آیا انجیل ها می توانند راهنمای انسان در همه عصرها باشند؟

پاسخ:
برخی از ویژگی های کتابی که می خواهد راهنمای انسان ها در تمام اعصار باشد چنین است. ۱. جامعیت
اولین خصوصیت این است که چنین کتابی باید در بردارنده پاسخ همه سؤالات و نیازهایی که بشر در تمام اعصار دارد باشد و به بیان قرآن کریم، تفصیل برای هر چیزی باشد.[۱] البته پرواضح است که مراد از «همه چیز» آن مسائل و مطالبی است که برای رسیدن انسانها به سعادت دنیا و آخرت لازم است. ۲. آسمانی بودن
دومین ویژگی آن است که این کتاب باید از جانب خداوند متعال برای بندگان فرستاده شده باشد[۲] چرا که اوست که خالق انسان و آگاه به تمام نیازهای او می باشد، فلذا چون او آگاه ترین به نیازهای انسان است پس او نیز باید انسانها را راهنمایی کند.
در نتیجه انسانها نمی توانند کتابی بنویسند که در تمام زمانها برای افراد بشر سودمند باشد. ۳. کهنه و قدیمی نشدن
یکی دیگر از ویژگیهایی که یک کتابِ الگو و راهنما باید داشته باشد، این است که نباید در گذر زمان طراوت و شادابی اش را از دست بدهد.[۳] ۴. آورنده آن پیامبر خدا باشد.
دیگر از خصوصیات چنین کتابی این است که باید به دست شخصی برگزیده از جانب خداوند متعال که دارای کاملترین خصوصیات اخلاقی مثل عصمت[۴] و ایمان کامل و… می باشد، برای هدایت انسانها آورده شده باشد.
حال با توجه به این مقدمه کوتاه مسلماً چنین کتابهایی (اناجیل) نمی توانند راهنمای انسانها در همه عصرها باشند چرا که:
اولاً جامعیت لازم برای راهنما بودن را ندارند بدین توضیح که این مجموعه (عهد جدید) را می توان از نظر محتوا به سه بخش تقسیم کرد:
الف. بخش تاریخی که عمدتاً به تاریخ زندگی و فعالیتهای حضرت عیسی ـ علیه? السلام ـ و حواریون پرداخته است. این بخش را چهار انجیل معروف یعنی متی، مرقس، لوقا و یوحنا در بر می گیرند)[۵]
ب. بخش عقیدتی که عمدتاً به ترویج عقاید و دفاع از آنها و رد عقاید دیگر می پردازد. این بخش در ۲۱ رساله موجود در عهد جدید می باشد.[۶]
ج. بخش پیشگویی که در آن وقایع آخرالزمان و آمدن مجدد حضررت عیسی ـ علیه? السلام ـ به صورت یک رؤیا و مکاشفه پیشگویی شده است.[۷]
فلذا همانطور که گذشت اناجیل چهارگانه اصلاً مطلبی در مورد عقاید و احکام الهی ندارند و فقط به تاریخ زندگی حضرت عیسی ـ علیه? السلام ـ و برخی از حواریون پرداخته است، فلذا کتابی که فقط به داستان سرایی پرداخته است نمی تواند راهنما و الگویی برای بشر باشد.
ثانیاً این کتب یا بهتر بگوییم این مجموعه (عهد جدید) اصلاً آسمانی نیست به این بیان که از طرف خداوند متعال برای بشر فرستاده نشده است و نویسندگان آنها انسانهایی بودند که به نوشتن آنچه خود برداشت کرده بودند پرداخته اند.
البته گفتنی است که در میان مسیحیان هیچ کس معتقد نیست که بخشی از این مجموعه یا هیچ کتاب دیگری را حضرت عیسی ـ علیه? السلام ـ آورده است. آنها می گویند معنا ندارد که آن حضرت کتابی بیاورد چون کتاب، وحی است و وحی بر واسطه بین خدا و انسان نازل می شود، در حالی که حضرت عیسی ـ علیه? السلام ـ خود خدا و کلمه او است.[۸]
ثالثاً می توان ادعا کرد که قریب به بیش از ۹۰% مطالب مجموعه عهد جدید با گذر زمان کهنه شده و برای انسانهای عصر حاضر قابل استفاده و بهره برداری نیست. شاهدی که برای این ادعا می توان آورد این است که در میان مسیحیان هم در مورد اینکه آیا عهد جدید می تواند راهنمای اخلاقی انسانها باشد اقوال مختلفی است، عده ای کتاب مقدس را اساس اخلاق می داند و عده ای دیگر حقوق طبیعی را و عده ای دیگر شخص گرایی را، اینها نشانگر این واقعیت است که عهد جدید نتوانسته راهنمای مناسبی برای انسانهای عصر حاضر باشد.[۹]
رابعاً اناجیل کنونی که تمام آنها سالیان دراز بعد از مسیح و به دست بعضی از مسیحیان نگاشته شده اند دارای تناقض های آشکاری هستند و این نشان می دهد که آنها قسمتهای قابل ملاحظه ای از آیات انجیل را به کلی فراموش کرده بودند.[۱۰]
خامساً وجود خرافات آشکار در اناجیل کنونی مانند داستان شراب سازی مسیح که بر خلاف حکم عقل و حتی پاره ای از آیات تورات و انجیل کنونی است و داستان مریم مجدلیه و امثال آن نیز روشنگر این واقعیت است که اناجیل کنونی نمی توانند راهنمایی مناسب برای بشر باشند.[۱۱]
سادساً در مجموعه عهد جدید، اخلاق اجتماعی وضعیت کاملاً واضحی ندارد و به نظر می رسد که برخی عبارات به جدایی انسان از فرایند سیاسی، به طور کلی ترک دنیا و پذیرش زندگی فقیرانه و پرهیز از مطلق خشونت (حتی هنگام تجاوز ظالم) فرمان می دهد.[۱۲]
سابعاً نویسندگان عهد جدید با دخالت دادن اعتقادات شخصی خود در عهد جدید باعث ایجاد مسایل دشوار اخلاقی برای انسانها شده اند که از جمله آنها عدم جواز طلاق و تعدد زوجات است.[۱۳]
ثامناً در عهد جدید دو شخصیت متفاوت از حضرت عیسی ـ علیه? السلام ـ ارائه شده است، در یک بخش مسیح انسان، پیامبر خدا و بنده خدا و پسر انسان معرفی شده است و در بخشی دیگر مسیح به عنوان خود خدا و خالق آسمان و زمین معرفی شده ست.[۱۴]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
۱. موسوعه الادیان فی العالم.
۲. درآمدی بر مسیحیت.
۳. تفسیر نمونه، ج ۱۹، ص ۴۳۲، (ذیل آیات۲۳ الی ۲۶ سوره زمر).
[۱] . یوسف/۱۱۱. (… و تفصیل کل شیء و هدی و رحمه لقوم یؤمنون).
[۲] . تفسیر نمونه، من لدن خبیر حکیم، دارالکتب الاسلامیه، چاپ۲۲، ج ۹، ص ۸، (ذیل آیات ۱ الی ۴ سوره هود).
[۳] . همان، ج ۲۱، ص ۲۲۷، (ذیل آیات ۶-۱ سوره جاثیه).
[۴] . برگرفته شده از طباطبایی، محمدحسین، ترجمه المیزان، سید محمدباقر موسوی همدانی، انتشارات اسلامی، چاپ۵، ۱۳۷۴ش، ج ۱۱، ص ۵۳۰ (ذیل آیه ۴۳، سوره رعد)
[۵] . فصلنامه هفت آسمان، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب، عهد جدید، عبدالرحیم سلیمانی، ش ۳ و ۴، ۱۳۷۸ ش، ص ۷۴.
[۶] . همان.
[۷] . همان.
[۸] . همان.
[۹] . فصلنامه هفت آسمان، مسیحیت و اخلاق، کیت وارد، حسن قنبری، ش ۱۶، ۱۳۸۱ شمسی.
[۱۰] . تفسیر نمونه، ج ۴، ص ۳۱۸، ذیل آیه ۱۴ سوره مائده.
[۱۱] . همان.
[۱۲] . فصلنامه هفت آسمان، ش ۱۶، مسیحیت و اخلاق، کیت وارد، ص ۱۲۹.
[۱۳] . همان، ص ۱۲۷.
[۱۴] . همان، ش ۳ و ۴، عهد جدید، ص ۷۶.