شیوه ی گفتگوی دونفری
در جلسه ی دوم با توجه به سابقه ی آشنایی، مباحث جزئی تر پیگیری می شود و در این جلسه است که عروس و داماد می توانند یک گفت و شنود فردی هم با یکدیگر داشته باشند.
در این مرحله باید به پرسش ها و پاسخ ها با تأمل بیش تر بپردازیم. باید ببینیم چه سؤالاتی را و چگونه مطرح کنیم؟ و چگونه می توانیم به سؤالات آنها اعتماد نماییم؟ در این مرحله باید دقت شود که اگر سؤالات از قبل تعیین شده و به طور کلیشه ای آماده شده باشد، این گفت و شنود حالت غیر طبیعی پیدا می کند؛ یعنی بر اساس مجالس معمول خواستگاری طرفین سؤالات خود را آماده کرده اند و هر یک سؤالات طرف مقابل را به طور کلیشه ای پاسخ می گوید.
قطعا چنین پرسش هایی ما را به مطلوب خود نزدیک نمی سازد. این مصاحبه تصنعی می شود و با واقعیت انطباق نخواهد داشت. مصاحبه باید کاملا طبیعی باشد. باید موضوعی کاملا اتفاقی پیش کشیده شود و گفت و شنود از آن آغاز شود. به عنوان مثال، از یک مسأله ای که در جامعه رخ داده است و نوع همگان مطلع هستند شروع کنیم. اول نظر او را در این مسأله جویا شویم و بعد خود اظهار نظر کنیم
مقصود اینکه، مقدمه ی گفتگو کاملا عادی باشد. فضای مباحث را از قالب خواستگاری خارج کنید تا وضعیت کمی عادی شود و فرد مورد نظر ما بتواند خودش را تا حدودی نشان دهد و دیدگاه های اجتماعی، سیاسی، علمی و … خود را ارائه دهد.
متأسفانه در مجالس خواستگاری به مباحث جامعه شناختی که می تواند منشأ اختلافات آینده برای دختر و پسر باشد، کم تر توجه می شود. گاه پسر به دغدغه هایی فکر می کند که اصلا دختر در فکر آن نیست و گاه نسبت به مباحثی بی تفاوت است که دختر کاملا نسبت به آن مسأله حساسیت دارد.
اما نکات اساسی:
– حرفهایتان را واضح و روشن بگویید، طوری که او منظور شما را متوجه شود و بتواند درست تصمیم گیری کند.
– توجه دقیق در رفتار، گفتار، ظاهر و عکس العمل فرد در مقابل سؤالاتی که از او می پرسید، شما را به شناخت بهتری می رساند.
– علاقه و حساسیت های خود را در مورد موضوعات مختلف در جلسه بیان کنید تا اختلاف نظرها مشخص شود.
– هدفتان از سؤال و جواب در گفتگو شناخت طرف مقابل برای انتخاب او باشد، نه بازجویی و تجسس در امور او. (حالت بازجویی یعنی نگاه و گفتار طوری باشد که او دست و پایش را گم کند.)
– در مورد موضوعات مهم و اساسی طورى سؤال کنید که همه جوانب آن سنجیده شود و شما را به شناخت عمیق در مورد آن برساند.
– مهارت خوب گوش دادن در بین جوانان امروز کم تر رعایت می شود؛ چراکه عمده دغدغه ی افراد، خوب حرف زدن است؛ در حالی که در خواستگاری خوب گوش دادن مهم تر و لازم تر است.
– قبل از جواب دادن سؤالاتی که دارای مفاهیم متفاوت نزد افراد است، بهتر است به یک تعریف مشترک برسید؛ مفاهیمی چون قناعت، زهد و حتی اعتدال. گاهی سوء برداشتها و سوء تعبیرها از جملات طرفین باعث عدم شناخت صحیح فرد مقابل میشود.
– فضای گفتگوی دختر و پسر در جلسات خواستگاری با رعایت حریم و رعایت احترام متقابل و به دور از احساس باشد تا شناخت واقعی شما تحت تأثیر عوامل دیگر قرار نگیرد.
– خانواده ها فضای مناسب و زمان کافی در اختیار دختر و پسر برای گفتگو قرار دهند که قسمت عمده ی شناخت در همین گفتگوها حاصل می شود. این امر هیجانات را کاسته و روال صحبت را منطقی تر می کند. ۔ اگر طرف مقابلتان اتاق جداگانه ای داشت، از او بخواهید در همان اتاق گفتگو کنید؛ زیرا نظم و چینش وسایل اتاق، فضای اتاق، تابلوها و کتاب ها همه پیام هایی دارد که می تواند شما را در شناخت او یاری دهد.
– در جواب دادن به سؤالات او تأمل کنید و شتاب زده جواب ندهید.
– جواب هایی که می دهد از این نظر که چگونه با سؤال ش ما برخورد می کند یا برداشت او از سؤال شما که نشان دهنده ی نوع بینش اوست، ویژگی های شخصیتی طرف مقابل را برای شما آشکار می کند.
– در جریان گفتگو راستگو و صادق باشید؛ اما خودمانی و خیلی راحت با هم برخورد نکنید. چون ممکن است وابستگی ایجاد کند و آن جو عقلانی و صادقانه را به فضایی احساسی تبدیل کند.
– هیچ گاه راحت صحبت کردن در جلسه را حمل بر آرامش داشتن با او در زندگی نگذارید. زیرا آرامش محصول تفاهم و صمیمیت هاست نه فقط راحت گفتگو کردن.
– طفره رفتن از پاسخ به سؤالات، هشدار برای شماست؛ زیرا مسائلی را ممکن است از شما پنهان کند که زندگی شما را یک عمر تحت تأثیر قرار دهد.
– بعد از طفره رفتن فرد از دادن پاسخ به سؤال، شما می توانید سؤال را به شکل دیگری از او بپرسید. در صورت جواب ندادن این روش به او بگویید: جواب سؤال خود را نگرفتم. در این شرایط باید از راه تحقیق به نتیجه برسید.
– شرایط شغلی خود را (قراردادی، ورشکستگی، مأموریت ها، رکود برای مشاغل آزاد و …) با فرد مقابل در میان بگذارید تا در صورت بروز مشکلات شغلی، طرف مقابل خود را از قبل برای مواجهه با آن آماده کرده باشد.
– توجه کنید که در دادن جواب سؤالات حتما باید خودتان را در موقعیت سؤال قرار دهید و هیچگاه پدر، برادر، خواهر و مادرتان را با همسرتان در موقعیت قرار گرفته شده مقایسه نکنید؛ مثلا وقتی او از شما می پرسد: اگر دیر آمدم چه عکس العملی نشان می دهید؟ اگر مثلا پدرتان دیر می آید، همسر را جای پدر قرار ندهید؛ زیرا در خانه شما تنها هستید و او همسر شماست!
به جواب ها خیلی دقت کنید؛ مثلا کسی که در جواب سؤال «آیا از گذشته ی خود راضی هستید؟» می گوید: «از لحظه لحظه ی عمرم به خوبی استفاده کرده ام» و معنای خوبی را بگوید، با کسی که فقط از نظر اقتصادی و خوش بودن گذشته را خوب می داند، خیلی فرق می کند.
