در بهائیت دست بوسیدن و برپای افتادن و سجده و تعظیم نمودن نهی شده است ، شاید این موضوع از نظر برخی افراد بی اهمیت باشد ، ولی از آنجایی که در مهمترین کتاب بهائیان یعنی کتاب اقدس ، این مسئله مطرح شده است ، لذا ما نیز در این بخش قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم.
بهاء الله در کتاب اقدس بیان کرده:
” قَدْ حُرِّمَ عَلَیْکُمْ تَقْبِیْلُ الْاَیَادِی فِی الْکِتَابِ هَذَا مَا نُهِیْتُمْ عَنْهُ مِنْ لَدُنْ رَبِّکُمُ الْعَزِیْزِالْحکَّامِ ”
(کتاب اقدس- بهاء الله- صفحات ۲۹ و ۳۰)
یعنی تحریم شده است بر شما بوسیدن دستها و این چیزیست که از جانب خداوند عزیز و حکم دهنده منهی شده است.
عبد الحمید اشراق خاورى(مبلغ بهائی) نیز در تقریرات درباره کتاب مستطاب اقدس آورده:
“پیشوایان دینی و علمای اغلب ادیان مختلفه ای که امروزه در عالم هستند ، یکی از شئون آنها این است که دست خود را در معرض بوسیدن مریدان خود قرار می دهند …در این امر مبارک می فرمایند ، دست بوسی قدغن است و در کتاب الهی حرام شده است ، بوسیدن دست نفوس به هر عنوانی که باشد . این نهی از طرف پروردگار عزیز و حکم کننده است .
(تقریرات درباره کتاب مستطاب اقدس – عبد الحمید اشراق خاورى – صفحه ?? )
اینجا ذکر شده:”بوسیدن دست نفوس” پس استثنائی وجود ندارد.
برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید به کتاب گلزار تعالیم بهائی ، صفحه ۴۰۵ رجوع کنید.
در این ارتباط لازم است دو نکته بیان گردد:
۱- اولاً بوسیدن دستهای اشخاص پرهیزکار و دانشمند از لحاظ تجلیل مقام علم و تقوی در نظر اسلام مانعی ندارد ولی در مسلک بهائیت بوسیدن دست حرام شده است.
۲- ثانیاً زمانیکه به کتب و منابع بهائی رجوع می کنیم ، به مواردی بر می خوریم که با این دستور متناقض است ، به عنوان نمونه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
الف) بهاء الله بیان کرده:” دست قاتل را باید بوسید . ”
( کتاب دریاى دانش – بهاء الله- صفحه ??? )
این عبارت در صفحه ??? کتاب خاطرات مالمیری ، نوشته حاج محمد طاهر مالمیرى نیز آمده است.
این مطلب بالا را می توان جزء غیر منطقی ترین بیانات بهاء الله محسوب کرد !
ب) حضرت عبدالبهاء غروب روز نهم رجب ۱۳۱۵ ه.ق طراز افندی را احضار فرمودند ، جناب طراز در خاطرات خود می نویسد:وقتی به آستان مبارک رسیدم تعظیم کردم . سه مرتبه فرمودند ، بالام بیوز (به زبان ترکی است یعنی بفرمائید ) بعد اجازه دادند نشستم. سه نفر در حضور بودند منجمله یکى از پسرهاى آقامیرزامحمّدقلی بود حضرت عبدالبهاء یک شعر به زبان عربى خواندند و ترجمه فرمودند… برخاستند و مشى فرمودند. من ایستاده بودم و با وجود سردى هوا عرق مى‌ریختم و اعضاء مرتعش بود. باز هم عنایات مخصوص نسبت به من نمودند و آخرالامر به سمت من توجّه نموده و به یک قدرت و عظمتى این بیان را فرمودند: انشاء‌الله روزى ببینم خونت را در راه جمال مبارک مى‌ریزند. طرازافندى با‌شنیدن این بیان از فرط سرور بر اقدام مبارک افتاد و بر اقدام و دستهاى مبارک بوسه زد …
( کتاب طراز الهى – جلد ۱- نگارش پریوش سمندرى خوشبین- صفحه ???)
ج) در یکی از فیلم های سفر عبدالبها به آمریکا نشان می داد که علاقه مندان و مومنین به بهائیت ، دستان ایشان را می بوسیدند و ایشان هم هیچ ممانعتی نمی کرد!
این فیلم در لینک زیر قرار دارد:
http://www.h-net.org/~bahai/index/diglib/media.htm
یکی از تصاویر این فیلم را در این بخش قرار می دهیم:
واقعاً اگر دست بوسیدن و برپای افتادن و سجده و تعظیم نمودن در بهائیت نهی شده است ، پس چرا جناب عبدالبهاء اجازه می دهند که افراد دستشان را ببوسند و جلویشان تعظیم کنند؟! اگر بوسیدن دست نفوس به هر عنوانی که باشد ، جایز نیست ، پس چرا بهاء الله بیان کرده که دست قاتل را باید بوسید ؟! آیا این کار باعث تشویق قاتل نمی شود؟!
نویسنده: مینو هاشمی
