در خصوص کیفیت از بین بردن حجاب پندار روایاتی زیاد وارد است از جمله: در روایت از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و سلم آمده است که :
مُوتُوا قَبْلَ أَنْ تَمُوتُوا. («مرصاد العباد» طبع سنگی، ص۱۷۹ و ص۱۸۲ و ص۱۹۳ «توحید علمی و عینی» ص۱۴۹)
«بمیرید قبل از اینکه بمیرید.»
و نیز از آن حضرت روایت شده است که :
أَوْلِیَآئِی تَحْتَ قُبَابِی لاَ یَعْرِفُهُمْ غَیْرِی . «مرصاد العباد» ص۱۹۰ و رساله «عشق و عقل» ص۸۶
«اولیای من در تحت قبه های من هستند و غیر از من هیچکس آنها را نمی شناسد.»
و نیز وارد است که :
رَأَیْتُ رَبی عَزوَجَل لَیْسَ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ حِجَابٌ إلا حِجَابٌ مِنْ یَاقُوتَهٍ بَیْضَآءَ فِی رَوْضَهٍ خَضْرَآءَ. ( رساله سیر و سلوک منسوب به علامه بحرالعلوم ص۴۸)
«من خدای خود عزوجل را دیدم که بین من و او هیچ حجاب و پرده ای نبود مگر حجابی از یاقوت سفید در گلستانی سبز رنگ .»
و از أمیرالمؤمنین علیه السلام وارد است که فرمود:
لَوْ کُشِفَ الْغِطَآءُ مَا ازْدَدْتُ یَقِینًا. ( بحارالانوار ج۴۰ ص۱۵۳)
«اگر پرده و حجاب برداشته شود، بر یقین من افزوده نمیگردد.»
و نیز از آن حضرت روایت است که در ضمن دعای خود به درگاه قاضی الحاجات عرضه داشته اند:
اللَهُم أَرِنِی الاْشْیَآءَ کَمَا هِیَ! ( دعای امیرالمؤمنین به قلم حاج ملامحمد جعفر کبوتر آهنگی)
«ای خدای من ! به من اشیاء و موجودات را همانطور که هست بنما و نشان بده !»
و از حضرت عیسی علیه السلام علَی نبینا و آله و علیه السلام وارد است که چنین فرموده است :
لَنْ یَلِجَ مَلَکُوتَ السمَوَاتِ مَنْ لَمْ یُولَدْ مَرتَیْنِ. ( بحرالمعارف مولی عبدالصمد همدانی ص۱۰۳)
«در ملکوت آسمان ها نمی تواند داخل شود کسی که دوبار تولد نیافته است .»
و معلوم است که مراد از یک تولد دیگر، مردن از دنیا و غیر خدا و وجه خلقی اشیاء، و زنده شدن به خدا و وجه ربی آنهاست .
و در حدیث قدسی وارد است که خداوند عزوجل به داود علیه السلام علَی نبینا و آله و علیه السلام خطاب میکند:
«ای داود! به تمام اهل روی زمین من ابلاغ کن و این پیام مرا برسان که من حبیب آن کسی هستم که مرا دوست داشته باشد، و همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند، و مونس کسی هستم که با یاد من انس گیرد، و مصاحب کسی هستم که با من مصاحبت نماید، و اختیار کننده و انتخاب کننده کسی هستم که مرا انتخاب کند، و به میل و اراده کسی رفتار میکنم که او مطیع من باشد.
هر کس که مرا دوست داشته باشد و من محبت صادق او را از دلش دانسته باشم ، او را برای خودم قبول میکنم ، و چنان حیات و زندگی ای به او می بخشم که أحدی از مخلوقات من بر او سبقت نخواهد گرفت .
کسی که مرا بجوید و طلب کند، مرا خواهد یافت ؛ و کسی که غیر مرا طلب کند، مرا نخواهد یافت .
بنابراین ای مردم دنیا! دست از این غرور دنیا بردارید! و دنیای پست و زندگی حیوانی را که در آن بسر میبرید رها کنید، و بشتابید بسوی کرامات من ، و مصاحبت و همنشینی با من و مؤانست با من . و انس بگیرید با من تا من نیز با شما مؤانست کنم و در محبت شما بشتابم .»
مرحوم علامه حاج ملامهدی نراقی أعلَی الله تعالی مقامَهُ الشریف در «جامع السعادات » از امام علی علیه السلام نقل کرده است که :
«فرمود که بر او درود باد: خداوند تبارک و تعالی برای اولیاء خود از شراب های بهشتی شرابی معین نموده است که چون بیاشامند، مست جمال و لقای حضرت أحدیت میگردند؛ و چون مست شوند، به حالت وَجد و مسرت فوق العاده در آیند؛ و چون مسرور شوند، پاک و پاکیزه میگردند؛ و چون پاک و پاکیزه شدند، از شدت محبت ، فانی و ذوب میگردند؛ و چون فانی شدند، از بندگان خالص خدا میگردند؛ و چون از مخلصین شدند، به دنبال طلب حضرتش برمی آیند؛ و چون طلب کردند، او را می یابند؛ و چون او را یافتند به مقام وصال او میرسند؛ و چون به مقام وصالش رسیدند، متصل میشوند؛ و چون متصل شدند، هیچ جدائی و فرقی بین آنان و بین حبیبشان نیست .»
