ارتقاء و تحکیم ارزشهای معنوی و اخلاقی۶

 تدبیر ش ۷۱/۳- در برنامه ریزی فرهنگی معرفت و عشق به حسین (ع) را تقویت کنید
جاذبه مغناطیس حسینی ، … جابربن‏عبداللَّه  را از مدینه بلند مى‏کند و به کربلا مى‏کشد. این، همان ،‌مغناطیسی است که امروز هم با گذشت قرنهاى متمادى، در دل من و شماست. کسانى که معرفت به اهل‏ بیت دارند، عشق و شور به کربلا همیشه در دلشان زنده است … جابر بن عبدالله … کودکى، ولادت و نشو و نماى حسین‏ بن‏ على (علیه‏السّلام) را به چشم خود دیده است … جابربن‏ عبداللَّه به طور حتم از پیغمبر به گوش خودش شنیده اشد که حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشت ‏اند.  
 بعدها هم بعد از پیغمبر، موقعیت امام حسین، شخصیت امام حسین – چه در زمان خلفاء، چه در زمان امیرالمؤمنین، چه در مدینه و چه در کوفه – اینها همه جلو چشم جابربن ‏عبداللَّه انصارى است … وقتى که مى‏بیند که چطور آن جگرگوشه‏ ى پیغمبر و زهرا را، دست غارتگر شهواتِ طغیانگران، این‏طور با مظلومیت به شهادت رسانده،… روى قبر امام حسین از حال رفت، غش کرد و افتاد …  ما با خودمان عهد کرده‏ایم و عهد مى‏کنیم که یاد حسین، نام حسین و راه حسین را هرگز از زندگى خودمان جدا نکنیم. همه‏ى ملت ما، همه‏ى کشور ما، همه‏ ى شیعیان عالم و بلکه همه‏ى آزادگان در سرتاسر جهان، یک چنین احساسى نسبت به حسین‏بن‏على (علیه‏السّلام) دارند.      ۱/۱/۸۵ ۲/۳- عشق به پیامبر (ص) را محور برنامه‌های فرهنگی و تبلیغی قرار دهید.
وجود مقدس نبى مکرم و رسول اعظم اسلام، مهمترین نقطه‏ى ایجاد وحدت است … دنیاى اسلامى مى‏تواند در این نقطه به هم پیوند بخورد؛ اینجا، جایى است که عواطف همه‏ى مسلمانها در آنجا متمرکز مى‏شود؛ این، کانون عشق و محبت و دنیاى اسلام است … این، نقطه‏ى اصلى است؛ سیاستمداران، نخبگان علمى و فرهنگى، نویسندگان، شعرا و هنرمندان ما روى این نقطه تکیه کنند و همه‏ى مسلمانها با این شعار به هم نزدیک شوند … دلها در سراسر امت اسلامى، به یاد پیامبر و به عشق پیغمبر طراوت پیدا مى‏کند؛ همه‏ى ما دلباخته و عاشق آن بزرگواریم.   ۲۷/۱/۸۵در مناسبات سازمانی اخلاق  نبوی را نهادینه کنید
از( اهداف والای پیامبر اسلام )  تکمیل  مکارم  اخلاقی: «بعثت لاتمّم مکارم الاخلاق» است. جامعه بدون برخورداری افراد از خلقیات نیکو، نمی‏تواند به هدفهای والای بعثت پیامبر دست پیدا کند. آنچه فرد و جامعه را به مقامات عالی انسانی می‏رساند، اخلاق نیکوست. اخلاق نیکو هم فقط خوش اخلاقی با مردم نیست؛ بلکه به معنای پروراندن صفات نیکو و خلقیات فاضله در دل و جان خود و انعکاس آنها در عمل خود است… مردمی که در بین خود دچار حسد باشند ،دچار بدخواهی یکدیگر باشند، دچار حیــــله‏گری با یکدیگر باشند، دچار حرص به دنیا و بخل نسبت به مال دنــــــیا باشند و دچار کینه‏ورزی با یکدیگر باشند، در این جـامعه حتّی اگر قانون هم به طور دقــــیق عمـل‌‌‌ شود،سعادت در این جامعه نیست. اگر علم هم پیشرفت کند و تمدن ظاهری هم به منتهای شکوه برسد، این جامعه، جامعه‏ی بشری مطلوب نیست. جامعه‏ای که انسانها در آن از یکدیگر احساس ناامنی کنند، هر انسانی احساس کند که به او حسد می‏ورزند، نسبت به او بددلی دارند، نسبت به او کینه‏ ورزی می‏کنند، برای او توطئه می‏چینند و نسبت به او و دارایی‏اش حرص می‏ورزند، راحتی در این جامعه نیست. اما اگر در جامعه‏ای فضایل اخلاقی بر دل و جان مردم حاکم باشد، مردم نسبت به یکدیگر مهربان باشند، نسبت به یکدیگر گذشت و عفو و اغماض داشته باشند،  نسبت به مال  دنیا  حرص نورزند، نسبت به آنچه دارند بخل نورزند، به یکدیگر حسد نورزند، در مقابل راه پیشرفت یکدیگر مانع‏تراشی نکنند و مردمِ آن دارای صبر و حوصله و بردباری باشند، این جامعه حتّی اگر از لحاظ مادی هم پیشرفتهای زیادی نداشته باشد، باز مردم در آن احساس آرامش و آسایش و سعادت می‏کنند؛ اخلاق، این است. ما به این احتیاج داریم. ما باید در دل خود ، خلقیات اسلامی را به روز پرورش دهیم …  اجرای درست همین قوانین هم احتیاج به اخلاق خوب دارد.             ۶/۱/۸۵   با محبت و تمرین، مکارم و سجایای اخلاقی را برای خود فراهم کنید
برای اینکه در جامعه اخلاق استمرار پیدا کند ، دو چیز لازم داریم ، یکی تمرین و مجاهدت خود ماست … یعنی خودمان را در خلقیات فاضله، مؤمن و مسلمان و تابع پیغمبر کنیم. یک فهرستی از صفات رذیله و زشت تهیه کنیم و ببینیم که هر کدام از آنها در ما هست، سعی کنیم آن  را کنار بگذاریم. همچنین یک فهرستی از خلقیات نیک تهیه کنیم و سعی کنیم با تمرین، آنها را برای خود فراهم کنیم. البته عامل پیشرفت در این راه، محبت است؛ محبت به خدا، محبت به پیامبر، محبت به این راه، محبت به آموزگاران اخلاق – یعنی پیامبران و  ائمه‏ی معصومین (علیهم‏السّلام) – این  عشق است که انسان را در ایـن راه با سرعـــت پیش می‏برد؛ این عشق را باید در خودمان روزبه‏روز بیشتر کنیم. «الّلهم ارزقنی حبّک و حبّ من یحبّک و حبّ کلّ عمل یوصلنی الی قربک»؛ محبت خدا، محبت محبوبان الهی و محبت کارهایی که محبوب الهی است؛ این عشقها را در دل خود برویانیم. این یک قلم از تعلیمات پیامبر، در سال پیامبر اعظم است.           ۶/۱/۸۵ تقویت معنویت موجب گره گشای درکار شما می شود
من نکته‏ی اساسی را در همه‏ی این کارها، همان «اخلاص»، «برای خدا کار کردن»، «مراقب خود بودن از لحاظ ارتباط با خدا» و «تقویت جنبه‏ی معنوی در خود» می‏بینم و معتقدم آن کسی که اهتمام می‏ورزد به کار و خدمت، اگر بتواند این رابطه را با خدا تقویت کند، خدای متعال به او کمک خواهد کرد و راه‏ها را در مقابلش  باز خواهد کرد. و ان‏شاءاللَّه خداوند متعال توفیق خواهد داد که بتوانید این کارهایی را که بر عهده گرفته‏اید، انجام دهید.      ۸/۱۲/۸۴