سابقا ضمن مقدمه‌ای روشن و مدلل ساختیم که اخبار از امـور پنـهانی یـکی از مهمترین راه اثبات منصب نبوت است،و باصطلاح یکی از معجزات انبیاء است که برای صدق ادعای خـود می آورند،و درآنجا وعده دادیم که قسمتی از خبرهای غیبی قرآن را شرح دهیم اینک بـذکر نمونه‌هائی که در صدر اسـلام واقـع شد وضمنا جنبه ی تاریخی دارد و از نظر تایخ مسلم است می پردازیم.
نوید فتح مکه
۱-شکنجه و آزار کفار مکه نسبت به مسلمانان بجائی رسید که دیگر جای تحمل نداشت و همه به ستوه آمده بودند بنا شد عده‌ای از آن ها به مدینه مهاجرت کنند. دسته ای بار سفر را بسته به سوی مدینه آمدند،؛ولی از آن به بعد همه آزارها تقریبا متوجه رسول خدا شد تا آنجا که تصمیم به کشتن آن حضرت گرفتند.
پیغمبر مأمور شد که به مهاجرین بـ‌پیوندد و شـهر مکه را تا مدتی ترک گوید در آن شب که رسول خدا مکه را ترک می گفت، در حالی که نظر به سوی کعبه افکنده بود با لحنی که حاکی از نهایت حزن و اندوه آن حضرت بود این چند جمله را فرمود: «و الله انـک لا حـب ارض الله الی و انک لا حب ارض الله الی الله و لو لا ان اهلک احرجونی منک قهرا ما خرجت منک ای خانه خدا!ه بخدا سوگند که تو محبوب ترین سرزمین ها نزد منی بلکه نزد خدا هم محبوب ترین جائی؛و اگر ساکنین تـو مـرا قهرا بیرون نمی کردند من از تو خارج نمی شدم.
در چنان حالی که از بحرانی ترین ساعات آن حضرت به شمار می رفت این آیه نازل شد: «ان الذی فرض علیک القرآن لرادک الی معاد» (قصص ۸۴) یعنی آنکس که تـبلیغ قـرآن(یـا امتثال از دستورات قرآن)را بر تـو حـتم کـرد دوباره تو را بازگشتگاهت(مکه)بر می گرداند. بر اثر نزول این آیه آثار غم و اندوه از چهره آن حضرت برطرف گردید و به این نوید الهی دلگرم شـد و بـا دسـت خالی برای پیمودن یک راه پرمشقت(به سوی مدینه) آماده گـردید. ایـن مسافرت مبدأ یک تحول عظیم در عالم اسلام شد و به اندازه ای بعدها برای مسلمین ارزش پیدا کرد که مبدأ تاریخ اسلامی گـردید.
رسـول خـدا در انتظار وقت موعود بسر می برد تا درسال هشتم هجری بـا ده هزار نفر جمعیت مکه را فتح کرد و آن خبر غیبی که خداوند داده بود بوقوع پیوست و برخلاف معمول فاتحین و کـشورگشایان،تـمام مـردم مکه را با جمله ی شیرین(الیوم یوم المرحمه)مشمول مرحمت و لطف عـمیم خـود قرار داد. طبق مقدمه گذشته این گونه اخبار آنهم با لحن قاطعانه و جدی جز از کسی که او را پیغمبر می نامیم مـمکن نـیست.
نـوید فتح خیبر و فتوحات دیگر
۲-در سنه ی ششم از هجرت پیغمبر اسلام با یک هزار و پانـصد و چـند نـفر بقصد زیارت کعبه (انجام عمره) به سوی مکه حرکت کرد.
مشرکین تصمیم گرفتند به هر قـیمت تـمام شـود نگذارند رسول اکرم داخل مکه شود.
پیغمبر با همراهانش در«حدیبیه» فرود آمدند مذاکراتی راجـع بـه همین موضوع بین رسول اللّه و نمایندگان قریش رد و بدل شد بالاخره عثمان مأمور شد به مکه آیـد و قـریش را مـطلع کند که منظور رسول اللّه صرفا انجام عمره است و ابدا قصد جنگ ندارد؛در تعقیب عـثمان ده نـفر دیگر نیز رهسپار مکه شدند.
عثمان مأموریت خود را انجام داد،اما قریش از مراجعت او جـلوگیری کـردند طـولی نکشید خبری منتشر شد که عثمان با ده نفر به دست قریش کشته شدند!این مـوضوع فـورا حضور پیغمبر گزارش داده شد پیغمبر با نهایت تأثر زیر درختی که در همانجاها بـود نـشست و از هـمراهانش بیعت گرفت که تا پای جان آماده فداکاری باشند.
گزارش گرفتن بیعت به قریش رسید. عـثمان را آزاد کـردند و بـالاخره کار منجر به قراردادی (معروف به صلح حدیبیه) شد که برطبق آن، آن سال پیـغمبر و هـمراهانش از ورود به مکه منصرف شوند و در عوض سال آینده تا سه روز برای زیارت کعبه آزاد باشند.
این قرارداد بر عـده‌ای از هـمراهان پیغمبر گران آمد تا آنجا که بعضی صریحا به آن حضرت اعتراض نمودند.
در مراجعت از مـدینه سـوره فتح وحی شد و درضمن اعلام خشنودی پروردگـار از پیـمانی کـه با رسول خدا بستند(و بهمین مناسبت بـعدها ایـن بیعت را بیعه الرضوان نامیدند)مشتمل بر خبرهای مهمی مربوط به فتوحات و موفقیت های آینده بـود کـه قسمتی از آن به عنوان پاداش از عمل نیک آنـها(بـیعت)بود ایـنک آیـاتی کـه صریحا از آن موفقیت های آینده خبر مـی داد:
۱-لقـد رضی الله عن المؤمنین اذ یبایعونک تحت الشجره فعلم ما فی قلوبهم فانزل السـکینه عـلیهم و اثابهم فتحا قریبا و مغانم کثیره(فـتح-۱۷)
یعنی هنگامی که زیر آن درخـت،مؤمنین با تو بیعت کـردند خـداوند از آنها خشنود شد و در اثر نیت پاکی که در دل آنها دید اطمینان خاطر به آنـها بـخشید و آنها را به فتحی قریب الوقوع که غـنیمت و امـوال فـراوانی همراه دارد،پاداش داد!
هـنوز بـیش از بیست روز از صلح حدیبیه نـگذشته بـود که فرمان بسیج به سوی خیبر به افسران ارتش داده شد و در مدت کوتاهی قلعه های محکم خیبر فـتح شـد واموال فراوانی نصیب آنها گردید(تـفصیل فـتح خیبر و خـدمات شـایان عـلی(علیه السلام) را در شماره های سال گذشته مـطالعه فرمائید)
۲-لقد صدق الله رسوله الرؤیا بالحق لتدخلن المسجد الحرام ان شاء الله آمنین (فتح ۲۶)
این آیـه خـوابی را که رسول خدا دیده بود(کـه داخـل مـسجد الحـرام شـده)تأیید کرد و ضـمنا خـبر داد که مسلما باحالت امن وامان داخل مسجد الحرام خواهید شد!
ماه ذی القعده سال بعد رسول خـدا بـا هـمراهانش طبق همان ماده صلح برای انجام عـمره (مـعروف بـعمره القـضاء) بـه مکه آمـدند و تا سه روز در مکه به سر بردند.
در آیه ۲۰ فتوحات دیگری مانند فتح روم وعده داده شده است بعدا درباره آن به طور مستقل بحث خواهیم نمود.
آیا اینگونه اخبار جز از فردی که بـا عالم دیگر سر و کار دارد ممکن است؟!
