یهودیان صهیونیست در واقع این گونه می اندیشند و می‌گویند:«نباید به فلسطینیان رحم کرد. در یکی از خیابان های اردوگاه جبالیا یک فلسطینی را دیدم و با دوربین نصب شده بر سلاح به دقت سر او را نشانه گرفتم و به سویش تیراندازی کردم. دیدم که روی زمین می غلطد. این بهترین احساسی است که در جهان به من دست می دهد و درست مانند احساسی است که پس از پیروزی در مسابقات فوتبال به انسان دست می دهد.» بن گوریون اولین نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس می گوید:دولت اسرائیل دارای ملتی نابغه و برگزیده است و به همین خاطر هم باید آقا و سرور تمامی ملت های جهان باشد. یهودیان صهیونیست در واقع این گونه می اندیشند و از این باور است که به سایر ملت ها به دید تحقیر می نگرند. خداوند بلند مرتبه در قرآن کریم در مورد آن ها می فرماید:ذلک بأنهم قالوا لیس علینا فی الأمیین سبیل معادل این اصطلاح الأمییون در زبان عبری جوییم به معنای دیگران، اغیار و افراد غریب یعنی کسانی که هیچ ارزشی ندارند و نه خون و نه مقدسات و نه ناموس آن ها از هیچ ارزش و اعتباری برخوردار نیست. این چنین اندیشه نسل کشی و سرکوب در اذهان آن ها ریشه دوانیده و تمامی مفاهیم انسانی و رحم و مروت را از آن ها دور ساخته است و به جای آن لذت قتل و کشتار دیگران (فلسطینیان به خوی و خلق اصلی نظامیان صهیونیست مبدل شده است. خود نظامیان صهیونیست در شهادت های آشکار از زبان خود بر این مدعا صحه می گذارند و می گویند: ـ نباید به فلسطینیان رحم کرد. در یکی از خیابان های اردوگاه جبالیا یک فلسطینی را دیدم و با دوربین نصب شده بر سلاح به دقت سر او را نشانه گرفتم و به سویش تیراندازی کردم. دیدم که روی زمین می غلطد. این بهترین احساسی است که در جهان به من دست می دهد و درست مانند احساسی است که پس از پیروزی در مسابقات فوتبال به انسان دست می دهد. ـ پس از آن یک فلسطینی دیگر را دیدم و به سویش تیراندازی کردم. با وجودی که سالخورده بود اما در داخل اتاق داشت پرواز می کرد. اگر با احساس بدی از خواب بیدار شدی، فلسطینی خواهی کشت و اگر جوانی ۱۴ ساله بود حتما باید او را بکشی ـ علاوه بر آن می توانی زنان را هم بکشی تا دیگر بچه به دنیا نیاورند و باید دختر بچه کوچک را هم بکشی زیرا وی بزرگ شده و ازدواج خواهد کرد و حداقل ده بچه به دنیا می آورد. این گفته های نژادپرستانه یک نظامی صهیونیست است که در مصاحبه با روزنامه معاریو عنوان کرد و این گونه از احساس مستی که پس از قتل فلسطینیان به او دست می دهد، سخن گفت. وی در ادامه سخنانش می گوید:پس از پایان عملیات قتل فلسطینیان به پایگاه نظامی خویش باز می گشتیم و سربازانی که امروز بیش تر از دیگران فلسطینی کشته بودند، به خود می بالیدند. هرگز نسبت به این کارها پشیمان نیستم و بی صبرانه منتظر خروج از پایگاه برای کشتن فلسطینیان هستم… ای خدا کی از این پایگاه بار دیگر برای قتل آن ها بیرون می رویم. ـ یک نظامی به نام شای عضو یگان تروریست گفعاتی هم می گوید:برای تعقیب و قتل فلسطینیان بیرون رفتیم. دیدم که یک فرد مسلح می دود. به سویش تیراندازی کردم. با شلیک اولین گلوله او را به قتل رساندم و فریاد زدم و به دوستم آفی گفتم که او را کشتم… او را کشته بودم، اما احساس کردم که این کافی نیست، بنابراین تصمیم گرفتم که بیش تر بکشم. بار دیگر گلوله شلیک کردم اما به هدف اصابت نکرد. گلوله ای دیگر شلیک کردم که به او اصابت کرد و بر زمین افتاد. به او نزدیک شدیم، دیدیم که بدنش کاملا سرد شده است. افسر مسؤول به من دستور داد تا مطمئن شوم که او کشته شده است، بار دیگر به سویش تیراندازی کردم و اطمینان حاصل کردم که او به قتل رسیده است. ـ دودو یک نظامی صهیونیست دیگر است که به قتل یک جوان فلسطینی افتخار می کند. وی ضمن اعلام این نکته که از قتل فلسطینیان لذت می برد، می گوید:در انتظار رسیدن فلسطینیان به نوار غزه بودیم، وقتی چند جوان را مشاهده کردیم به سوی آن ها تیراندازی کردیم. آنها فرار کرده و مخفی شدند. به این چند جوان نزدیک شدیم. یکی از آن ها که چاقویی به همراه داشت، از مخفی گاه بیرون آمد. به سویش تیراندازی کردم و او را کشتم. او یک عرب نجس بود. همه نظامیان خواهان اجرای چنین عملیات هایی هستند تا آن ها هم چون من احساس لذت کنند. همیشه یک دوربین عکس برداری با خود می بردیم تا در کنار اجساد فلسطینیان عکس یادگاری بگیریم. این عکس های یادرگاری احساس آرامش خاصی به تو می دهد و باعث می شود که به خود ببالی.!! همچنین در کتاب تحریف شده آن ها آمده است:برخیز و (دیگران را) زیر بگیر، ای دختر صهیون. من شاخ های تو را آهنی و نعل هایت را مسی می سازم تا ملت های زیادی را از بین ببری. سفر میخا ۴/۱۲ این همان آموزهای دینی یهودیان است که چگونگی تعامل با دیگران را به آن ها آموزد. آیا حقیقت عقاید و اندیشه های آن ها که حامل شر و بدی نسبت به هر غیر یهودی است، برای ما آشکار نشده است. گذشته هم بر بعد عقیدتی به عنوان عامل اساسی نبرد میان یهودیان و مسلمانان تاکید می کند. آیا روشنفکران و صاحبان قدرت و بزرگان ما به این نکته پی می برند؟ امید که قبل از این که وقت از دست رود، به خود آیند.
منبع: / سایت / خلیج فارس
نویسنده : ناصر الفضاله
منبع: / سایت / باشگاه اندیشه
چه وقت و چگونه ملت یهود ساخته شد؟
شلمو سند Shlomo Sand استاد تاریخ دانشگاه تل آویو مرکز رژیم صهیونیستی درکتابی با عنوان چه وقت و چگونه ملت یهود ساخته شدمعتقد است که مورخین ، عقیده تشکیل قوم صهیونیستی یهود را ساختگی می دانند.
جاناتان کوک نویسنده مقاله سایت اینترنتی آنتی وار .کام با درج بخشهایی از کتاب و همچنین اظهارات دکتر سند درمورد جعلی بودن تشکیل صهیونیسم دراین سایت، نوشت: پرفروش ترین کتاب اسراییل تابوی ملت اسراییل را شکست.
دکتر سند در کتابش عقیده یهودیان صهیونیست را به مجادله گذارده و آن را افسانه ای ساختگی طی ???سال گذشته دانسته است.
دکتر سند که خود استاد و یک متخصص در زمینه تاریخ اروپا در دانشگاه تل آویو Tel Aviv University تدریس می کند، در تحقیق گسترده ای که در زمینه تاریخ و باستان شناسی به عمل آورده است توجه خوانندگان خود را به این نکته جلب کرده است که ادعای تشکیل صهیونیسم و بلکه بسیاری دیگر از این قبیل ادعاها همگی بحث برانگیز می باشند.
علاوه براین، او این بحث را مطرح می کند که یهودی ها هرگز از سرزمین مقدس رانده نشدند. چیزی که امروزه بسیاری از یهودیان هیچ گونه ارتباط تاریخی با سرزمینی که آن را اسرائیل می نامند ندارند.
مبحث اصلی دکتر سند دراین کتاب این است که تا کمتر از یک قرن پیش ، یهودی ها درباره خود تنها به خاطر اینکه وجوه مشترک دینی دارند به عنوان یک اجتماع مذهبی یهودی فکر می کردند ولی با وارد شدن به قرن بیستم یهودی های صهیونیست با این طرز تفکر درافتادند و آغاز به خلق تاریخ یک ملتی کردند بااین باور ساختگی که موجودیت یهودیها بسان افرادی پراکنده از دینشان می باشد.
این استاد تاریخ دانشگاه تل آویو می افزاید، به همین منوال ، باور صهیونیست (یهودی مدرن) بر ضرورت بازگشت از تبعید به سرزمین موعود که تماما در مغایرت بر یهودیت بود قرار گرفت.
به نوشته وی ، صهیونیسم ، باوری راکه در مورد بیت المقدس داشت تغییر داد.
به مدت ?هزار سال یهودی ها از بیت المقدس دور ماندند نه به خاطر آنکه آنها نمی توانستند به آنجا بازگردند بلکه به خاطر آنکه دین آنها بازگشتشان به این مکان را تا آمدن مسیح منع کرده بود.
دکتر سند دراین باره می گوید: من نه به عنوان یک صهیونیست بلکه به مانند هر اسرائیلی دیگر براین باورم که یهودی ها مردمانی بودند که در یهودا ( قسمتی از جنوب فلسطین) زندگی می کردند که در??سال بعد از میلاد مسیح توسط رومی ها از آن مکان رانده شدند.
وی می افزاید: داستان رانده شدن قوم یهود افسانه ای بیش نیست ، درحقیقت شما نمی توانید یهودیت را بدون رانده شدن (تبعید) توصیف نمایید. اما زمانی که شروع به بررسی کتاب هایی درمورد وقایع رانده شدن (دین یهود) کردم، نتوانستم هیچ کتابی در این زمینه پیدا کنم. حتی یک کتاب .
به نوشته دکتر سند، این مسئله به این خاطر بود که رومی ها افراد را تبعید نمی کردند. درحقیقت ، یهودی ها در فلسطین روستاییانی بودند که در آن سرزمین پخش شده بودند و تمامی شواهد گواه این مطلب است که آنها در آن سرزمین سکونت داشتند.
دکتر سند به جای آن، فرضیه دیگری را که به نظر معقولتر به نظر می رسد جایگزین می کند .تبعید و رانده شدن توسط مسیحیان اولیه برای جان دادن به سرنوشت یهودیان ساخته و پرداخته شد و ترویج یافت.
این استاد دانشگاه اسرائیل می گوید، مسیحیان ، در اوایل تلاش کردند و این القا را بوجود آورند که نسل های آینده یهودی ها را براین باور باشند که اجدادشان به عنوان نفرین خداوندی رانده شده وسرگردان و در تبعید می باشند.
بنابراین ، اگر مسئله ای تحت عنوان رانده شدن و تبعید وجود نداشت، چطور ممکن بود تا پیش از آغاز تشویق رژیم صهیونیستی به امر بازگشت ، به پراکندگی یهودیان در سراسر جهان پایان بخشند.
به گفته دکتر سند، بلافاصله پس از دوره مسیحیت به مدت قرن ها ، یهودیت به شکل یک دینی که می توان به آن گروید در آمد، امری که در نوشتجات رومی ها در آن زمان به چشم می خورد. بنابراین یهودیان برای آنکه افراد سایر ملل را به آیین خود درآورند آغاز به سفر کردند.آنها بویژه به یمن و حتی به میان قبایل بربر در شمال آفریقا سفر کردند.
براساس این گزارش ، قرنها بعد، مردم در سرزمین پادشاهی خزر Kingdom) Khazar (مکانی که امروزه درجنوب روسیه واقع است (منطقه قفقاز) گروه های بزرگی را به دین یهودی درآورده و نسل یهودی های آشکنازی Ashkenazi مرکزی و شرقی اروپا را تشکیل دادند.
دکتر سند به این نکته اشاره می کند که این دولت عجیب که اکثر اسراییلی ها در آن زندگی می کردند حقیقت نداشته وی اشاره به مکتوباتی می کند که در بررسی های گسترده در مورد وجود پایتخت چنین حکومتی در پادشاهی خزر در مجاورت دریای کاسپین قرار داشت.
وی می افزاید در روزنامه یدبعوت آهارنوت رژیم صهیونیستی اعلام شده که باستان شناسان روسی پایتخت گمشده یهودی ها را در این منطقه یافته اند.این درحالی است که به گفته وی هیچ یک از مدارک موید استاندارد تاریخ یهود در این رابطه نبوده است.
سوال بعدی که خود دکتر سند به آن می پردازد این است که چنانچه اکثر یهودی ها هرگز سرزمین مقدس را ترک نمی کردند، چه سرنوشتی در انتظارشان بود؟ دکتر سند در پاسخ به این سوال می گوید: (این چیزی است که) در مدارس اسراییل درس داده نمی شود اما بیشتر رهبران اولیه صهیونیست، ازجمله دیوید بن گوریان ( David Ben Gurianاولین نخست وزیر صهیونیستی) ، بر این باور بودند که فلسطینیان همان اولاد و نسل یهودیان آن سرزمین بوده اند. آنها براین عقیده اند که آنها (اجداد یهودیشان که همان مردم فلسطین هستند) بعدها به اسلام گرویدند.
روزنامه رسالت
