سازگاران رستگارانند

تفاوت سازگارها با ناسازگارها

حسن مددخانی

از او انتظار ناسپاسی ندارم.

از او انتظار سپاسگزاری ندارم.

*

همسرم را با دیگران مقایسه می‌کنم.

همسرم با دیگران قابل‌مقایسه نیست.

*

ریزودرشت رفتارهای همسرم را زیر نظر دارم.

مراقب ریزترین رفتارهای خود هستم.

*

بیشتر حرف می‌زنم و کم‌تر گوش می‌دهم.

همدلانه گوش می‌دهم و لطیفانه حرف می‌زنم.

*

همسرم باید مطابق انتظارات من رفتار کند.

رفتارهایم تضادی با خواسته‌های همسرم ندارد.

*

همسرم می‌داند که من آدمی بی‌حوصله و بسیار جدی هستم.

همسرم خوشحال است که در کنار فردی بانشاط، سرزنده و شوخ‌طبع زندگی می‌کند.

*

ذهنم انبار خطاهای همسرم شده است.

ذهنم گلخانه‌ای است از کارهای مثبت همسرم.

*

انتظار احترام بی‌چون‌وچرا از همسرم دارم.

احترام به همسرم را از وظایف خود می‌دانم.

*

تاب هیچ‌گونه انتقادی را ندارم.

مشتاقانه به حرف‌ها و دردودل‌های همسرم گوش می‌دهم.

*

اشتباهات او را هرگز فراموش نمی‌کنم.

اشتباهات خودم را هر روز مرور می‌کنم.

*

بعید می‌دانم در انجام تکالیف کوتاهی کرده باشم.

تلاشم این است که کوتاهی‌ها را جبران کنم.

*

اتفاقی در گذشته را مطرح می‌کنم و درباره‌اش ساعت‌ها صحبت می‌کنم.

درباره اتفاقی که هم‌اکنون مطرح است به گفت‌وگو می‌نشینیم.

*

انعطاف‌پذیری‌ام به‌شدت پایین است، در حد صفر.

انعطاف‌پذیری من از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کرده است.

*

خودم را بی‌نیاز از مشورت می‌دانم.

تقریباً همه کارهایم را با مشورت انجام می‌دهم.

*

روی نظر خودم پافشاری دارم.

روی نظر درست و منطقی پافشاری دارم.

*

نگاهم به داشته‌های دیگران است.

داشته‌هایی دارم که دیگران ندارند.

*

هیچ تمایلی برای کینه‌زدایی ندارم.

هیچ انگیزه‌ای برای کینه‌توزی ندارم.

*

من کاری نکرده‌ام که عذرخواهی کنم.

از این‌که کاری نکرده‌ام عذرخواهی می‌کنم.

*

به‌محض ناسپاسی همسرم زبان به سرزنش باز می‌کنم.

به‌محض لطف همسرم زبان به سپاسگزاری باز می‌کنم.

*

از ریزترین کارهای همسرم ایراد می‌گیرم.

از ریزترین کارهای همسرم تعریف و تمجید می‌کنم.

*

من باید حقانیت خود را اثبات کنم.

همیشه درصدد اثبات حق هستم، نه حقانیت خود.

*

همیشه خود را برنده میدان می‌دانم.

معتقدم بازنده کسی است که فکر می‌کند همیشه برنده است.

مجله آشنا، شماره ۲۱۰، ص ۶۴.