکات روده ای استفاده کرد.
. زمانی که عامل مولد اسهال عفونی بوده و یا اسهال شدید باشد از داروهای آنتی میبکروبیال استفاده می گردد .
اقدامات پرستاری :

معاینه کامل فیزیکی اسهال، سمع شکم از نظر وجود تندرنس ، مشاهده مدفوع.

.به منظور تعیین وضعیت هیدراتاسیون ، وضعیت غشاهای مخاطی را مورد مشاهده قرار دهید فشار خون  بیمار از نظر وجود هیپوتاسیون وضعیتی بررسی نمائید.

. پوست اطراف پرینه را از نظر تحریکات ایجاد شده مد نظر قرار دهید .

. بر جذب مدفوع و دفع مایعات وزن بیمار توجه کنید.

مداخلات پرستاری:
 کنترل اسهال، حفظ تعادل مایعات و الکترولیتها ، کاهش اضطراب ، افزایش مراقبت از پوست  .