خداترسی
امام صادق (ع) فرمود: خدا ترسی، نتیجه دانش و دانش، شعاع معرفت و قلب ایمان است. کسی که خشیت الهی نداشته باشد، عالم نیست؛ اگر چه موی باریک را به متشابهات علم، دو نیم کند (و در علم سرآمد باشد).
خدای تعالی میفرماید: (جز این نیست که دانشمندان و عالمان از خداوند خشیت دارند). آفت دانشمندان ده چیز است:
۱ طمع که خواری در پی دارد؛
۲ بخل در علم و مال؛
۳ ریا؛
۴ تعصب در رأی؛
۵ علاقه به ستایش دیگران از وی؛
۶ فرو رفتن در آنچه که به حقیقت راهی ندارد؛
۷ خود را به سختی انداختن برای زینت بخشیدن به سخن خود (و بازی با الفاظ)؛
۸ بی شرمی از خدا؛
۹ فخر فروشی؛
۱۰ عمل نکردن به آنچه که میداند.
حضرت عیسی (ع) فرمود: بدبختترین مردم، کسی است که در میان مردم به علم، شهره باشد و به عمل گمنام.
رسول خدا (ص) میفرماید: همنشین نباشد با دعوت کنندهای که شما را از یقین به شک، از اخلاص به ریا، از تواضع به کبر، از خیر خواهی به بدخواهی و از زهد به دنیاگرایی بخواند، بلکه به آن عالمی نزدیک شوید که شما را از کبر به فروتنی، از ریا به اخلاص، از شک به یقین، از دنیاطلبی به زهد از بدخواهی به خیر خواهی، بخواند. آن کسی شایستگی موعظه خلق را دارد که با صداقت، از این مراحل گذشته باشد و عیوب سخن گفتن را بشناسد و درست را از نادرست تشخیص دهد و به بیماریهای دلها و فتنهها و هوای نفس آشنایی داشته باشد.
حضرت علی (ع) فرمود: همچون طبیب مهربانی باش که دارو را در جایی که سود رساند، بنهد.