و اما ادامه داستان…
پدر هفته بعد مجدداً مراجعه کرد.
پدر: آقای دکتر خیلی ممنون. هفته خوبی داشتیم. با توصیه شما آرامش را در بازی با او تجربه کردم.
روانشناس: پس موفق شدید. خب… چند دور دویدید؟
پدر: ۲۱ دور
روانشناس: چرا؟
پدر: هربار که به ۲۰ میرسیدیم، پسرم گفت بابا تو رو خدا فقط یه دور دیگه. خب منم میپذیرفتم. آخه فرقی بین ۲۰ و ۲۱ که نیست!
روانشناس: ولی شما با هم قرار گذاشته بودید و از ابتدا اعلام میکردید ۲۰ دور نه ۲۱ دور یا بیشتر!
پدر: چهقدر شما سختگیرید! چه اشکالی داره؟! مگه ۲۰ با ۲۱ چهقدر تفاوت داره؟
روانشناس: از دو جهت گفته شما صحیح است؛ اول اینکه از نظر علم ریاضی فاصله چندانی بین این دو عدد نیست و از طرف دیگر ظاهراً شما به خواسته خود یعنی خلاص شدن از اعتراضات کودکتان دست یافتهاید، اما در اینجا دو نکته بسیار مهم وجود دارد:
۱. هیچ تفاوتی میان ۲۱ با ۳۱ یا ۱۰۰ وجود ندارد؛ زیرا آنچه برای کودک شما مهم است این است که حرف، حرف خودش باشد. ازاینرو حتی با یک دور بیشتر نیز این خواسته ارضاء میشود. این را در روانشناسی «تعویض نقش» میگویند؛ یعنی فرزند حس پدرانه پیدا خواهد کرد و این خطرناک است. شما بهاندازه کافی به فرزند خود احترام گذاشتهاید و خواستههایش را شنیدهاید و با مذاکره با او به توافقی دوطرفه رسیدهاید. سپس بر اساس آن، قانونی را وضع کردهاید. اگر اجازه قانونشکنی به فرزند خود بدهید، ولو با یک دور بیشتر، نقش خود بهعنوان پدر، یعنی قانونگذار را محترم نشمردهاید.
۲. نباید فقط به زمان حاضر و به مسئله ساده بازی کردن توجه داشت. کودک شما بزرگتر خواهد شد و خواستههایش نیز بزرگتر و پیچیدهتر میشود. آن موقع، تفاوت میان ۲۰ و ۲۱ بسیار زیاد و خطرناک خواهد بود؛ پس بهتر است الان که کار آسان است و انرژی زیادی نمیخواهد، مشکل حل شود تا برداشت فرزندتان از مفهوم پدر و قانون برداشتی درست باشد. از نظر روانشناسان، نوجوانی کودک در همین ۳ تا ۶ سالگی شکل میگیرد. پس اگر نگران نوجوانی فرزندتان هستید، الان نگرانش باشید، نگران الانش نباشید!