پرسش: من انسان مقیدی هستم. نمازم را سر وقت و قرآن هم روزی ۳ سوره یا بیشتر میخوانم. مکه هم رفته ام ولی غیبت میکنم. باید چه کار کنم تا خوب شوم؟
پاسخ. ضمن عرض سلام و تحیّت، از اینکه بیماری روحی خودتان را تشخیص داده و در صدد رفع آن برآمده اید خدای را شاکر باشید؛ چون قدم اول در تهذیب نفس، شناخت آفات و بیماریهای روحی و تصمیم به زدودن آنهاست. در ابتدا حدیثی از امام علی(ع) در زشتی و پلیدی غیبت بیان نموده و آن گاه چند راه عملی نابودی این بیماری مهلک را خدمتتان بیان میکنیم. آن حضرت خطاب به یکی از دوستان خاص خویش ـ نوف بکالی ـ فرمود:اِجْتَنِبِ الغَیْبَهَ فَاِنَّها اِدامُ کِلابِ النّارِ (بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۲۴۸.)
از غیبت دوری کن؛ زیرا که خورش سگ های جهنم است.
و اما راههای عملی ترک غیبت:
۱ . کنترل زبان و کم حرفی؛ بهترین و آسانترین راه علاج این بیماری، کمحرفی و بیهوده سخن نگفتن و مراقبت از زبان است. از این رو، تا شما نتوانید بر زبان خویش مسلط بوده و آن را کنترل نمایید، از این بیماری رهایی نخواهید یافت؛ چون به فرموده امام علی(ع)، زبان همانند حیوان سرش و درندهای است که اگر رهایش کنید، زخم میزند و خونین میکند. (سید علی اکبر حسینی، اخلاق در خانواده، ج ۱ تهران: انتشارات اسلامی، ۱۳۶۹ ص ۳۰۹. )
۲ . همنشینی نکردن با افراد پرحرف و اهل غیبت؛ همنشینی با افراد پرحرف و شنیدن سخنان آنان قطعاً زمینه گناه را در انسان فراهم میکند. بنابراین، لازم است با افرادی معاشرت کنید که از سخنان لغو و بیفایده و… اجتناب مینمایند و از تقوای لازم در این امور برخوردارند.
۳ . آگاهی از عواقب شوم غیبت؛ منشأ بسیاری از گناهان، ناآگاهی از زشتی آنهاست. اگر انسان به زشتی و پلیدی چیزی معرفت لازم پیدا کرد، نه تنها به سمت آن حرکت نکرده، بلکه تصور انجام آن را نیز نخواهد نمود. از این رو، لازم است به کتابهایی که در مذمت غیبت نوشته شده رجوع کنید تانسبت به زشتی و پلیدی آن بیش از پیش آشنا گردید. در این رابطه جلد دوم کتاب «گناهان کبیره» شهید دستغیب، بسیار مناسب است. ضمناً مطالعه حالات بزرگان دین و رهبران مذهبی نظیر امام خمینی(ره)، آیت اللّه بروجردی و… نیز میتواند تأثیر زیادی در تأمین هدف مورد نظرتان داشته باشد.
