سحر و جادو از اموری است که واقعیت دارد البته یادگیری و یاددادن آن حرام است.
شایان ذکر است :
گرچه سحر و جادو واقعیت دارد چنین نیست که هر کس ادعا کند ادعای او پذیرفته باشد.
اکثر کسانی که به این امور میپردازند کلاه بردارانی هستند که از این طریق قصد اخاذی و پر کردن جیب خود را دارند.
قرآن در آیات زیادی، به موارد :
خارق عادت ؛ (همچون معجزات پیامبران؛ استجابت دعا (مؤمن، آیه ۶۰)؛
تأثیر سحر و جادو (بقره، آیه ۱۰۲)
و چشم زخم (قلم، آیه ۵۱) اشاره میکند.
اینکه خداوند به این امور اشاره میکند، نشانگر این است که اینها امور واقعی است ولی غیرعادیاند.
دانشمندان اسلامی، معتقداند:
این امور به اراده فاعل (ارادهای که از شعور غیرمادی انسانی سرچشمه میگیرد) بستگی دارد.
از این رو، وقوع این امور، خارج از حوزه علت و معلول به شمار نمیآید. بنابراین میزان تأثیر آنها، وابسته به قدرت اراده فاعلی آن است.
هرگاه اراده فاعل، قوی و متکی بر اراده الهی باشد، آن کار غیر قابل شکست خواهد بود. (مثل معجزه)،
اما هر وقت در راه شرّ باشد و پشتوانهای غیرالهی داشته باشد، در مقابل اراده قوی و محکم، شکست خواهد خورد (مانند سحر و چشم زخم و…) .
ولی بطور کلی همان گونه که هر کسی نمیتواند ادعای طبابت کند سحر کردن نیز کار هر کسی نیست ولی اگر بر فرض موردی پیدا شد که سحری در کار بود راههایی برای بطلان آن وجود دارد :
۱- استعاذه به خداوند و خواندن سورههای فلق و ناس.
۲- خواندن و نوشتن آیات ۷۵ تا ۸۲ سوره یونس.
۳- دعا وتضرع به درگاه خداوند.
۴- درخواست دعا از اولیای واقعی خداوند و علما.
اگر کسی خواهان دعاست باید با زبان خویش و با کمال توجه به مفاهیم و مضامین آن به درگاه خداوند دعا کند و از او حوائج خویش را طلب نماید نه اینکه شیادی برای او چیزهایی بر روی کاغذ بنویسد.