آیت‌الله ضیاءآبادی
این داستان را از مولایمان امام امیرالمؤمنین(ع) بشنویم که فرموده‌اند: ما با فاطمه(س) در منزل بودیم، پیغمبر اکرم(ص) وارد شد و دید فاطمه کنار دیگ آش نشسته است و غذا می‌پزد. من هم عدس پاک می‌کنم.
پیامبر خدا(ص) از دیدن این صحنه خوشحال شد و خطاب به من فرمود: «یا اباالحسن! اسمع ما اقول لک و لا اقول الا عن الله تعالی…؛ مردی که در کار خانه، کمک‌کار زنش باشد به تعداد هر مویی که در بدنش هست، عبادت یک سال که شب‌هایش بیدار و روزهایش روزه‌دار باشد، در نامه عملش نوشته می‌شود و برای هر قدمی که برمی‌دارد، ثواب حج و عمره برایش نوشته می‌شود.»
حال ما دنبال چه می‌گردیم و ثواب از چه کاری می‌طلبیم حال آن‌که ثواب عمره و حج در داخل خانه‌هایمان آماده است؛ البته با این شرط که تعامل و همکاری و ادب و احترام متقابل رعایت شود. هم‌چنین فرموده‌اند: «ما من امرأه تسقی زوجها شربه من ماء کتب الله لها عباده سنه صیام نهارها و قیام لیلها؛ هر زنی که یک لیوان آب به دست شوهرش بدهد، ثواب عبادت یک سال برایش نوشته می‌شود که روزهایش روزه‌دار و شب‌هایش شب‌زنده‌دار باشد.»
جالب این‌که راجع به کمک‌کاری مردان در داخل خانه به زنانشان دستور مؤکد رسیده است اما راجع به کمک‌کاری زنان در بیرون خانه به شوهرانشان دستوری نرسیده است.
۱- مستدرک وسایل الشیعه، ج ۱۳، ص ۴۸
۲- همان، ج۱۴، ص ۱۲۳
