به کمک اقداماتی که در این فصل معرفی می‌شوند، می‌توانید تا زمان رسیدن نیروهای‌امداد اورژانس، تنفس و گردش خون مصدوم را حفظ کنید. اولویت‌های شما در مورد مصدوم بی‌هوش‌عبارتند از: باز نگه‌داشتن‌راه‌تنفسی، تنفس‌دادن‌به‌مصدوم (به منظور رساندن اکسیژن به بدن) و برقراری‌گردش‌خون (برای رساندن خون‌اکسیژن‌دار به بافت‌ها). همچنین، دفیبریلاتور دستگاهی است که می‌تواند با وارد کردن‌شوک‌الکتریکی‌کنترل‌شده، ضربان‌قلب‌را به‌حالت‌طبیعی‌برگرداند. عوامل‌زیر (اگر به‌طور کامل‌مراعات‌شوند) شانس‌بقا را افزایش‌می‌دهند:
برای‌درخواست‌کمک، سریعاً تماس‌گرفته‌شود. با انجام‌احیای‌تنفسی‌و ماساژ قفسه‌سینه، گردش‌خون‌برقرار شود (این‌دو عمل‌را با هم «احیای‌قلبی‌ـ ریوی» می‌نامند).
در بیمار بزرگسالی‌که نشانه‌ای از گردش‌خون ندارد، فوراً از دفیبریلاتور استفاده شود.
بیمار برای درمان‌های تخصصی و مراقبت‌های پیشرفته، فوراً به بیمارستان برسد.
زنجیره بقا
چهار عامل در افزایش شانس بقای یک بیمار بزرگسال بی‌هوش دخالت دارند. اگر هر کدام از عوامل این زنجیره رعایت نشود، میزان شانس‌کاهش پیدا می‌کند.
اهمیت باز بودن راه هوایی
راه‌تنفسی بیمار بی‌هوش‌ممکن‌است تنگ‌یا مسدود شود. علت این امر آن است‌که‌کنترل عضلات از بین می‌رود و به این ترتیب، زبان می‌تواند به عقب رفته، راه تنفسی‌را مسدود کند. با وقوع این حادثه، تنفس بیمار سخت و صدادار و یا به طور کامل غیر ممکن می‌شود. بالا بردن چانه و خم‌کردن سر به عقب، زبان را از ورود به مسیر هوایی‌باز داشته، امکان نفس‌کشیدن را برای مصدوم فراهم می‌کند.
راه‌تنفسی‌باز با جابه‌جا کردن سر و بالا بردن‌چانه، زبان از پشت حلق بلند می‌شود: راه‌تنفسی باز است. راه تنفسی مسدود در بیمار بی‌هوش، زبان به عقب رفته، حلق و راه‌تنفسی را مسدود می‌کند.
تنفس‌دادن به بیمار
هوای بازدمی ما، ۱۶% اکسیژن (۵% کمتر از هوای‌تنفسی) و مقدار کمی‌دی‌اکسید کربن‌دارد. بنابراین، هوای بازدمی وقتی طی احیای تنفسی با نیروی‌زیاد وارد ریه مصدوم می‌شود، برای تأمین اکسیژن (و زنده‌نگه‌داشتن) او، حاوی مقدار کافی اکسیژن است. شما می‌توانید با احیای تنفسی، هوا را با نیرو وارد مسیر هوایی بیمار کنید. این‌هوا، در داخل ریه به کیسه‌های هوایی (آلوئول‌ها) رسیده، سپس به رگ‌های‌خونی کوچک در ریه‌ها منتقل‌می‌شود. وقتی‌شما دهان‌خود را از روی‌دهان‌بیمار برمی‌دارید، قفسه‌سینه می‌خوابد و هوای‌حاوی‌مواد زاید، خارج‌می‌شود.
برقراری‌گردش‌خون
اگر ضربان‌قلب‌متوقف‌شود، خون‌در بدن‌جریان‌پیدا نمی‌کند. در نتیجه، اعضای‌حیاتی (و مهم‌تر از همه‌مغز) دچار کمبود اکسیژن‌می‌شوند. سلول‌های‌مغزی، بدون‌اکسیژن‌قادر نیستند بیش‌از چند دقیقه‌زنده‌بمانند. گاه‌می‌توان‌به‌کمک‌ماساژ قفسه‌سینه، گردش‌خون‌را به‌صورت‌مصنوعی‌برقرار کرد. این‌ماساژها به‌صورت‌مکانیکی‌به‌قلب‌کمک‌می‌کنند که‌خون‌را به‌سوی‌تمام‌قسمت‌های‌بدن‌به‌جریان‌بیندازند. وارد کردن‌فشار عمودی‌روی‌نیمه‌پایینی‌جناغ، باعث‌فشرده شدن‌قلب‌روی‌ستون‌فقرات‌شده، خون‌را از حفرات‌قلب‌خارج‌می‌کند و با نیرو به‌سوی‌بافت‌ها می‌فرستد. پس‌از برداشته‌شدن‌فشار، قفسه‌سینه‌بالا می‌آید و خون‌جابه‌جا شده «مکیده‌شده» قلب‌را دوباره‌پر می‌کند؛ با ماساژ بعدی، این‌خون‌مجدداً از قلب‌خارج‌می‌شود. با ترکیب‌ماساژهای‌قفسه‌سینه‌و احیای‌تنفسی، می‌توان‌مطمئن‌شد که‌خون‌به‌اندازه‌کافی‌اکسیژن‌دار می‌شود.
ماساژ قفسه‌سینه: فشردن‌قفسه‌سینه‌به‌روش‌صحیح، گردش‌خون‌را حفظ‌می‌کند.
بازگرداندن‌ریتم‌قلبی
دستگاه‌دفیبریلاتور (یا دفیبریلاتور خارجی‌خودکار) را می‌توان‌برای‌بازگرداندن‌ریتم‌غیرطبیعی‌قلب‌به‌کار گرفت. دفیبریلاسیون‌زودهنگام‌یک‌عامل‌حیاتی‌در زنجیره‌بقا است؛ پس‌از ایست‌قلبی (زمانی‌که‌قلب‌از ضربان‌می‌ایستد و گردش‌خون‌وجود ندارد)، هرچه دفیبریلاسیون‌زودتر آغاز شود، شانس‌بقای‌بیمار بیشتر خواهد بود. پیش‌از استفاده‌از دستگاه‌دفیبریلاتور، باید در مورد نحوه‌عملکرد آن‌آموزش‌دیده‌و مهارت‌کافی‌برای‌انجام‌احیای‌قلبی‌ـ ریوی (که‌ترکیبی‌از ماساژ قفسه‌سینه‌و احیای‌تنفسی‌است) داشته‌باشید. دستگاه‌های‌دفیبریلاتور را باید در بسیاری‌از مکان‌های‌عمومی (مثل‌ایستگاه‌های‌راه‌آهن‌و مراکز خرید) یا قرار داده‌شود.
چه‌زمانی‌باید آمبولانس‌درخواست‌کرد؟
در صورتی‌که‌به‌یک‌امدادگر دسترسی‌دارید، به‌محض‌آنکه‌مشاهده‌کردید بیمار نفس‌نمی‌کشد، وی‌را برای‌تماس‌با مرکز آمبولانس‌بفرستید. اگر تنها هستید، طرز عملکرد شما وابسته‌به‌سن‌مصدوم‌و علت‌احتمالی‌بی‌هوشی‌وی‌است.
بیمار کودک‌یا شیرخوار
بی‌هوشی‌در یک‌شیرخوار یا کودک‌کمتر از ۸ سال، به‌احتمال‌زیاد ناشی‌از مشکل‌تنفسی‌است. به‌همین‌علت، پیش‌از ترک‌کودک‌برای‌تماس‌با مرکز آمبولانس، باید به‌مدت‌یک‌دقیقه‌اقدام‌به‌احیای‌تنفسی‌و ماساژ قفسه‌سینه‌کنید.
بیمار بزرگسال
اگر علت‌بی‌هوش‌شدن‌بیمار بزرگسال، مشکل‌قلبی‌است‌و یا نمی‌دانید چه‌اتفاقی‌رخ‌داده‌است، بلافاصله‌پس‌از آنکه‌مشاهده‌کردید تنفس‌قطع‌شده‌است، با مرکز آمبولانس‌تماس‌بگیرید. کمک‌های‌پزشکی‌زودهنگام (از جمله‌استفاده‌از دفیبریلاتور) حیاتی‌هستند. اما اگر بی‌هوشی‌ناشی‌از آسیب، غرق‌شدگی‌یا خفگی‌است‌و به‌نیروهای‌کمکی‌هم‌دسترسی‌ندارید، قبل‌از درخواست‌آمبولانس، به‌مدت‌یک‌دقیقه‌اقدام‌به‌احیای‌تنفسی‌و ماساژ قفسه‌سینه‌کنید. در این‌موارد، علت‌بی‌هوشی، احتمالاً بیشتر مشکل‌تنفسی‌است‌تا بیماری‌قلبی.
