تدبیر ش۷۳
ضرورت رسیدگی به خانواده
به خانواده‌هایتان هم برسید، یکی از مواردی که همیشه با مسئولین و کارگزاران جمهوری اسلامی اصرار دارم و تکیه می‌کنم، مسئله خانواده‌هاست. به زن و بچه‌هایتان برسید، اگر نرسید لگدش را می‌خورید.
صرف یک مسئله عاطفی نیست، اینکه شارع مقدس این‌همه اصرار می‌کند که: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَهُ»(تحریم ۶) این همه در اسلام به مسئله خانواده تکیه می‌شود فلسفه و حکمت دارد.
بین شما و خانواده اگر جدایی افتاد، یک‌دفعه در درون خانواده یک نهالی رشد می‌کند که در جهتی که شما می‌خواهید پیش نمی‌رود. بچه ما هست و عواطف روی ذهن، عقل، عمل و رفتار ما تأثیر می‌گذارد.
سهمی برای خانواده قرار بدهید و نگویید کار داشتم؛ این کار فردا هم هست، فردا هم روز خداست هرچه را که توانستید امروز در وقتی که برای کار معین می‌کنید انجام بدهید و هر چه ماند باشد بـرای فـردا « لاَ یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا» (بقره ۲۸۶) ایرادی هم ندارد.
البته من فداکاری‌ها را می‌ستایم. بعضی‌ها را می‌دانم واقعاً فداکاری می‌کنند، انسان قلباً این فداکاری‌ها و آن انگیزه‌ای که موجب می‌شود را می‌ستاید. افرادی هستند که هرچه ممکن است بهره کمتری می‌برند و هر چه ممکن است کار بیشتری تقدیم می‌کنند. این انگیزه‌هایی که این وضع را به‌وجود می‌آورد، از لحاظ ارزش در عرش است؛ لکن می‌خواهم بگویم کاری کنید که این انگیزه‌ها با حقوق دیگر که یکی از این حقوق دیگر حقوق خانواده و فرزندان است، منافات پیدا نکند. ان‌شاءالله خدا کمک کند.۱۲ ۹۱/۰۱/۱۶ (گزارش خبری) بیانات در دیدار فرماندهان نیروهای مسلح
تدبیر ش۷۴ زن مگو، مردآفرین روزگار
خوشبختانه زنان جامعه ما حقاً و انصافاً نه فقط در انقلاب ما، بلکه از گذشته هم … زنان متدین ما در میدان‌های گوناگون و در همه قضایا جزو پیشروان بودند. قبل از شروع مبارزات تند مشروطیت، زن‌ها در میدان بودند. در یک برهه‌ای، مبارزات مشروطیت آرام بود؛ بعد شدت پیدا کرد، که همه وارد شدند. آن وقتی که هنوز همه وارد نشده بودند و در واقع فقط یک عده‌ای از علما و خواص دنبال این قضایا بودند، زن‌ها بلند شدند، یک اجتماعی تشکیل دادند، آمدند اینجا سر راه حاکم و زمامدار وقت را گرفتند؛ او از دست اینها فرار کرد، رفت در کاخش مخفی شد! رفتند آن طرف، فراش‌باشی‌های دستگاه حکومت، اینها را کتک زدند. آن زمان با چادر و چاقچور وارد میدان شده بودند. اکثر قریب به همه شما چاقچور را ندیده‌اید. چادر و چاقچور و روبند، نوع بسته حجاب اسلامی – ایرانی بود. با آن حالت، اینها وارد این میدان شدند. حالا یک عـده‌ای خیال مـی‌کنند زن تـا وقتی کـه بـی‌حجاب نباشـد، بـی‌اخلاق نباشـد، نمـی‌تـوانـد در میدان‌های گوناگونِ اجتماعی و سیاسی وارد شود. در همین انقلاب خود ما، در بعضی از نقاط کشور، زن‌ها زودتر از مردها اجتماع راه انداختند، در خیابان‌ها حرکت راه انداختند و مقابله کردند؛ که ما اطلاع قطعی داریم. در دوران انقلاب همین‌جور، در مبارزات گوناگون بعد از پیروزی انقلاب همین‌جور، در جنگ تحمیلی همین‌جور.
بارهـا مـن این را گفته‌ام: در زیـارت خانواده‌هـای شهدا، اغلب اوقـات مـادران شهید را شجاع‌تـر و مقاوم‌تـر از پـدران شهید یـافتم. مگر محبت مادر را می‌شود با محبت پدر مقایسه کرد؟ روح لطیف زنانه، آن هم نسبت به جگرگوشه، این را پرورش بدهد، بزرگ کند مثل دسته گل، بعد راضی بشود که او برود میدان جنگ و به شهادت برسد؛ بعد برای اینکه جمهوری اسلامی دشمن‌شاد نشود، بر جنازه او گریه هم نکند! که بنده مکرر به این خانواده‌های شهدا گفتم گریه کنید؛ چرا گریه نمی‌کنید؟ گریه ایرادی ندارد. گریه نمی‌کردند، می‌گفتند: می‌ترسیم جمهوری اسلامی دشمن‌شاد شود. «زن مگو، مردآفرین روزگار».(عمان سامانی، دیوان اشعار) زن‌های ما اینهایند؛ امتحان خوبی دادند.۸ ۹۱/۰۲/۲۳ بیانات در دیدار جمعی از مداحان سراسر کشور
