تفکر فرزند داشتن خدا

این فکر که خدا دارای فرزند است، می‏دانیم که وجود داشته است، یکی در مسیحیت: « المسیح ابن الله »(مریم/۳۰) گفتند مسیح پسر خداست، و دیگر در کفار جاهلیت می‏گفتند فرشتگان فرزندان خدا و ” بنات الله ” هستند، و بت پرستی شان از فرشته پرستی سرچشمه می‏گرفت و فرشته پرستی شان‏ از این فکر که فرشتگان دختران خدا هستند، منتها وقتی که تاریخ خیلی طول‏ می‏کشد، نسلهای بعد که می‏آیند در مقابل بت می‏ایستند توجه ندارند که این‏ بتها هیکلهایی است که برای فرشتگانی ساخته‏اند و فرشته را پرستش می‏کنند چون دختر خداست.

این فکرها در آنها نیست. ولی آنهایی که واردتر بودند، تا می‏گفتند چرا بتها را پرستش می‏کنید، می‏گفتند به اعتبار اینکه مثل و مثال و تمثیل فرشتگان هستند. فرشتگان را چرا می‏پرستید؟ چون دختران خدا هستند، بچه‏ های خدا هستند.

(پرستش) بچه خدا مگر اشکالی دارد؟! آقا زاده را مردم احترام می‏کنند، خدازاده را نباید احترام کرد؟ هر احترامی‏ که به آقا مردم می‏کنند می‏گویند به آقازاده هم باید همان قدر احترام کرد. خوب، هر کاری که در مورد خدا باید انجام داد در مورد خدازاده هم باید انجام داد .

پس فکر فرزند داشتن خدا ریشه‏ای در بت پرستی‏های‏ عرب جاهلیت هم داشته است .