فاطمه زهرا و پاداش مؤمنان در هنگام مرگ

سدیر مى‏گوید: به حضرت صادق علیه‏السلام عرض کردم: فدایت شوم یابن رسول‏اللَّه، آیا مؤمن از قبض روحش کراهت دارد؟ فرمود: خیر (نه به خدا سوگند)، چون هنگامى که ملک‏الموت براى قبض روحش مى‏آید و وى اظهار ناراحتى مى‏کند، فرشته مرگ به او مى‏گوید: اى ولى خدا، بى‏تابى مکن. سوگند به خدایى که محد را بحق برانگیخت، من به تو از پدر خوب و مهربان به فرزندش مهربانترم، چشمانت را باز کن و نگاه کن. سپس فرمود:
«فیتمثل له رسول‏اللَّه و امیرالمؤمنین و فاطمه والحسن والحسین والائمه (من ذریتهم) صلوات‏اللَّه‏علیهم.»
– انوار مقدسه رسول‏اللّه و امیرالمؤمین و فاطمه و حسن و حسین و ائمه (از نسلشان) (صلوات‏اللّه‏علیهم) نزد او ظاهر مى‏شوند.
ملک‏الموت مى‏گوید: اینها رفقاى تواند. او چشمانش را مى‏گشاید و به آنان نگاه مى‏کند و سپس به خود خطاب مى‏کند: (۱)
(یا أیتها النفس المطمئنه) (۲)إلى محمد و أهل بیته علیهم‏السلام (إرجعی إلى ربک راضیه) بالولایه (مرضیه) بالثواب، (فادخلی فی عبادی) یعنی: محمد و أهل بیته و (و ادخلی جنتى)، فما من شى‏ء احب إلیه من انسلال روحه و اللحوق بالمنادی.»(۳)
اى روان آسوده به محمد و اهل‏بیتش! بازگرد به سوى پروردگارت. در حالى که هم تو خشنود به ولایت هستى، و هم او با ثوابش از تو خشنود است. پس داخل شود در زمره‏ى بندگانم، یعنى: محمد و اهل‏بیتش، و داخل بهشت خودم شو. در این هنگام هیچ چیز براى مؤمن از بیرون آمدن جانش و پیوستن به نداکننده دوست داشتنى‏تر نیست.
بیان:
غرض از اینکه این روایت ذکر حضرت زهرا علیهاالسلام در ردیف سائر ائمه علیهم‏السلام و جزو اهل‏بیت عصمت بودن ایشان است.
________________________________________
۱ـ در نقل کافى این قسمت به این صورت است: «فینظر فینادی روحه مناد من قبل رب العزه فیقول: (یا أیتها النفس المطمئنه)…»: (پس نگاه مى‏کند و کسى از طرف پروردگار به روحش ندا مى‏کند: اى روان آسوده…)
۲ـ فجر: ۲۷- ۳۰.
۳ـ بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۹۴، روایت ۷ و نیز بحارالانوار، ج ۶، ص ۱۹۶، روایت ۴۹. این حدیث از دو طریق نقل شده: ۱- کافى. ۲- صدوق، و ما به طریق صدوق نقل کردیم که در متن با کافى اختلاف دارد، مراجعه شود.