سی باور غلط در ازدواج

ازدواج باعث درمان مشکلات روانی می‌شود.
اساس ازدواج فقط و فقط عشق است (عشق کافی است).
عشق مال داستان‌هاست و در زندگی واقعی وجود ندارد.
ازدواج راهی برای سعادتمند شدن است.
ازدواج راهی برای تضمین زندگی فرزندان است (از دیدگاه والدین دختران و پسران جوان).
ازدواج راهی برای پیشگیری از انحراف فرزندان است.
ازدواج راهی برای فرار از مشکلات است.
ازدواج راهی برای جلب رضایت والدین است.
دوستی قبل از ازدواج، تضمین کننده یک ازدواج موفق است.
حالا ازدواج می‌کنم و بعد «او» را تغییر می‌دهم.
باید باکسی ازدواج کرد که از همه نظر کامل باشد.
زن باید وارد یک زندگی کامل شود.
مهم این است که جوان ازدواج کند، بقیه مسائل حل می‌شود.
یک ازدواج هرچند ناموفق بهتر از تجرد است.
کسی که به خانواده خود خیلی اهمیت می‌دهد پس حتماً در زندگی مشترک نیز موفق خواهد بود.
ازدواج می‌کنم و بعد طلاق می‌دهم (می‌گیرم).
اگر با فلانی ازدواج کنم خوشبختم، ولاغیر.
ازدواج یعنی خوشبختی و رفاه.
ازدواج یعنی اسارت.
مهریه تعیین کننده موفقیت در ازدواج است.
شاید اگر با دیگری ازدواج می‌کردم موفق‌تر بودم.
زن و شوهر باید کاملاً شبیه هم باشند.
زن و شوهر باید همه مسائل خود به یکدیگر بگویند.
زن و شوهر باید کاملاً وقتشان را با هم بگذرانند.
زن باید تابع و مطیع محض مرد باشد.
شوهر باید همسرش را به همه خواسته‌هایش برساند؛ شوهر باید همه مشکلات او را حل کند.
به هیچ‌کس نمی‌توان اعتماد کرد. («مردها غیرقابل اعتمادند» یا «زن‌ها فریبکارند»)
چون خودم تصمیم گرفتم باید تا آخرش بروم؛ هر قولی که می‌دهی باید تا آخرش بایستی.
زن و شوهر باید در همه مسائل اتفاق نظر داشته باشند. زن و شوهر باید تابع هم باشند. زن و شوهر باید همه فعالیت‌هایشان مشترک باشد.
مرد باید جلوی زنش در بیاید. به زن نباید رو داد. نباید محبتت را نشان دهی. نباید طرف مقابلت بفهمد که دوستش داری چون آن وقت سوءاستفاده می‌کند.
افرادی که طلاق می‌گیرند حتماً افراد مشکل داری هستند. کسی که طلاق می‌گیرد حتماً آدم بدی بوده است.
والدین نباید در تصمیم ما دخالت کنند اما باید زندگی ما را تأمین کنند.
هر نوع زندگی بهتر از طلاق است.
طلاق یعنی بدبختی.
رابطه جنسی پدیده‌ای گناه آلود یا زشت است.