دو کار مهم کارگران در ابتدای انقلاب

مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند:کارگران ما، دو کار انجام دادند که در تاریخمان ماندنی است. یکی این که نگذاشتند گردش چرخ کارگاه بخوابد؛ همان مقداری که ممکن بود. حالا آن جایی که مسئولان مربوطه، نتوانستند امکانات و مواد اولیه فراهم کنند، بحثی نیست؛ اما تا آن جایی که مواد اولیه و ماشین و افزار و کارگر بود، کارگر نگذاشت کار لنگ بشود.
ما در طول این یازده سال، یک روز مسأله ی کارگری – به معنایی که دشمن می خواست – نداشتیم . این، به خاطر ایمان و عشق کارگران به اسلام و انقلاب و به خاطر ارادت صادقانه شان به امام عظیم الشأن بود که کارگران و دیگر قشرها، واقعا از اعماق جان، به آن مرد ملکوتی و الهی، عشق می ورزیدند و نمی خواستند خاطر او آزرده بشود.
این عشق و ایمان، موجب شد که این حرکت انجام بگیرد.
کار دوم، حضور در صحنه ی جنگ بود. سخت ترین دفاع را کارگران – چه کارگران شهری، چه کارگران روستایی – کردند . در این بسیج عظیم مردم برای جبهه ها، اغلب همین طبقات پایین و محرومان جامعه و از جمله، طبقات کارگر که اکثریت عظیمی را تشکیل می دادند، بودند. یعنی غیر از نبرد اقتصادی، به نبرد نظامی هم پرداختنند. این، خیلی ارزش دارد؛ این را حفظ کنید. جمله یی را مکرر حضرت امام(ره) می‎فرمودند که این انقلاب و این نظام، مدیون پابرهنگان است و نیرویی که آن را حفظ خواهد کرد، همین پابرهنگان و طبقات محروم جامعه هستند.
در دوران رژیم فاسد و مفسد پهلوی، فساد را طبقات مرفه بی درد، سرمایه داران فاسد، آن کسانی که به پولی که از راههای نامشروع و بندوبست‎های سیاسی و فساد در عمل به دست آمده بود، متکی بودند، در جامعه رایج می کردند . همانها موجب شدند که آن رژیم ساقط شد؛ چون رژیم منحوس پهلوی، متکی به آنها بود. این نظام را قشرهای محروم و متوسط – که غالب مؤمنین را اینها تشکیل می دهند – به وجود آوردند و از آن حمایت و دفاع کردند . اینها وفادارند و پشتیبان این نظام هم اینهایند. لذا این نظام، به پشتیبانی این توده‎ی عظیم مردم مؤمن، ماندنی و پایدار و بادوام است.