زبان

 سلامت در حفظ زبان

    سَلامَهُ الانسانِ فی حِفظِ اللِّسانِ.(۱۱/۵۳۱۴؛ بحار: ۷۱/۲۸۶)    
سلامت انسان، در نگهداری زبان است.

 
خاموشی، در امان ماندن از گناه

    لا یَسلَمُ أحَدٌ مِن الذُّنوبِ حتّی یَخزُنَ لِسانَهُ.(۱۱/۵۳۱۴؛ تحف العقول: ۲۹۸)    
هیچ کس تا زبان به دهان نگیرد از گناهان در امان نماند.

 
نگه داشتن زبان

    ما عَمِلَ مَن لَم یَحفَظْ لِسانَهُ.(۱۱/۵۳۱۴؛ بحار: ۷۷/۸۵)    
کسی که زبانش را نگه نداشته، عملی هم (به پیشگاه خداوند) نیاورده است.

 
زبان و گرفتاری انسان

    بَلاءُ الانسانِ مِن اللِّسانِ. (۱۱/۵۳۱۴؛ بحار: ۷۱/۲۸۶)    
گرفتاری انسان، از زبان است.

کسب منزلت با ترک بیهوده‏ گویی

    أعظَمُ النّاسِ قَدراً مَن تَرکَ ما لا یَعنیهِ.(۱۱/۵۳۳۴؛ امالی صدوق: ۲۸)    
پرارج‏ترین مردم، کسی است که آنچه را بیهوده است فرو گذارد.