سم من ((اوکالیپتوس )) است !

اخواص درمانی اوکالیپتوساوکالیپتوس درخت بومی استرالیا است. قوه جاذبه آب این درخت را هیچ یک از گیاهان دنیا ندارد زیرا ریشه این درخت سه برابر وزنش آب جذب می کند, درختی زیبا است که همیشه سبز می باشد و برگهای آن دارای عطر مطبوعی است درخت آنراکافور یا درخت تب نوبه نیز گویند.خواص درمانی: برگهای آن خواص طبی دارد و برای عفونتهای برونشها و ناراحتی سینه و دستگاه تنفس و گرفتگی بینی و همچنین به منظور زکام و نزله و تبهای تیفوئیدی و مالاریا مورد استفاده قرار می گیرد. اگر میوه آنرا در ظرف آبی که در آن باز باشد در اطاق بجوشانید باعث تصفیه هوای اتاق و از بردن میکروب ها خواهد شد.برگهای من خاصیت ضد عفونی دارد. جوشانده برگم ضد تب و لرز است . برای رفع برنشیت از من سود برید. جویدن برگهایم لثه را محکم می کند. اگر مسلولین از جوشانده برگ من استفاده کنند، نتایج مفید در دفع اخلاط می گیرند…زادگاه اولیه من جنگل های طبیعی استرالیا می باشد، به همین جهت در ایران و سایر کشورهای جهان من را به همان نام اصلی یعنی ((اوکالیپتوس )) می نامند. ارتفاع درخت من در زادگاه اولیه تا ۱۵۰ متر و قطر درخت من تا ۲۵ متر دیده شده ، ولی در خارج از استرالیا طول من تاکنون از چهل متر تجاوز نکرده است . اعراب مرا ((شجره الکافور)) نامیده اند و این اشتباه است ، زیرا داروسازان سنتی ایران لقب را به اقحوان یعنی بابونه گاو چشم داده اند و من انواع و اقسام دارم که دو نوع آن در ایران کاشته شده است ، یکی اوکالیپتوس با برگ گرد و گوشتی ، و یکی که هم اوکالیپتوس معمولی که نوع اول خواص طبی بیشتری دارد، در بلوچستان مخصوصا در باغ کشاورزی زایل کاشته شده ، و نوع دوم که اکالیپتوس معمولی است در چندین سال پیش در مازندران کاشته شده است . ریشه آن زمین را جذب می کند و به همین چهت برای خشک کردن باتلاق ها آن را می کارند. در تهران نیز این نوع زود رشد می کند، ولی چون ریشه های آن حوض ها را باغچه ها و کف حیاط را از بین برده و خراب می کند، کشت آن کم شده است . چوب درخت من سخت و با دوام بوده و هرگز نمی پوسد، برگهای تازه درختم تا پنج درصد اسانس اکالیپتوس – یک ماده تلخ – کمی تانن و کمی مواد صمغی دارد.
از نظر درمانی تنها برگ من که دارای خاصیت ضد عفونی کننده است به کار رفته ، و از آن اسانس اوکالیپتوس می گیرند.برگ و اسانس من به طور بخور برای ضد عفونی کردن محیط فضای ساختمان به کار می رود. برگ من با اینکه قابض است ، هرگز برای بند آوردن اسهال به کار نمی رود. جوشانده برگ من ضد تب و لرز است و در این خاصیت به پایه چوب گنه گنه نمی رسد، ولی اثر آن در معالجه نزله ، برنشیب چرکی و ساده قطعی است . جوشانده برگ من اخلاط را دفع می کند و به همین جهت برای مسلولین جهت تسهیل در خارج شدن اخلاط تجویز می شود، مشروط بر اینکه تب نداشته باشند.به علت خاصیت ضد عفونی کننده و قابض که من دارم ، می توان مرا بهترین دارو جهت ضد عفونی کردن مجاری ادرار مرد و زن به کار برد تا ترشحات میکروبی آنها را بر طرف کند و چرک آن را از ببرد، جویدن برگ من لثه را محکم می کند و بوی بد دهان را از بین می برد. جوشانده غلیظ برگ من برای شستشوی زخم های چرکی مخصوصا شستشوی گوش به کار می رود. اسانس من جهت از بردن شپش بهتر از گرد ((د.د.ت )) می باشد زیاده روی در خوردن من چندان خوب نیست . زیرا موجب فلج دستگاه تنفس ، ورم روده ، ورم کلیه و پیدا شدن خون در ادرار می گردد. مقدار خوراک من دو تا سه فنجان در روز از دمکرده بیست تا پنجاه در هزار از برگ من است . مرا به طور بخور و گاهی به صورت سیگارت به کار می برند.