سفر و سنت نیک

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :

سفر

 هدیه مسافر
    اذا خَرَجَ أحَدُکُم الی‏سَفَرٍ ثُمّ قَدِمَ علی أهلِهِ فَلْیُهدِهِم ولْیُطرِفهُم ولو حِجارهً!  (۵/۲۴۸۸؛ بحار: ۷۶/۲۸۳)
هر گاه یکی از شما به سفر رفت، در بازگشت حتّی اگر شده یک قطعه سنگ برای خانواده‏اش هدیّه وتحفه بیاورد!

 سنت نیک  
پاداش سنت نیک
    مَن سَنَّ سُنَّهً حَسَنهً عُمِلَ بها مِن بَعدِهِ کانَ لَهُ أجرُهُ ومِثلُ اُجُورِهِم مِن غَیرِ أن یَنقُصَ مِن اُجُورِهم شیئاً، ومَن سَنَّ سُنَّهً سَیِّئَهً فَعُمِلَ بها بَعدَهُ کانَ علَیهِ وِزرُهُ ومِثلُ أوزارِهِم مِن غَیرِ أن یَنقُصَ مِن أوزارِهِم شیئاً.    (۶/۲۵۹۸؛ کنزالعمال: ۴۳۰۷۹)
هرکه سنّت نیکویی بگذارد که پس از مرگش بدان عمل شود، هم اجر خودش را دارد وهم به اندازه اجر کسانی که به آن عمل می‏کنند، بی آنکه از اجر ایشان چیزی کم شود و هرکه سنّت ناپسندی بنهد و پس از مرگش بدان رفتار شود، گنهکار است و به اندازه گناهان کسانی که به آن سّنت عمل می‏کنند نیز برایش باشد، بی آنکه از گناه آنان چیزی کم شود.