همیشه فرصت های آشنایی ازدواج، لحظاتی خوشایند و در عین حال، همراه با استرس و نگرانی هستند؛ چرا که فرصت برای مواجهه دو فرد ناآشنا با یکدیگر است تا در ساعت هایی که با هم صحبت و تبادل نظر می کنند، شناخت خوب و مناسبی نسبت به هم پیدا کنند تا بتوانند تصمیم بسیار مهمی مثل ازدواج با یکدیگر را بگیرند.
برای آنکه این فرصت های آشنایی و صحبت کردن، در عین شیرین بودن، بهتر برگزار شود و اطلاعات کاربردی تری بین دو طرف رد و بدل شود، باید راه و رسم هایی را بیاموزیم تا از این لحظات، بهترین استفاده را ببریم.
در «موضوع ویژه» این هفته قصد داریم برخی از راه و رسم های جلسات ملاقات و صحبت کردن دختر و پسری که قصد ازدواج دارند را مطرح کنیم؛ از طرز صحبت کردن، لباس پوشیدن و زمان و مکان ملاقات گرفته تا نکاتی برای اصول یک مکالمه تأثیرگذار.
چه زمانی؟ چه مکانی؟
یکی از سخت ترین تصمیمات دختر و پسرهایی که قصد ازدواج دارند بعد از هماهنگی با خانواد ها و رعایت مسایل اخلاقی و عرفی رایج در جامعه، پیدا کردن فرصت و مکان مناسبی برای صبحت کردن رو در رو است.
اما به خاطر داشته باشید اولاً قبل از هر جیز، همواره این امر با اطلاع و اجازه خانواده ها انجام شود و ثانیاً مطمئن شوید که طرف مقابلتان حتماً به دنبال ازدواج است. آنچه در این صفحه می خوانید، به این تصمیم گیری کمک خواهد کرد.
کی حرف بزنیم ؟
بهترین زمان ها برای صحبت کردن، بعد از ظهرها (فاصله بین ناهار و شام) است و اگر مقدور نبود، فاصله بین صبحانه و ناهار.
ترجیحاً مکالمه پسر و دختر برای ازدواج، خصوصاً اگر ملاقات اول است، بهتر است نزدیک به فاصله ناهار و شام نباشد؛ چرا که آن وقت، گرسنگی ممکن است باعث شود که صحبت ها زودتر از موعد قطع شود.
البته هیج ایرادی ندارد که قرار ناهار و شام گذاشته شود اما بهتر است صحبت ها چند ساعت قبل از آن شروع شود تا موقع صرف غذا ، حرف های اصلی به نتیجه رسیده باشد و آن وقت، دو طرف با آرامش غذای شان را میل کنند.
مدت زمان جلسه مکالمه، بستگی به تمایل دو طرف دارد اما توصیه می شود که حداقل و ساعت و حداکثر سه ساعت باشد و بعدش ادامه دادن یا موکول کردن گفتگو به جلسات بعدی.
معمولاً ذهن ما توان هضم کافی برای مطالبی که بیش از سه ساعت به آن وارد شود را ندارد.
بهتر است روزی را برای صحبت کردن انتخاب کنید (یا ساعتی را انتخاب کنید) که تا حد امکان به دور از شلوغی های روزمره و دغدغه های کاری و خانوادگی باشد تا بتوانید باخیال راحت به صحبت هایتان ادامه بدهید.
حتی الامکان در آن روز یا ساعت، قرار ملاقات یا وعده کاری دیگری تنظیم نکنید (مثلاً اینکه دنبال خواهر کوچک ترتان که کلاس کنکور است، بروید یا با مادرتان سری به دندانپزشک بزنید!) و فقط تنها قراری که می گذارید، قرار صحبت کردن با هم باشد.
مکان: آرام، جذاب و معتدل
آرام باشد: محیط های شلوغ، پر رفت وآمد و پرازدحام، اصلا مکان مناسبی برای طرح موضوعات مرتبط با ازدواج نیست چرا که به دفعات حواس شمار ا از اصل صحبت هایتان دور می کند.
امکان نشستن داشته باشد: این نکته خیلی ساده است اما صحبت کردن در خیابان به شکل راه رفتن طولانی، وضعیت مناسبی برای صحبت کردن نیست.
بهترین مکان، جایی است که امکان نشستن طولانی برای شما و طرف مقابل تان فراهم کند.
خصوصی نباشد: مکان های که خیلی خلوت به حالت خصوصی هستند، مکان مناسبی برای طرح موضوعات مرتبط با ازدواج نیستند، خصوصاً این قضیه برای دختر خانم ها مهم است و آنها باید با دقت بیشتری نسبت به این موضوع واکشن نشان دهند.
نور کافی داشته باشد: محیط های کم نور و دلگیر و یا با طراحی تیره و تار، محیط مساعدی برای صحبت کردن دختر و پسر نیستند.
موضوع ازدواج بهتر است در محیط های پرنور، روشن و دلباز مطرح شود، چرا که خود محیط روی روحیه طرفین تأثیر می گذارد و باعث می شو که بعضی از مسایل را راحت تر یا سخت تر به زبان بیاورند.
به دور از قطع شدن صحبت باشد: هر شرایطی که صحبت طرفین را قطع کند، باعث می شود که رشته کلام از دست دو طرف خارج شود و بعضاً نکاتی که راجع به آن حرف می زنند، فراموش شود.
شرایط پذیرایی داشته باشد: اصلی ترین دلیل این است که به هر حال ذهن انسان پس از چند ساعت کار فکری و صحبت کردن، نیاز به انرژی دارد، ضمن آنکه خوردن و آشامیدن یک طرف، به طرف دیگر فرصت می دهد تا راحت تر صحبت کند.
البته حتی الامکان بهتر است محیط صحبت کردن، به حالت غذای ناهار و شام نباشد تا بوی غذا و سرخ کردنی و غیره، مزاحمتی برای صحبت کردن به وجود نیاورد.
جذابیت داشته باشد: می شود روی دو تخته سنگ هم نشست و صحبت کرد! اما بهتر این است که محیط صحبت کردن، حداقل جذابیت های لازم را داشته باشد تا در این فرصت صحبت کردن، به طرفین خوش هم بگذرد.
هوای مناسبی داشته باشد: نه آنقدر گرم که فرد عرق کند و نه آن قدر سرد که فرد به لرز بیفتد!
