حضور قلب در نماز

حضور قلب در نماز

پرسش : من خیلی دلم می‏خواهد نمازهایم را خوب و دقیق بخوانم ولی هر چقدرسعی می‏کنم سر نماز با توجه به اینکه معانی آن را می‏دانم، باز احساس می‏کنم که حواسم پرت شده به جاهای دیگری فکر می‏کنم. گاهی اوقات دو بار سه بار نماز می‏خوانم و می‏گویم این بار دیگر من به چیز دیگری فکر نمی‏کنم ولی باز متوجه می‏شوم که چیزهای دیگر به فکرم آمده است.    

پاسخ: قبلاً راه های حضور قلب را گفته بودیم، اما در اینجا من به آن پنج شش مورد اشاره می‏کنم.
یکی اینکه انسان از قبل از اینکه وقت نماز فرا برسد یواش یواش خودش را آماده بکند، از زمانی که می‏خواهد وضو بگیرد حتی قبل از اینکه می‏خواهد وضو بگیرد یواش یواش بفهمد که می‏خواهد در مقابل خداوند متعال بایستد، و می‏خواهد با خدا سخن بگوید. اینجور نباشد که مشغول به امور متفرقه باشد تا زمانی که می‏خواهد تکبیره الاحرام را بگوید، آن زمان تازه می‏خواهد وارد نمازبشود. اگر اینگونه باشد تا رکعت سوم و چهارم وارد نماز نمی‏شود، تا می‏رود وارد نماز بشود فکرش را عوامل متعدد درونی و بیرونی پراکنده می‏کنند، و از نماز منحرف می‏کنند. و باز اواخر نماز یادش می‏آید که دارد نماز می‏خواند تا دوباره بخواهد برگردد به نماز، نماز دیگر تمام شده است. این یک نکته که انسان از قبل خودش را آماده کرده باشد.
نکته دوم اینکه اگر واقعاً انسان دقت کند در معنای نماز منتها این در معانی نماز دقت کردن را قبل از اینکه کلمه را بگوید، معنایش را به ذهنش بیاورد، نه بعد از اینکه رد می‏شود، ذهن به دنبال معنا برود وقتی می‏خواهد بگوید «اهدناالصراط المستقیم» (الفاتحه: ۶) قبلاً به ذهنش معنای جمله را بیاورد.
 
نکته سوم اینکه در حال نماز توجه داشته باشد که ۱) با کی سخن می‏گوید ۲) خداوند الآن به او توجه کرده است؛ یعنی الآن نظر خداوند متعال متوجه اوست. اگر این توجه باشد که خداوند دارد مرا می‏بیند و به من توجه کرده است و این نماز خواندن من به خاطر آن لطف و نظر رحمت خداست، و او هم از این نمازمن خشنود است، این را اگر انسان دقت داشته باشد که مطلب مهمی است، ونیاز به بحث مفصلی دارد حضور قلب قطعاً می‏آید. نسبت به انسانهای معمول هم اینجوری است. اگر مثلاً یک شخصیت بزرگی با ما صحبت بکند، هرگزحواسمان پرت نمی‏شود، و وقتی دارد با ما صحبت می‏کند ما فکرمان جای دیگری نیست، طوری که اصلاً نفهمیم چه داریم می‏گوییم یا او دارد چه می‏گوید؟ ما مثلاً می‏خواهیم با رهبر معظم انقلاب صحبت بکنیم هرگز فکرمان منحرف نمی‏شود که نفهمیم داریم چه می‏گویم، دقیقاً کلمه به کلمه و حرف حرفی که استعمال می‏کنیم رویش عنایت داریم. حالا انسان دارد با خدا سخن می‏گوید این خود به خود حواسش جمع می‏شود و هیچ عاملی حواس او را پرت نمی‏کند.
نکته چهارم اینکه توجه داشته باشد حضور قلب چه فایده‏ هایی دارد، عدم حضور قلب چه ضررهایی دارد. اما اگر چیزی برایمان مهم باشد فایده ‏اش را تصور کرده باشیم، باور کرده باشیم اصلاً حواسمان از آن منحرف نمی‏شود. گاهی ممکن است شب نگذارند بخوابیم، یک امر مهمی که از نظر ما فایده ‏اش خیلی مهم باشد،حالا چه فایده مادی چه معنوی. اگر چنین امر مهمی داشته باشیم، خواب و خوراک را  از ما می‏گیرد. حالا اگر توجه داشته باشیم این حضور قلب چقدر ارزش دارد وچه فایده با عظمتی دارد، امکان ندارد که حواس انسان پرت شود.
نکته دیگر این که انسان، حالتِ نمازگزار به خودش بگیرد. لباس خاص، لباس تمیز، حتی المقدور سفید، معطر، و خلاصه در زیّ نمازگزار دربیاید، و خود این لباس مؤثر است. انسان اگر بخواهد با لباس معمولی ورزش کند، معمولاً نمی‏تواند ورزش کند جست و خیزش نمی‏آید. اما همین‏ قدر که لباس را عوض می‏کند و لباس ورزش می‏پوشد، در عین حالی که مثلاً سنش بالا است ورزشکار هم نیست اماهمین لباس او را به حرکت درمی ‏آورد. حال اگر انسانی حالت نمازگزار به خودش بگیرد، زیّ نمازگزار داشته باشد، آداب و شرایطی که گفتم را مراعات کند اگرمرد است عبا به دوشش بیندازد، با لباس تمیز و معطر به نماز بایستد. مثلاً درروایات و فتواها هم داریم که دکمه ‏های لباس باز نباشد.
نکته آخر این که بعد از نماز انسان مشغول به تعقیب بشود، به عبارت دیگر،نماز ما پنج دقیقه نباشد، یک ربع قبلش شروع بکنیم، یواش یواش وارد نماز بشویم و یک ربع بعدش هم داخل نماز باشیم، این نماز اثر دارد، و قلب را حاضرنگه می‏دارد. و خواندن نوافل که در روایات زیاد به آن اشاره شده برای همین است: امام باقر(ع) فرمود که: نماز مقداریش قبول می‏شود که توجه و حضور قلب دارید، راوی گفت که پس ما هلاک و بدبخت شدیم، امام فرمودند: نوافل جبران می‏کند.  نافله‏ ها جبران می‏کند. خواندن نافله ‏ها مخصوصاً نافله‏ هایی که قبل ازنماز خوانده می‏شود مثل نوافل ظهر و عصر و نافله صبح آن نافله‏ هایی که قبل ازنماز خوانده می‏شود، انسان را آماده ورود به نماز می‏کند گرچه در نمازهای دیگرهم کم و بیش این هست، این نافله‏ ها هم خود به خود کمبود حضور قلب را ترمیم می‏کند. البته این بحث به توضیحات بیشتری نیاز دارد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

اشتراک گذاری این صفحه در :
ما را در رسانه های اجتماعی دنبال کنید
اسکرول به بالا