ارتقاء و تحکیم ارزشهای معنوی و اخلاقی۵

 تدبیر ش ۴
       راهبرد روحانیت، ارتقاء معنویت و تعمیق معارف الهی است
مسئله این نیست که یک عده ای، حلال و حرام زندگی روزمره ی مردم را بیان می کنند؛ مبنای روحانیت شیعه … حضور معنوی ، تقویت روحی، اشاعه ی تعلیمات و معارف الهی در بیت مردم و ایجاد یک تکیه گاه معنوی برای مردم است؛ … این تکیه گاه معنوی و نقطه ی اتکاء روحی برای مردم، تا آن جا گسترش دارد که وقتی مردم یک کشور بتمامهم نسبت به یک کاربزرگ و اساسی زمینه روحی پیدا می کنند ، تنها روحانیت است که می تواند آن خواسته را تحقق ببخشد و آن کار بزرگ را انجام دهد … دلیلش هم واضح است؛ چون این کارهای بزرگ جز با کمک مردم ، با ایمان مردم، با قبول و همت مردم ، قابل تحقق نیست و در کشور ما سر رشته ی  این ایمان در دست علمای دینی است؛ آنهایند که مورد اعتماد و تکیه گاه مردمند؛ مردم به آنها اعتماد دارند و آنها را امین خودشان می شمرند؛ اگر گفتند وارد این کار بشوید ، وارد می شوند.      ۱۰/۱۰/۸۴   کلمه طیبه، رمز احیاء و ماندگاری ارزش های اسلامی است
 کلمه ‏ی حق، کلمه ‏ی طیبه، همین است که: «اصلها ثابت و فرعها فی السّماء تؤتی اکلها کلّ حین بإذن ربّها» … کار امام – که با اخلاص کامل این حرکت را شروع کرد – کلمه‏ی طیبه بود. این کلمه‏ی طیبه به بار نشست … خداوند متعال این‏گونه به کلمه‏ ی طیبه برکت می‏دهد و آن را پیش می‏برد. البته در طول زمان، برای پاک کردن جای پای امام و خط امام خیلی تلاش کردند، ولی امروز بعد از بیست‏وهفت سال که از آغاز آن نهضت عظیم و پیروزی انقلاب و تشکیل جمهوری اسلامی گذشته است، شما می‏بینید که رایحه‏ی خدمتگزاری به مردم با تکیه‏ی بر شعارهای انقلاب، در سرتاسر کشور، استشمام می‏شود و بار دیگر شعار خدمتگزاری، شعار پاسخگویی، شعار ساده‏زیستی، شعار عدالت‏طلبی، از شعارهای رایج است؛ این، برکت انقلاب است.                                 ۱۹/۱۰/۸۴ارتقاء کارآمدی و کسب افتخارات تمدنی، بهترین مروج معنویت است
 دشمنان مستکبر نظام جمهوری اسلامی از همین می‏ترسند …  ‏که یک کشوری، یک ملتی، با تمسک به اسلام بتواند به این قله‏ی عظیم زندگی مدنی و افتخارات تمدنی خود برسد، نگرانند؛ چون می‏دانند این بهترین مروج اسلام و بهترین مروج معنویت است؛ می‏دانند که اگر این راه را این ملت طی کرد، جلوی زیاده‏خواهی‏ها و زیاده‏خواری‏های آنها گرفته خواهد شد.                 ۱۴/۱۰/۸۴با برنامه ریزی درست ازمناسبت ها،  معنویت را تحکیم ببخشید
شما جوان‏ها قدر این روزهای بزرگ و این ساعات باارزش را عرفه روزِ دعا و ذکر و تضرع و ابتهال و راز و نیاز است؛ بخصوص بدانید. همین رابطه‏ی با خداست که سینه‏ها و دل‏ها را منشرح می‏کند؛ راه را برای انسان باز می‏کند؛ عزم و اخلاص به انسان می‏دهد؛ به کارها برکت می‏بخشد؛ توفیق الهی را بر سر انسان سایه‏گستر می‏کند و نتیجه‏ی آن، پیشرفت در خط اصیل ارزش‏های اسلامی است. این روزها و این ساعات باارزش را هرگز از دست ندهید.        ۱۹/۱۰/۸۴   باید در حوزه فردی، سازمانی، اجتماعی و بین المللی غفلت زدایی کنید
یاد خدا دلهای افسرده را فروغ می‏بخشد و نور ایمان و امید در آن میدمد. و دل آنگاه که امیدوار و مؤمن است، آدمی را بر درست پیمودنِ گردنه‏های لغزنده و پرچالش زندگی و رسیدن به قلّه‏های کمال مادی و معنوی قادر میسازد…آدمی در میدانهای گوناگون زندگی، قربانی غفلت خویش است. هر جا غفلت هست انهدام اخلاقی و انحراف فکری و هزیمت روحی نیز هست ، و همین ضایعات است که به نوبه خود میتواند علاوه بر اضمحلال شخصیت افراد انسان، شکست ملّتها و فروپاشی تمدّنها را نیز پدید آورد… حقیقت آن است که امت اسلامی دورانی دراز ، در غفلت از خویش گذرانیده است . عقب ماندگیهای امروز علمی و عملی و فرودست ماندن در میدان سیاست و صنعت و اقتصاد ، محصول تلخ آن غفلتها است .         ۱۹ /۱۰/۸۴  تدبیر ش ۵ نسبت به انسان سازی و تربیت هویت دینی فرد کارکنان، شما مسئولید
تشکیل حکومت اسلامی، یکی از معجزه‏گون‏ترین کارهاست، اما این مسأله نباید تشکیل هویت انسانی افراد را – فرد فردِ انسان‏هایی را که ما با آنها سر و کار داریم – از یاد ما ببرد. این، خیلی مهم است. نبی مکرّم اسلام انسان‏ها را اول ساخت؛ اول این پایه‏ها را تراشید، تا توانست این بنا را بر روی دوش آنها قرار دهد. در تمام مدت آن ده سال – که بیش از صد سال کار در این ده سال متراکم شده است – پیغمبر در همه جا؛ در بحبوحه‏ی جنگ، در هنگام ساختن، در هنگام عبادت کردن، در هنگام گفتگو کردن با مردم، بنای هویت انسان‏های مخاطبِ خودش را فراموش نکرد؛ پیغمبر در غوغای جنگ‏های خطرناک مثل احزاب، بدر و اُحد هم انسان‏سازی می‏کرد. آیات قرآن را ملاحظه کنید! «انسان‏سازی» هدفِ این تبلیغ است و این، یکی از بزرگترین کارهاست.                 ۵/۱۱/۸۴ بکوشید دل ها را آماده پذیرش تفضل وهدایت الهی قرار دهید
تفضلات و هدایت الهی و دستگیری الهی، دستگیر ماست و بزرگ‏ترین کمک ماست؛ ما دل به توفیق الهی بسته‏ایم؛ تلاش را می‏کنیم، حرکت را انجام می‏دهیم؛ اما این حرکت ما، کالبد است؛ روح این کالبد، تفضل الهی و هدایت الهی و لطف الهی است. سعی کنید دل‏ها را آماده‏ی پذیرش این هدایت و لطف کنید. بخصوص به جوان‏های عزیز، فرزندان خودم در نیروی هوایی و در نقاط دیگر عرض می‏کنم که قدر دل‏های پاک و ضمیرهای روشن و صاف خودتان را بدانید و ارتباطتان را با خدا قوی کنید؛ از خدا بخواهید. و ان‏شاءاللَّه دل‏ها را بیش از پیش به نور تفضل الهی روشن کنید.         ۱۸/۱۱/۸۴    
۱۴/۱۱- درهمه حال ، «انذار» را در روح و دل افراد بدمید
در دعاى صحیفه‏ ى سجادیه یک جا حضرت سجاد (علیه‏ السّلام) از طرف خودش به خداوند متعال عرض مى‏کند که: «تفعل ذلک یا الهى بمن خوفه اکثر من رجائه لا ان یکون خوفه قنوطاً»؛ من خوفم از رجایم بیشتر است، نه این‏که مأیوس باشم. این، یک اعلان رسمى و دستورالعمل است. خوف را همراه رجاء حتماً به دل‏ها بدمید؛ و خوف را بیشتر. این‏که ما آیات رحمت الهى را بخوانیم  که بعضى از این آیات و مبشرات، مخصوص یک دسته‏ى خاصى از مؤمنین است و به ما ربطى ندارد  و یک عده‏اى را غافل کنیم و نتیجه‏اش این بشود که خیال کنند  با یک توهّم معنویت  غرق در معنویتند و از واجبات و ضروریات دین در عمل غافل بمانند، درست نیست. در قرآن، بشارت مخصوص مؤمنین است؛ اما انذار براى همه است؛ مؤمن و کافر مورد انذارند. … در همه حال، انذار باید بر دل ما و مستمعان ما حاکم باشد.       ۵/۱۱/۸۴