سوزش سر دل یا ریفلاکس

احساس سوزش در ناحیه پشت جناغ قفسه سینه را که اغلب بعد از غذا خوردن ، پوشیدن لباسهای تنگ ، بعد از ورزش و گاهی اوقات شبها هنگام خواب رخ می دهد سوزش سر دل یا ریفلاکس می نامند.از هر ۱۰ نفر یکی در طول هفته و از هر ۳ نفر یکی در طول ماه دچار این مشکل می شود. بعضی از خانمهای باردار به علت افزایش فشار داخل شکم وتغییرات هورمونی هر روز دچار ریفلاکس می شوند.
  ریفلاکس معده به مری یعنی چه ؟
  شما وقتی که غذا می خورید غذا از طریق حلق و مری به سمت معده حرکت می کند . در محل اتصال مری به معده عضله ای وجود دارد که عبور غذا از مری به معده را کنترل می کند .به این  ترتیب که در حالت نرمال باعث عبور غذا از مری به معده شده و مانع برگشت محتویات اسیدی معده به مری می شود . اما درصورتی که این عضله درست کار نکند محتویات اسیدی معده به داخلی مری برگشته و  باعث بروز سوزش در ناحیه پشت جناغ می شود. این حالت را اصطلاحا ریفلاکس معده به مری می گویند.
 مهمترین عوامل مؤثر در ایجاد ریفلاکس
– وضعیت بدن بعد از غذا خوردن(وضعیت ایستاده یا نشسته احتمال ریفلاکس را کم می کند)
– میزان غذای مصرفی ( هرچه کمتر بهتر)
– ماهیت غذای مصرفی(بعضی غذاها عضله بین مری و معده را شل می کنند و یا باعث تحریک مری می شوند )درمان ریفلاکس
 برای درمان ریفلاکس دو مرحله وجود دارد:
   الف . تغییر در سبک زندگی
– پایه های تخت خود را در ناحیه سر بلند کنید . برای این کار می توانید یک قطعه آجر یا یک تکه چوب با همان ابعاد را زیر پایه ها قرار دهید.از قرار دادن بالش زیاد زیر سر خودداری کنید چرا که ممکن است باعث خمیده شدن بدن و بدتر شدن ریفلاکس شود.
– بین غذاخوردن و خوابیدن شما باید حداقل ۳ ساعت فاصله باشد.
–  از مصرف غذای زیاد خودداری کنید
– مصرف غذاهای چرب ، شکلات ، ادویه ، چای ، قهوه ، نسکافه و نوشابه های گازدار را محدود کنید.در حد امکان از مصرف گوجه فرنگی و مرکبات و آبمیوه های آنها خودداری کنید.
– سیگار و الکل را ترک کنید
– وزن مناسب بدن خود را حفظ کنید
– از پوشیدن لباسهای تنگ و سفت بستن کمر اجتناب کنید
درصورتی که اقدامات فوق مؤثر نباشد مرحله دوم آغاز می شود که درمان دارویی تحت نظر پزشک می باشد
  ب .  درمان دارویی
 مصرف داروها باید تحت نظارت پزشک باشد. تنها دارویی که می توانید بدون نسخه پزشک تهیه کنید داروهای آنتی اسید مانند آلومینیوم ام جی اس می باشد.
مهمترین داروهای مصرفی برای ریفلاکس عبارتند از :
–  رانیتیدین و داروهای هم خانواده آن مانند سایمتیدین و فاموتیدین
–  امپرازول که برای موارد مقاوم به درمان ریفلاکس به کار می رود
در موارد بسیار شدید ریفلاکس که به هیچ درمانی پاسخ نمیدهد ویا با عوارضی مانند خونریزی گوارشی ، تنگی مری و یا شک به بدخیمی همراه باشد باید جراحی را مد نظر داشت. البته این کار احتیاج به اقدامات تخصصی بیشتری  مانند عکس برداری با ماده حاجب و آندوسکوپی دارد که توسط پزشک متخصص گوارش انجام می شود.