إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ هَادُوا وَالصَّابِئِینَ وَالنَّصَارَى وَالْمَجُوسَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا إِنَّ اللَّهَ یفْصِلُ بَینَهُمْ یوْمَ الْقِیامَهِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیءٍ شَهِیدٌ
مسلما کسانی که ایمان آورده‌اند، و یهود و صابئان [= ستاره‌پرستان] و نصاری و مجوس و مشرکان، خداوند در میان آنان روز قیامت داوری می‌کند؛ (و حق را از باطل جدا می‌سازد؛) خداوند بر هر چیز گواه (و از همه چیز آگاه) است.«الحج/۱۷»
الْمُلْکُ یوْمَئِذٍ لِلَّهِ یحْکُمُ بَینَهُمْ فَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ
حکومت و فرمانروایی در آن روز از آن خداست؛ و میان آنها داوری می‌کند: کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، در باغهای پرنعمت بهشتند؛«الحج/۵۶»
فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَینَهُمْ یوْمَئِذٍ وَلَا یتَسَاءَلُونَ
هنگامی که در «صور» دمیده شود، هیچ یک از پیوندهای خویشاوندی میان آنها در آن روز نخواهد بود؛ و از یکدیگر تقاضای کمک نمی‌کنند (چون کاری از کسی ساخته نیست)!«المؤمنون/۱۰۱»
فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
و کسانی که وزنه اعمالشان سنگین است، همان رستگارانند!«المؤمنون/۱۰۲»
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُولَئِکَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِی جَهَنَّمَ خَالِدُونَ
و آنان که وزنه اعمالشان سبک باشد، کسانی هستند که سرمایه وجود خود را از دست داده، در جهنم جاودانه خواهند ماند!«المؤمنون/۱۰۳»
یوْمَ تَشْهَدُ عَلَیهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَیدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ بِمَا کَانُوا یعْمَلُونَ
در آن روز زبانها و دستها و پاهایشان بر ضد آنها به اعمالی که مرتکب می‌شدند گواهی میدهد!«النور/۲۴»
یوْمَئِذٍ یوَفِّیهِمُ اللَّهُ دِینَهُمُ الْحَقَّ وَیعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِینُ
آن روز، خداوند جزای واقعی آنان را بی‌کم و کاست میدهد؛ و می‌دانند که خداوند حق آشکار است!«النور/۲۵»
یوْمَ یرَوْنَ الْمَلَائِکَهَ لَا بُشْرَى یوْمَئِذٍ لِلْمُجْرِمِینَ وَیقُولُونَ حِجْرًا مَحْجُورًا
(آنها به آرزوی خود می‌رسند،) اما روزی که فرشتگان را می‌بینند، روز بشارت برای مجرمان نخواهد بود (بلکه روز مجازات و کیفر آنان است)! و میگویند: «ما را امان دهید، ما را معاف دارید!» (اما سودی ندارد!)«الفرقان/۲۲»
وَیوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاءُ بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلَائِکَهُ تَنْزِیلًا
و (بخاطر آور) روزی را که آسمان با ابرها شکافته می‌شود، و فرشتگان نازل می‌گردند.«الفرقان/۲۵»
الْمُلْکُ یوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَنِ وَکَانَ یوْمًا عَلَى الْکَافِرِینَ عَسِیرًا
حکومت در آن روز از آن خداوند رحمان است؛ و آن روز، روز سختی برای کافران خواهد بود!«الفرقان/۲۶»
وَیوْمَ یعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یدَیهِ یقُولُ یا لَیتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا
و (به خاطر آور) روزی را که ستمکار دست خود را (از شدت حسرت) به دندان می‌گزد و میگوید: «ای کاش با رسول (خدا) راهی برگزیده بودم!«الفرقان/۲۷»
یا وَیلَتَى لَیتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا
ای وای بر من، کاش فلان (شخص گمراه) را دوست خود انتخاب نکرده بودم!«الفرقان/۲۸»
لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِی وَکَانَ الشَّیطَانُ لِلْإِنْسَانِ خَذُولًا
او مرا از یادآوری (حق) گمراه ساخت بعد از آنکه (یاد حق) به سراغ من آمده بود!» و شیطان همیشه خوارکنند* انسان بوده است!
«الفرقان/۲۹»
یوْمَ لَا ینْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ
در آن روز که مال و فرزندان سودی نمی‌بخشد،«الشعراء/۸۸»
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ
مگر کسی که با قلب سلیم به پیشگاه خدا آید!»«الشعراء/۸۹»
إِنِّی أَخَافُ عَلَیکُمْ عَذَابَ یوْمٍ عَظِیمٍ
(اگر کفران کنید،) من بر شما از عذاب روزی بزرگ می‌ترسم!»«الشعراء/۱۳۵»
وَیوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّهٍ فَوْجًا مِمَّنْ یکَذِّبُ بِآیاتِنَا فَهُمْ یوزَعُونَ
(به خاطر آور) روزی را که ما از هر امتی، گروهی را از کسانی که آیات ما را تکذیب می‌کردند محشور می‌کنیم؛ و آنها را نگه می‌داریم تا به یکدیگر ملحق شوند!«النمل/۸۳»
حَتَّى إِذَا جَاءُوا قَالَ أَکَذَّبْتُمْ بِآیاتِی وَلَمْ تُحِیطُوا بِهَا عِلْمًا أَمَّاذَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
تا زمانی که (به پای حساب) می‌آیند، (به آنان) میگوید: «آیا آیات مرا تکذیب کردید و در صدد تحقیق برنیامدید؟! شما چه اعمالی انجام می‌دادید؟!»«النمل/۸۴»
وَوَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیهِمْ بِمَا ظَلَمُوا فَهُمْ لَا ینْطِقُونَ
در این هنگام، فرمان عذاب بخاطر ظلمشان بر آنها واقع می‌شود، و آنها سخنی ندارند که بگویند!«النمل/۸۵»
وَیوْمَ ینْفَخُ فِی الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِی الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ وَکُلٌّ أَتَوْهُ دَاخِرِینَ
و (به خاطر آورید) روزی را که در «صور» دمیده می‌شود، و تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند در وحشت فرو می‌روند، جز کسانی که خدا خواسته؛ و همگی با خضوع در پیشگاه او حاضر می‌شوند!«النمل/۸۷»
وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَهً وَهِی تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیءٍ إِنَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ
کوه‌ها را می‌بینی، و آنها را ساکن و جامد می‌پنداری، در حالی که مانند ابر در حرکتند؛ این صنع و آفرینش خداوندی است که همه چیز را متقن آفریده؛ او از کارهایی که شما انجام می‌دهید مسلما آگاه است!«النمل/۸۸»
مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ خَیرٌ مِنْهَا وَهُمْ مِنْ فَزَعٍ یوْمَئِذٍ آمِنُونَ
کسانی که کار نیکی انجام دهند پاداشی بهتر از آن خواهند داشت؛ و آنان از وحشت آن روز درامانند!«النمل/۸۹»
وَمَنْ جَاءَ بِالسَّیئَهِ فَکُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
و آنها که اعمال بدی انجام دهند، به صورت در آتش افکنده می‌شوند؛ آیا جزایی جز آنچه عمل می‌کردید خواهید داشت؟!«النمل/۹۰»
وَیوْمَ ینَادِیهِمْ فَیقُولُ أَینَ شُرَکَائِی الَّذِینَ کُنْتُمْ تَزْعُمُونَ
روزی را (به خاطر بیاورید) که خداوند آنان را ندا میدهد و میگوید: «کجا هستند همتایانی که برای من می‌پنداشتید؟!»«القصص/۶۲»
قَالَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَؤُلَاءِ الَّذِینَ أَغْوَینَا أَغْوَینَاهُمْ کَمَا غَوَینَا تَبَرَّأْنَا إِلَیکَ مَا کَانُوا إِیانَا یعْبُدُونَ
گروهی (از معبودان) که فرمان عذاب درباره آنها مسلم شده است میگویند: «پروردگارا! ما اینها [= عابدان] را گمراه کردیم؛ (آری) ما آنها را گمراه کردیم همان‌گونه که خودمان گمراه شدیم؛ ما از آنان به سوی تو بیزاری می‌جوییم؛ آنان در حقیقت ما را نمی‌پرستیدند (بلکه هوای نفس خود را پرستش می‌کردند)!»«القصص/۶۳»
وَقِیلَ ادْعُوا شُرَکَاءَکُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یسْتَجِیبُوا لَهُمْ وَرَأَوُا الْعَذَابَ لَوْ أَنَّهُمْ کَانُوا یهْتَدُونَ
و به آنها [= عابدان] گفته می‌شود: «معبودهایتان را که همتای خدا می‌پنداشتید بخوانید (تا شما را یاری کنند)!» معبودهایشان را می‌خوانند، ولی جوابی به آنان نمی‌دهند! و (در این هنگام) عذاب الهی را (با چشم خود) می‌بینند، و آرزو می‌کنند ای کاش هدایت یافته بودند!«القصص/۶۴»
وَیوْمَ ینَادِیهِمْ فَیقُولُ مَاذَا أَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِینَ
(به خاطر آورید) روزی را که خداوند آنان را ندا میدهد و میگوید: «چه پاسخی به پیامبران (من) گفتید؟!»«القصص/۶۵»
فَعَمِیتْ عَلَیهِمُ الْأَنْبَاءُ یوْمَئِذٍ فَهُمْ لَا یتَسَاءَلُونَ
در آن روز، همه اخبار به آنان پوشیده می‌ماند، (حتی نمی‌توانند) از یکدیگر سؤالی کنند!«القصص/۶۶»
وَیوْمَ ینَادِیهِمْ فَیقُولُ أَینَ شُرَکَائِی الَّذِینَ کُنْتُمْ تَزْعُمُونَ
(به خاطر آورید) روزی را که آنها را ندا میدهد و میگوید: «کجایند همتایانی که برای من می‌پنداشتید؟!»«القصص/۷۴»
وَنَزَعْنَا مِنْ کُلِّ أُمَّهٍ شَهِیدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَکُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا کَانُوا یفْتَرُونَ
(در آن روز) از هر امتی گواهی برمی‌گزینیم و (به مشرکان) می‌گوییم: «دلیل خود را بیاورید!» اما آنها می‌دانند که حق از آن خداست، و تمام آنچه را افترا می‌بستند از (نظر) آنها گم خواهد شد!«القصص/۷۵»
وَلَیحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَعَ أَثْقَالِهِمْ وَلَیسْأَلُنَّ یوْمَ الْقِیامَهِ عَمَّا کَانُوا یفْتَرُونَ
آنها بار سنگین (گناهان) خویش را بر دوش می‌کشند، و (همچنین) بارهای سنگین دیگری را اضافه بر بارهای سنگین خود؛ و روز قیامت به یقین از تهمتهائی که می‌بستند سؤال خواهند شد!«العنکبوت/۱۳»
وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَوَدَّهَ بَینِکُمْ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا ثُمَّ یوْمَ الْقِیامَهِ یکْفُرُ بَعْضُکُمْ بِبَعْضٍ وَیلْعَنُ بَعْضُکُمْ بَعْضًا وَمَأْوَاکُمُ النَّارُ وَمَا لَکُمْ مِنْ نَاصِرِینَ
(ابراهیم) گفت: «شما غیر از خدا بتهایی برای خود انتخاب کرده‌اید که مایه دوستی و محبت میان شما در زندگی دنیا باشد؛ سپس روز قیامت از یکدیگر بیزاری می‌جویید و یکدیگر را لعن می‌کنید؛ و جایگاه (همه) شما آتش است و هیچ یار و یاوری برای شما نخواهد بود!»«العنکبوت/۲۵»
وَیوْمَ تَقُومُ السَّاعَهُ یبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ
آن روز که قیامت برپا می‌شود، مجرمان در نومیدی و غم و اندوه فرو می‌روند!«الروم/۱۲»
وَلَمْ یکُنْ لَهُمْ مِنْ شُرَکَائِهِمْ شُفَعَاءُ وَکَانُوا بِشُرَکَائِهِمْ کَافِرِینَ
و برای آنان شفیعانی از معبودانشان نخواهد بود، و نسبت به معبودهایی که آنها را همتای خدا قرار داده بودند کافر می‌شوند!«الروم/۱۳»
وَیوْمَ تَقُومُ السَّاعَهُ یوْمَئِذٍ یتَفَرَّقُونَ
آن روز که قیامت برپا می‌گردد، (مردم) از هم جدا می‌شوند؛«الروم/۱۴»
فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِی رَوْضَهٍ یحْبَرُونَ
اما آنان که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادند، در باغی از بهشت شاد و مسرور خواهند بود.«الروم/۱۵»
وَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَهِ فَأُولَئِکَ فِی الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ
و اما آنان که به آیات ما و لقای آخرت کافر شدند، در عذاب الهی احضار می‌شوند.«الروم/۱۶»
فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ الْقَیمِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یأْتِی یوْمٌ لَا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ یوْمَئِذٍ یصَّدَّعُونَ
روی خود را بسوی آیین مستقیم و پایدار بدار، پیش از آنکه روزی فرا رسد که هیچ کس نمی‌تواند آن را از خدا بازگرداند؛ در آن روز مردم به گروه‌هایی تقسیم می‌شوند:«الروم/۴۳»
وَیوْمَ تَقُومُ السَّاعَهُ یقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَیرَ سَاعَهٍ کَذَلِکَ کَانُوا یؤْفَکُونَ
و روزی که قیامت برپا شود، مجرمان سوگند یاد می‌کنند که جز ساعتی (در عالم برزخ) درنگ نکردند! اینچنین از درک حقیقت بازگردانده می‌شوند.«الروم/۵۵»
فَیوْمَئِذٍ لَا ینْفَعُ الَّذِینَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلَا هُمْ یسْتَعْتَبُونَ
آن روز عذرخواهی ظالمان سودی به حالشان ندارد، و توبه آنان پذیرفته نمی‌شود.«الروم/۵۷»
یا أَیهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ وَاخْشَوْا یوْمًا لَا یجْزِی وَالِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَنْ وَالِدِهِ شَیئًا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّکُمُ الْحَیاهُ الدُّنْیا وَلَا یغُرَّنَّکُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ
ای مردم! تقوای الهی پیشه کنید و بترسید از روزی که نه پدر کیفر اعمال فرزندش را تحمل می‌کند، و نه فرزند چیزی از کیفر (اعمال) پدرش را؛ به یقین وعده الهی حق است؛ پس مبادا زندگانی دنیا شما را بفریبد، و مبادا (شیطان) فریبکار شما را (به کرم) خدا مغرور سازد!«لقمان/۳۳»
إِنَّ رَبَّکَ هُوَ یفْصِلُ بَینَهُمْ یوْمَ الْقِیامَهِ فِیمَا کَانُوا فِیهِ یخْتَلِفُونَ
البته پروردگار تو میان آنان روز قیامت در آنچه اختلاف داشتند داوری می‌کند (و هر کس را به سزای اعمالش می‌رساند)!«السجده/۲۵»
قُلْ یوْمَ الْفَتْحِ لَا ینْفَعُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِیمَانُهُمْ وَلَا هُمْ ینْظَرُونَ
بگو: «روز پیروزی، ایمان آوردن، سودی به حال کافران نخواهد داشت؛ و به آنها هیچ مهلت داده نمی‌شود!»«السجده/۲۹»
لِیسْأَلَ الصَّادِقِینَ عَنْ صِدْقِهِمْ وَأَعَدَّ لِلْکَافِرِینَ عَذَابًا أَلِیمًا
به این منظور که خدا راستگویان را از صدقشان (در ایمان و عمل صالح) سؤال کند؛ و برای کافران عذابی دردناک آماده ساخته است.
«الأحزاب/۸»
یسْأَلُکَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَهِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَمَا یدْرِیکَ لَعَلَّ السَّاعَهَ تَکُونُ قَرِیبًا
مردم از تو درباره (زمان قیام) قیامت سؤال می‌کنند، بگو: «علم آن تنها نزد خداست!» و چه می‌دانی شاید قیامت نزدیک باشد!«الأحزاب/۶۳»
قُلْ لَکُمْ مِیعَادُ یوْمٍ لَا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَهً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ
بگو: «وعده شما روزی خواهد بود که نه ساعتی از آن تأخیر می‌کنید و نه (بر آن) پیشی خواهید گرفت!»«سبأ/۳۰»
وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِی بَینَ یدَیهِ وَلَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ الْقَوْلَ یقُولُ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا لَوْلَا أَنْتُمْ لَکُنَّا مُؤْمِنِینَ
کافران گفتند: «ما هرگز به این قرآن و کتابهای دیگری که پیش از آن بوده ایمان نخواهیم آورد!» اگر ببینی هنگامی که این ستمگران در پیشگاه پروردگارشان (برای حساب و جزا) نگه داشته شده‌اند در حالی که هر کدام گناه خود را به گردن دیگری می‌اندازد (از وضع آنها تعجب می‌کنی)! مستضعفان به مستکبران میگویند: «اگر شما نبودید ما مؤمن بودیم!»«سبأ/۳۱»
وَیوْمَ یحْشُرُهُمْ جَمِیعًا ثُمَّ یقُولُ لِلْمَلَائِکَهِ أَهَؤُلَاءِ إِیاکُمْ کَانُوا یعْبُدُونَ
(به خاطر بیاور) روزی را که خداوند همه آنان را بر می‌انگیزد، سپس به فرشتگان میگوید: «آیا اینها شما را پرستش می‌کردند؟!»
«سبأ/۴۰»
قَالُوا سُبْحَانَکَ أَنْتَ وَلِینَا مِنْ دُونِهِمْ بَلْ کَانُوا یعْبُدُونَ الْجِنَّ أَکْثَرُهُمْ بِهِمْ مُؤْمِنُونَ
آنها میگویند: «منزهی (از اینکه همتایی داشته باشی)! تنها تو ولی مائی، نه آنها؛ (آنها ما را پرستش نمی‌کردند) بلکه جن را پرستش می‌نمودند؛ و اکثرشان به آنها ایمان داشتند!»«سبأ/۴۱»
فَالْیوْمَ لَا یمْلِکُ بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ نَفْعًا وَلَا ضَرًّا وَنَقُولُ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّتِی کُنْتُمْ بِهَا تُکَذِّبُونَ
(آری) امروز هیچ یک از شما نسبت به دیگری مالک سود و زیانی نیست! و به ظالمان می‌گوییم: «بچشید عذاب آتشی را که تکذیب می‌کردید!»«سبأ/۴۲»
إِنْ تَدْعُوهُمْ لَا یسْمَعُوا دُعَاءَکُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَکُمْ وَیوْمَ الْقِیامَهِ یکْفُرُونَ بِشِرْکِکُمْ وَلَا ینَبِّئُکَ مِثْلُ خَبِیرٍ
اگر آنها را بخوانید صدای شما را نمی‌شنوند، و اگر بشنوند به شما پاسخ نمی‌گویند؛ و روز قیامت، شرک (و پرستش) شما را منکر می‌شوند، و هیچ کس مانند (خداوند آگاه و) خبیر تو را (از حقایق) با خبر نمی‌سازد!«فاطر/۱۴»
مَا ینْظُرُونَ إِلَّا صَیحَهً وَاحِدَهً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ یخِصِّمُونَ
(اما)جز این انتظار نمی‌کشند که یک صیحه عظیم (آسمانی) آنها را فراگیرد، در حالی که مشغول جدال (در امور دنیا) هستند.«یس/۴۹»
وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذَا هُمْ مِنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ ینْسِلُونَ
(بار دیگر) در «صور» دمیده می‌شود، ناگهان آنها از قبرها، شتابان به سوی (دادگاه) پروردگارشان می‌روند!«یس/۵۱»
قَالُوا یا وَیلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ
میگویند: «ای وای بر ما! چه کسی ما را از خوابگاهمان برانگیخت؟! (آری) این همان است که خداوند رحمان وعده داده، و فرستادگان (او) راست گفتند!»«یس/۵۲»
إِنْ کَانَتْ إِلَّا صَیحَهً وَاحِدَهً فَإِذَا هُمْ جَمِیعٌ لَدَینَا مُحْضَرُونَ
صیحه واحدی بیش نیست، (فریادی عظیم برمی‌خیزد) ناگهان همگی نزد ما احضار می‌شوند!«یس/۵۳»
فَالْیوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
(و به آنها گفته می‌شود:) امروز به هیچ کس ذره‌ای ستم نمی‌شود، و جز آنچه را عمل می‌کردید جزا داده نمی‌شوید!«یس/۵۴»
فَإِنَّمَا هِی زَجْرَهٌ وَاحِدَهٌ فَإِذَا هُمْ ینْظُرُونَ
تنها یک صیحه عظیم واقع می‌شود، ناگهان همه (از قبرها برمی‌خیزند و) نگاه می‌کنند!«الصافات/۱۹»
وَقَالُوا یا وَیلَنَا هَذَا یوْمُ الدِّینِ
و میگویند: «ای وای بر ما، این روز جزاست!»«الصافات/۲۰»
هَذَا یوْمُ الْفَصْلِ الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ
(آری) این همان روز جدایی (حق از باطل) است که شما آن را تکذیب می‌کردید!«الصافات/۲۱»
احْشُرُوا الَّذِینَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا کَانُوا یعْبُدُونَ
(در این هنگام به فرشتگان دستور داده می‌شود:) ظالمان و همردیفانشان و آنچه را می‌پرستیدند…«الصافات/۲۲»
مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِیمِ
(آری آنچه را) جز خدا می‌پرستیدند جمع کنید و بسوی راه دوزخ هدایتشان کنید!«الصافات/۲۳»
وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ
آنها را نگهدارید که باید بازپرسی شوند!«الصافات/۲۴»
مَا لَکُمْ لَا تَنَاصَرُونَ
شما را چه شده که از هم یاری نمی‌طلبید؟!«الصافات/۲۵»
بَلْ هُمُ الْیوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ
ولی آنان در آن روز تسلیم قدرت خداوندند!«الصافات/۲۶»
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یتَسَاءَلُونَ
(و در این حال) رو به یکدیگر کرده و از هم می‌پرسند…«الصافات/۲۷»
قَالُوا بَلْ لَمْ تَکُونُوا مُؤْمِنِینَ
(آنها در جواب) میگویند: «شما خودتان اهل ایمان نبودید (تقصیر ما چیست)؟!«الصافات/۲۹»
وَمَا کَانَ لَنَا عَلَیکُمْ مِنْ سُلْطَانٍ بَلْ کُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِینَ
ما هیچ گونه سلطه‌ای بر شما نداشتیم، بلکه شما خود قومی طغیانگر بودید!«الصافات/۳۰»
فَحَقَّ عَلَینَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ
اکنون فرمان پروردگارمان بر همه ما مسلم شده، و همگی از عذاب او می‌چشیم!«الصافات/۳۱»
فَأَغْوَینَاکُمْ إِنَّا کُنَّا غَاوِینَ
ما شما را گمراه کردیم، همان گونه که خود گمراه بودیم!«الصافات/۳۲»
فَإِنَّهُمْ یوْمَئِذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِکُونَ
(آری) همه آنها [= پیشوایان و پیروان گمراه] در آن روز در عذاب الهی مشترکند!«الصافات/۳۳»
إِنَّا کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ
ما این گونه با مجرمان رفتار می‌کنیم!«الصافات/۳۴»
فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یوْمَ الْقِیامَهِ أَلَا ذَلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ
شما هر چه را جز او می‌خواهید بپرستید!» بگو: «زیانکاران واقعی آنانند که سرمایه وجود خویش و بستگانشان را در روز قیامت از دست داده‌اند! آگاه باشید زیان آشکار همین است!»«الزمر/۱۵»
ثُمَّ إِنَّکُمْ یوْمَ الْقِیامَهِ عِنْدَ رَبِّکُمْ تَخْتَصِمُونَ
سپس شما روز قیامت نزد پروردگارتان مخاصمه می‌کنید.«الزمر/۳۱»
