زیارت حضرت معصومه(س)
برخی مسافران و ساداتی که از مدینه به خراسان آمده بودند، خبر دادند که قرار است جمعی از نزدیکان، به‌ویژه خواهر امام به خراسان بیایند. آن‌ها قرار بود از جاده بالایی که از منطقه اصفهان و ساوه می‌گذشت، به خراسان سفر کنند. چند روزی از این خبر نگذشته بود که خبر ناگواری در مرو منتشر شد. خبررسانان می‌گفتند: فاطمه معصومه(س) خواهر امام، در بین راه مریض شده و در قم ساکن شده‌اند. قمی‌ها نیز با احترام و شکوه ویژه از ایشان پرستاری کرده‌اند، ولی خواست الهی چنین بود که ایشان جهان را وداع گفتند. شیعیان قم نیز آن بزرگوار را در قم دفن کردند و قبر ایشان را بسیار محترم می‌شمردند.
چند روز بعد، فرصتی شد که نزد امام بروم. از ایشان پرسیدم، زیارت حضرت فاطمه معصومه(س) چه فضیلتی دارد؟ امام فرمود: «هرکس قبر فاطمه را زیارت کند، اهل بهشت خواهد بود.» (کامل الزیارات، ص ۳۲۴، ح۱)
محاسن مشکی
امام معمولاً محاسن زیبایشان را خضاب می‌کرد؛ بنابراین ریش ایشان همیشه سیاه بود. با خودم گفتم باید از امام بپرسم که چرا چنین می‌کند؛ زیرا محاسن سفید به هیبت آدمی می‌افزاید. یک روز فرصتی پیش آمد و به ایشان گفتم «چرا شما محاسن خودتان را با رنگ سیاه خضاب می‌کنید؟»
امام فرمود: «رنگ کردن محاسن ثواب دارد، وانگهی این کار بر عفت بانوان می‌افزاید. اگر مردها خضاب می‌کردند و خویشتن را می‌آراستند، زنان از جاده عفاف بیرون نمی‌رفتند.» (الکافی، ج ۶،ص ۴۸۰)
چند سفارش خوراکی
بسیاری از وقت‌ها امام توصیه‌های پزشکی می‌کرد؛ توصیه‌هایی که صحبت‌های جد بزرگوارشان پیامبر خدا(ص) بود.
امام نقل می‌کرد که بهترین آشامیدنی در این دنیا و آن دنیا آب است. بر شما باد به روغن زیتون؛ زیرا معده را پاک و اعصاب را تقویت می‌کند و بیماری فرسوده‌کننده را از بین می‌برد، اخلاق را نیکو می‌کند و به روح آرامش می‌دهد و اندوه و غم را می‌زداید. از میان میوه‌ها نیز انار بخورید؛ زیرا هر دانه‌ای از انار که وارد معده شود، قلب را صفا و نور می‌بخشد و البته هیچ‌چیز نزد خداوند منفورتر و مکروه‌تر از پرخوری نیست. (عیون أخبار الرضا، ج ۲، ص ۳۸)
