راهکارهای ایجاد محبت

۱. با مطالعه کتاب‏ های مربوط به انتخاب همسر، آیین همسرداری، چگونگی ایجاد ارتباط با دیگران و نیز شرکت در جلسه‏ های آموزش خانواده، دانش، و مهارت خود را در این زمینه افزایش دهید.
۲. با همدلی، هم‏فکری، همکاری و مشورت با یکدیگر درباره مسائل مختلف، میان اعضای خانواده روابط سالم پدید آورید.
۳. هر یک از زوجین دیگری را نزدیک‏ترین و محرم‏ترین فرد بداند و او را نیمه تن، حامی و پشتیبان خود تلقی کند.
۴. با یادگیری مهارت‏های ارتباطی ـ نظیر به حرف‏های یکدیگر گوش کردن، احترام به نظرها و عقاید یکدیگر و تشریک مساعی و مشورت کردن ـ روابط خود را بهبود بخشید.
۵. بکوشید، با ایجاد کانونی گرم و صمیمی، تمام اعضای خانواده ـ به ویژه زن و شوهر ـ مسئولیت رسیدن به تفاهم را پذیرا شوند.
 تا که از جانب معشوق نباشد کششی
 کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد
 
۶. هنگام اختلاف نظر یا سوء تفاهم، به جای سرزنش کردن یکدیگر یا تفسیر نادرست، به شناسایی مسئله و یافتن راه حل آن بپردازید و در صورت لزوم کمک و مشاوره افراد با تجربه و متخصص را جلب کنید.
۷. برای رسیدن به امنیت روانی و عاطفی در روابط زناشویی، داشتن صداقت، پذیرش، سعه صدر، انصاف و اعتماد متقابل را اصل اول قرار دهید.
۸ . در صورت به وجود آمدن هر گونه سوء تفاهم و سوء برداشت، در نخستین فرصت ممکن به حل و فصل آن بپردازید تا به فرآیندی مخرب و پیشرونده تبدیل نشود.
۹. به هر طریق ممکن رفتارهای مطلوب همسرتان را مورد توجه و تأیید قرار دهید؛ به گونه‏ای که همسرتان بفهمد برایش ارزش قائل هستید.
۱۰. تشویق و تأیید و بیان نکات مثبت، به طور آشکار یا در جمع باشد و تذکر نکات منفی و انتقاد، به طور محرمانه نکات منفی و انتقاد، به طور محرمانه و در تنهایی صورت گیرد.
۱۱. برای خصوصیات و نیازمندی‏های یکدیگر، ارزش قائل شوید و در روابط کلامی، عاطفی، اقدام‏ها و تصمیم‏گیری‏ها به افکار و خواسته‏های همسرتان توجه کنید.
۱۲. اگر رفتار خاصی برای شما مبهم است، ساده‏ترین راه این است که از همسرتان هدف و علت آن رفتار را بپرسید و با روش مسالمت‏آمیز، صمیمانه و خوش‏بینانه موضوع را روشن کنید.
۱۳. خشونت همسرتان را با خشونت پاسخ ندهید. خشونت را با سکوت پاسخ گویید و در موقعیتی مناسب؛ درباره مسئله مورد نظر به بحث و گفت و گو بپردازید.
۱۴. بکوشید در سراسر زندگی ـ به خصوص در روابط بین خود و همسرتان ـ به جای هر گونه پیش‏داوری یا مشاهده اشکالات و ضعف‏ها، نقاط مثبت و قوت را ببینید؛ به عبارت دیگر، به جای توجه به نیمه خالی لیوان، به نیمه پر آن توجه کنید.
۱۵. سعی کنید در برنامه‏ریزی برای فعالیت‏های اجتماعی اوقات فراغت، دید و بازدیدهای خانوادگی و نظایر آن، با یکدیگر مشورت کیند و از یک جانبه‏نگری بپرهیزید.
۱۶. در هر فرصتی که پیش می‏آید، با همسر و اعضای خانواده‏تان ارتباط کلامی و عاطفی برقرار کنید. شایان ذکر است زنان از صحبت کردن با همسرشان بیش‏تر لذت می‏برند. بنابراین، مردان باید فعالانه به سخنان همسرانشان گوش کنند و واکنش مناسب نشان دهند.
۱۷. اگر هر یک از زوجین در شرایط خاصی، نمی‏تواند به سخنان همسرش گوش کند، باید صادقانه و صمیمانه این موضوع را به وی انتقال دهد و تقاضا کند صحبت کردن درباره آن موضوع را به فرصتی دیگر واگذارد.
۱۸. هر از چند گاهی زوجین در فضایی محرمانه، محبت‏آمیز و صمیمانه به ارزیابی رفتار و روابط یکدیگر بپردازند و از یکدیگر بپرسند، چه باید کرد تا روابطمان بهتر و با نشاط‏تر شود؟
۱۹. همیشه، در رویارویی با مسائل و مشکلات خانوادگی، خود را در وضعیت طرف مقابل قرار دهید و با قبول مسئولیت خود و شناخت انتظارات متقابل به حل و فصل اختلافات روی آورید.
۲۰. در روز یا در هفته زمان مشخصی را برای گفت و گو درباره مسائل و مشکلات و به اصطلاح درد دل کردن با همسرتان اختصاص دهید.
۲۱. از داشتن نگرش‏های آرمان‏گرایانه و شاعرانه در مسئله ازدواج و روابط زناشویی و نیز انتظارات غیر واقع‏ بینانه اجتناب کنید.
۲۲. ارتباط زوجین باید از هر گونه سوء ظن و حدس نادرست و غیر واقع‏ بینانه به دور باشد. اگر موضوع و مسئله‏ای ذهن یکی از زوجین را به خود مشغول کرده است، باید آن را به صراحت و صادقانه مطرح کند و درستی و نادرستی‏اش را با همسرش مورد بررسی قرار دهد.
۲۳. هر یک باید زمینه‏ های بروز سوء تفاهم ‏ها و سوء ظن‏ها را از بین ببرد و از رفتارهایی که موجب بروز سوء تفاهم و سوء ظن می‏شود، خودداری کند.
۲۴. هر یک از زوجین باید بکوشد با روان‏شناسی همسرش آشنا شود، تا بداند او به چه اموری بها می‏دهد و نظام ارزشی‏اش چگونه است. برای مثال معمولاً زن به وابسته بودن، کسب امنیت عاطفی و مورد حمایت واقع شدن اهمیت می‏دهد و مرد می‏خواهد مستقل و خودمختار باشد و آزادی عمل را دارای ارزش می‏داند.
۲۵. زن و شوهر از مسخره کردن یکدیگر و گفتن سخنان طعنه‏آمیز و دوپهلو جداً پرهیز کنند.
۲۶. از رفتارهایی نظیر متلک، تحقیر، سرزنش و به رخ کشیدن یکدیگر که موجب افزایش مقاومت‏های روانی در طرف مقابل است، جداً باید پرهیز شود.
۲۷. در سراسر زندگی ـ از جمله در زندگی خانوادگی ـ بکوشید به نقاط مثبت، موهبت و نعمت‏هایی که در اختیار دارید بیندیشید نه به اموری که در اختیار ندارید.
۲۸. از خطاهای یکدیگر سریعاً بگذرید و خطاهای همدیگر را تحمل کنید.
۲۹. با یادآوری برخی ایام ـ مانند روز تولد، سالگرد ازدواج و نظایر آن ـ و دادن هدیه‏ هایی هر چند کوچک (مثل یک شاخه گل) به طور نمادین عشق و علاقه خود را به همسرتان اعلام کنید.
۳۰. خود را در برابر همسرتان آراسته و پاکیزه و جالب توجه نگه دارید و از پریشانی و وضع نامرتب بپرهیزید.
۳۱. در انتخاب دوست و برقراری روابط دوستانه و معاشرت‏های خانوادگی با زوج‏های دیگر، دقت کنید و این امور را با توافق یکدیگر انجام دهید.
۳۲. از هر گونه رفتاری که به مردسالاری یا زن‏ سالاری می‏انجامد، بپرهیزید.
۳۳. خطای یکدیگر را در حضور دیگران، فرزندان، آشنایان، والدین یکدیگر و… بازگو نکنید.
۳۴. هرگز همسرتان را با زن یا مرد دیگر مقایسه نکنید.
۳۵. از رفتارهای مطلوب همسرتان تشکر کرده، او را تشویق کنید و انگیزه تکرار آن رفتار را بیشتر سازید.
۳۶. از تصمیم‏های نادرست و غیرمنطقی و کلی‏گویی‏های منفی و شکل‏گیری افکار منفی، درباره همسرتان شدیداً بپرهیزید.
۳۷. حتی المقدور به قول‏هایی که به همسرتان داده‏اید، عمل کنید تا به سلب اعتماد و احساس فریب خوردگی نینجامد.
۳۸. از نسبت دادن القاب و زدن برچسب‏ های ناگوار و نامطلوب ـ مانند بدقول، زرنگ، شلخته، کله‏شق، یک‏دنده، لجباز و خودخواه ـ به یکدیگر پرهیز کنید.
۳۹. در مواردی که غمگینی و افسردگی و یا عصبانیت زن یا شوهر، شدت می‏یابد و احتمال اختلال در کار سیستم عصبی یا غدد درون‏ریز ـ به ویژه غده تیروئید ـ وجود دارد، در نخستین فرصت به پزشک متخصص مراجعه کنید تا از عادی بودن ترشح غدد ـ از جمله غده تیروئید ـ مطمئن شوید.
۴۰. برای داشتن یک زندگی با نشاط و موفق خوب بیندیشید، وقت بگذارید، احساس مسئولیت کنید، موانع ارتباط سالم را از میان بردارید و به عوامل ایجاد کننده روابط سالم توجه کنید.    (برگرفته از کتاب پرسش و پاسخ دانشجویی، ج ۷، ص ۱۸۶.)