خارج بودن اولیاء الهی از دستبرد شیطان

باری اولیاء خدا، چون رشته ولایت خود را با شیطان قطع نموده و به خدا پیوسته اند، شیطان قدرت تصرف در قوای متخیله آنان را ندارد؛ در سوره نحل فرماید: إِنهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطَـ’نٌ عَلَی الذِینَ ءَامَنُوا وَ عَلَی’ رَبهِمْ یَتَوَکلُونَ* إِنمَا سُلْطَـ’نُهُ و عَلَی الذِینَ یَتَوَلوْنَهُ وَ الذِینَ هُم بِهِ مُشْرِکُونَ؛ «بدرستی که حقاً برای شیطان، قدرت و تسلط بر کسانی که ایمان آورده و به پروردگار خود توکل نموده اند نیست؛ بلکه سلطنت و قدرت او فقط بر کسانیست که خود را در تحت اختیار و ولایت او درآورده، و او را در مقابل پروردگارشان دارای اثر دیده اند.» (نحل/ ۹۹ و ۱۰۰).
و در سوره ص فرماید: فَبِعِزتِکَ لاَغْوِیَنهُمْ أَجْمَعِینَ* إِلا عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ؛ شیطان بعد از آنکه آدم را فریفت و مورد دورباش از رحمت خدا قرار گرفت، به خداوند عرض کرد: «سوگند به مقام عزت تو ای پروردگار که تمام افراد بنی آدم را گمراه و إغواء می نمایم، مگر آن دسته از بندگانت را که به مقام مخلَصین رسیده باشند.» (ص/ ۸۲ و ۸۳).
اولیاء الهی و قیامت :
مخلَصین، از اولیای خدا هستند؛ و از خصوصیات آنها اینست که سکرات مرگ و عالم قبر و برزخ و عالم حشر و نشر و قیامت و صراط و میزان و عرض و سؤال و بهشت و دوزخ را در دنیا طی کرده اند، و از همه این مراحل عبور نموده اند. (و اگر عبور نکنند، به مقام ولایت ـ که ملازم با مقام خلوص است نمی رسند.) و در این حال برای آنها عذاب در حال مرگ یا بعد از آن معنی ندارد. عذابی را که انسان در حال سکرات موت، و یا در قبر و سؤال منکر و نکیر، و یا در برزخ مثالی، و یا در قیامت کبری در موقع حشر و عرض و سؤال و صراط و میزان و دوزخ می بیند؛ بواسطه نتیجه اعمال سیئه ایست که انجام داده، و از نفسِ اماره بسوء تبعیت و پیروی نموده است.
اولیای خدا به مرحله ای از طهارت و پاکی رسیده اند که محال است عمل زشت و قبیحی از آنان سرزند، خود در دنیا از خود حسابرسی کرده اند، و به نامه أعمال خود مراجعه نموده و در راه تزکیه و تهذیب برآمده و از عالم صورت و مثال عبور کرده و از نفس و قیامت کبری گذشته اند، و با فرشتگان سماوی و ارواح مطهره انبیاء و ائمه علیهم السلام رابطه برقرار نموده اند، و به معدن عظمت و علم و قدرت و حیات یعنی ذات مقدس حضرت حق جل و علا رسیده اند؛ و آنها به مرحله ای از وجدان و تحقق رسیده اند که در آنجا ترس و غصه راه ندارد.