سؤال: من الجنه و الناس چگونه تفسیر می شود؟
من الجنه و الناس را دو جور تفسیر کرده اند. قل اعوذ برب الناس. ملک الناس اله الناس. من شرالوسواس الخناس. الذی یوسوس فی صدور الناس. من الجنه و الناس؛ بگو پناه می برم به پروردگار مردم، به فرمانروای مردم، به معبود مردم، از شر وسوسه گر پنهان شونده (و باز گردنده)، آن که در سینه های مردم وسوسه می کند، از پریان و آدمیان (ناس/۶-۱). از شر وسواسهای خناسها (وسواسها یعنی وسوسه گرها، خناس یعنی آن وسوسه گری که می آید وسوسه می کند، بعد می رود پنهان می شود، دو مرتبه ظاهر می شود و باز پنهان می شود) که در سینه ها و دلهای مردم وسوسه می کند، از جن و از مردم.
من الجنه و الناس عطف بیان چیست؟ می گویند عطف بیان به همان وسواس خناس است، یعنی ما دو جور وسوسه گر داریم، یک وسوسه گر پنهان و یک وسوسه گر آشکار. وسوسه گر آشکار انسانهای وسوسه گر هستند که اینها شیاطین الانس اند. قرآن بعضی از انسانها را شیطان می نامد: شیاطین الانس و الجن(انعام/۱۱۲) شیطانهای انسی و شیطانهای جنی. شیطان یک معنای اعمی است که به هر وسوسه گری حتی به انسان شیطان گفته می شود.
