قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
بوی بد دروغ
اذا کَذَبَ العَبدُ کِذبَهً تَباعَدَالمَلَکُ مِنهُ مَسیرَهَ مِیلٍ مِن نَتْنِ ما جاءَ بهِ.(۱۱/۵۱۲۲؛ الترغیب والترهیب: ۳/۵۹۷)
هر گاه بنده دروغ بگوید، از بوی گندی که پدید آورده است، فرشته به مسافت یک میل از او فاصله گیرد.
دروغ، دری از نفاق
انّ الکذبَ بابٌ مِن أبوا بِالنِّفاقِ.(۱۱/۵۱۲۲؛ کنزالعمال: ۸۲۱۲)
دروغ، دری از درهای نفاق است.
منتهی شدن راه دروغ به دوزخ
انّ الکذبَ یَهدی الَی الفُجورِ، و انّ الفُجورَ یَهدی الَی النارِ.(۱۱/۵۱۲۶؛ کنزالعمال: ۸۲۱۷)
دروغ به ناراستی و انحراف میکشاند و ناراستی و انحراف، به آتش رهنمون میشود.
ترک دروغ، چه شوخی و چه جدی
انّ الکذبَ لا یَصلَحُ مِنهُ جِدٌّ ولاهَزلٌ، ولا أن یَعِدَ الرجُلُ ابنَهُ ثُمّ لا یُنجِزَ لَهُ، انّ الصِّدقَ یَهدی الَی البِرِّ، وانَّ البِرَّ یَهدی الَی الجَنَّهِ و ان الکذب یهدی الی الفجور و ان الفجور یهدی الی النار.(۱۱/۵۱۲۶۰؛ کنزالعمال: ۸۲۱۷)
دروغ، چه جدّی و چه شوخی آن، درست نیست. همچنین درست نیست که مرد به فرزند خود وعدهای بدهد و به آن عمل نکند. همانا راستگویی، به نیکی رهنمون میشود و نیکی به بهشت هدایت میکند و دروغ به ناراستی و انحراف می کشاند و ناراستی و انحراف به آتش رهنمون می شود.
عذاب شدید برای برخی دروغگویان
وَیلٌ للذی یُحَدِّثُ فَیکذِبُ لیُضحِکَ بهِ القَومَ، وَیلٌ لَهُ، وَیلٌ لَهُ!(۱۱/۵۱۲۶؛ کنزالعمال: ۸۲۱۵)
وای بر کسی که برای خنداندن مردم دروغ بگوید، وای بر او، وای بر او.
شروع دروغ گویی
حَسبُکَ مِن الکذبِ أن تُحَدِّثَ بکُلِّ ما سَمِعتَ.(۱۱/۵۱۲۸؛ تنبیه الخواطر: ۲/۱۲۲)
برای دروغگویی، تو را همین بس که هر چه میشنوی بازگو کنی.
رو سیاهی، حاصل دروغ گویی
انّ الکذبَ یُسَوِّدُ الوَجهَ.(۱۱/۵۱۳۰؛ الترغیب والترهیب: ۳/۵۹۶)
دروغ، روسیاهی می آورد.
کم شدن روزی با دروغ گویی
الکِذبُ یَنقُصُ الرِّزقَ.(۱۱/۵۱۳۲؛ الترغیب و والترهیب: ۳/۵۹۶)
دروغ، روزی را کم میکند.
تعریض، راه بی نیازی از دروغ گویی
انَّ فی المَعاریضِ ما یُغنی الرجُلَ العاقِلَ عنِ الکذبِ.(۱۱/۵۱۴۰؛ کنزالعمال: ۸۲۵۳)
همانا در سربسته گوییها، ظرافت هایی است که مرد خردمند را از دروغ گفتن بینیاز میکند.
