اهمیت روابط در خانواده
باید توجه داشت که همه انسانها نیازمند رابطه و برقراری ارتباط را با دیگران هستند. چرا که گفته شد، انسان اصالتاً موجودی است اجتماعی و حیات و زندگی پویا و مولد آدمی در گرو روابط بین فردی دینی و ارتباطات مؤثر و مفید و متقابل با دیگران است. به سخن دیگر و بدون ارتباط مؤثر اجتماعی و تعامل بین فردی، انسان نمی‌تواند به رشد مطلوب و شکوفایی شخصیت خود برسد.
بخش قابل توجهی از تبلور استعدادها و شکفته شدن توانمندی‌ها و معنا یافتن قابلیت‌ها و مسؤولیت پذیری‌ها و تحول شخصیت متعادل و متعالی انسان، در نتیجه حیات اجتماعی، به برداشت‌های مشاهده‌ای، پیوندهای خانوادگی، اکتساب‌های آموزشگاهی و تجارب زندگی جمعی فراهم می‌گردد، به طوری که هر گونه محرومیت از روابط مطلوب و منطقی با دیگران و دور ماندن از زندگی پویای اجتماعی، زمینه اضطراب و افسردگی و عقب ماندگی فرهنگی را هموار می‌نماید.
اولین جوانه‌های ارتباط بین انسانها در حریم خانواده پدیدار می‌گردد. روابط درون خانوادگی از اهمیت و حساسیت فوق العاده ای برخوردار است و چگونگی این روابط نقش بسزایی در شکل گیری نگرش‌ها و بازخوردهای اجتماعی، آمادگی و توسعه مهارتهای اجتماعی اعضای خانواده خواهد داشت.
به طور کلی چگونگی روابط درون خانوادگی بیشترین تأثیر را در توان و نحوه برقراری و استمرار رابطه با دیگران در بین اعضای خانواده خواهد داشت.
پایه و اساس روابط درون خانوادگی بر محور رابطه زن و شوهر (پدر و مادر) استوار است. رابطه خوشایند و آرام بخش زنها و شوهرها نه تنها مناسب‌ترین بستر رشد و شکوفایی و تعالی شخصیت آن را فراهم می‌نماید، بلکه چنین رابطه‌ای بین پدرها و مادرها، نیاز همیشه فرزندان را به رابطه گرم و خوشایند و دوست داشتنی با والدین خود تأمین می‌نماید.
