درس‌هایى از برنامه‏‌هاى تربیتى حضرت زهرا(س) نسبت به فرزندان

۱- مادر باید با کودک خود مأنوس باشد و با آنان بازى کند.
۲- در حین بازى یکى از بهترین شرائط براى یادگیرى کودک است.
۳- مادر باید در هنگام بازى با کودک به او مطالب اخلاقى را تعلیم دهد.
۴- یکى از بهترین راه‌ها براى آموزش کودکان استفاده از شعر است.
۵- استفاده از شعر براى کودکان جالب و براى فهم و درک مطالب او مفیدتر است.
۶- مربیان و مادران باید به محتواى اشعار کودکان توجه جدى داشته باشند.
۷- در اشعار و ادبیات کودکان، باید آنان را دعوت به نیکی‌هاى اخلاقى و پیامهاى عالى اخلاقى کنیم.
۸- در شعر کودکان باید به او الگو معرفى شود (اِشْبَهْ اَباکَ)
۹- در تعلیمات کودکان باید آنان را با دستورات اخلاقى آشنا نمود. (حضرت زهرا علیهاالسلام سه دستور اخلاقى داشتند)
۱۰- در ضمن سفارشات اخلاقى مثبت باید کودک را از همنشینى‏‌هاى سوء نیز پرهیز داد. چون حضرت زهرا علیهاالسلام یک پرهیز اخلاقى هم در شعرها داشتند.
۱۱- ما نبایستى کودکان را کم‏ظرفیت و غیر مستعد براى تعلیم مطالب جدى و اساسى بدانیم همچنانکه دیدیم حضرت زهرا علیهاالسلام مطالبى اساسى را به فرزندان خود تعلیم مى‏دهد.
۱۲- مادران باید از همان کودکى به تلقینات مثبت اخلاقى به کودک و آموزش آنها توجه کنند همچنانکه فاطمه زهرا علیهاالسلام از همان کودکى حق‏طلبى، عبادت و… را به کودکان خود آموزش مى‏دادند.
۱۳- براى تربیت کودکان باید از سبک‌هاى هنرى و ذوقى استفاده کرد. همچنانکه حضرت زهرا علیهاالسلام از شعر براى بازى با فرزند خود بهره‌‏گیرى مى‏نماید.
۱۴- در مقایسه دو شعرى که حضرت زهرا علیهاالسلام براى امام حسن علیه‏السلام و امام حسین علیه‏السلام مى‏خوانند فهمیده مى‏شود این دو کودک داراى روحیات متفاوت از همدیگر بودند و حضرت زهرا علیهاالسلام به عنوان بهترین مادر، تشخیص این تنوع و تفاوت در روحیات و شخصیت کودکان خود را داده بود و در تربیت آنان این تفاوت را ملاحظه مى‏نموده است شعر حضرت زهرا براى امام حسین علیه‏السلام این است: شعر اَنْتَ شَبیهٌ بِاَبى -لَسْتَ شَبیهاً بَعَلىٍّ (حسین جانم تو، به پدرم رسول‏اللَّه شباهت دارى نه به پدرت على.)