فعالیتهای تروریستی یهودیان در آمریکا

فعالیت‌های تروریستی یهودیان در سراسر دنیا، از جمله فعالیت‌های اتحادیه‌ای است که خود را مدافعان یهود نامیده اند. مطالعه‌ای که در سال ۱۹۸۶ توسط دپارتمان فدرال انرژی ایالات متحده در مورد تروریسم داخلی صورت گرفت، چنین نشان داد: «بیش از یک دهه، اتحادیه دفاعی یهود (جی دی ال)، فعال ترین گروه تروریستی در ایالات متحده بوده است، …. از سال ۱۹۶۰ تاکنون، فعالیت‌های جی دی ال منجر به کشته شدن ۷ نفر و زخمی شدن ۲۲ نفر دیگر شده است.»
ماجرا مربوط به ۲۹ اگوست ۱۹۷۰ می‌شود که روزنامه حکومت شوروی، «ایزوستیا» علیه حملات مکرری که توسط اعضای اتحادیه دفاعی یهودیان به دیپلمات‌هایشان شده بود، اعتراض کرده و خواستار حمایت بیشترآمریکایی‌ها از دیپلمات‌هایشان شده بودند.
آزار و اذیت‌های فراوان، تظاهرات و مورد حمله قرار دادن افسران و پرسنل شوروی از اواخر ۱۹۶۹، توسط اتحادیه دفاعی یهودیان در نیویورک آغاز شد و تا دو سال پس از آن نیز ادامه داشت. فعالیت‌های نظامی جی دی ال شامل این اقدامات می‌شود: به اشغال درآوردن تعدادی از ادارات، ترویج شعار«امت یهود زنده است» به زبان عبری، وقفه ایجاد کردن در اجتماعات عمومی و حتی بمب گذاری و تیراندازی. میر کاهان رهبر اتحادیه یهودیان که یک یهودی متعصب فعال می‌باشد، در بروکلین به دنیا آمده است. جی دی ال بعدها به بمب گذاری‌هایی در محل اسقرار هیئت مبلغین روس‌ها در نیویورک و بمب گذاری در محل استقرار هیئت فرهنگی روس‌ها در واشنگتن در سال ۱۹۷۰ و همچنین بمب گذاری در اداره بازرگانی شوروی، اعتراف کرد. هدف از این اقدامات، جلب کردن توجه نیم میلیون یهودی است که در اتحادیه جماهیر شوروی سابق زندگی می‌کنند. حقیقتی که در نزد عموم نامشخص است آن است که فعالیت‌های ضد شوروی به وسیله تعدادی از نیروهای نظامی اسرائیلی سازمان دهی می‌شد که شامل سازمان جاسوسی «موساد»، یتژاک شمیر که بعدها نخست وزیر اسرائیل شد وگولاه کوهن- رهبر تندروی «تهیا پارتی» و عضوی از پارلمان اسرائیل – می‌باشد. اسرائیلی‌ها کاهان را به ادامه فعالیت علیه شوروی ترغیب کردند. هدف از این اقدامات، تیره ساختن روابط بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی بود. همچنین آنها در پی این مسئله بودند که با ادامه این فعالیت‌ها، مسکو روند مهاجرت تعداد بیشتری از یهودیان شوروی به اسرائیل را تسهیل کند. مطالعه ۱۹۸۵ «اف بی آی» در مورد فعالیت‌های تروریستی در ایالات متحده از سال ۱۹۸۱، ۱۸ رویداد را که توسط یهودیان اتفاق افتاده، کشف کرده که ۱۵ مورد از این فعالیت‌ها توسط اعضای اتحادیه دفاعی یهودیان صورت گرفته بود. در مطالعه ۱۹۸۶ درباره تروریسم داخلی، سازمان انرژی نتیجه گرفت: «بیش از یک دهه، اتحادیه دفاعی یهودیان یکی از فعال ترین گروه‌های تروریستی در ایالات متحده بوده است. عملکرد اتحادیه یهودیان از سال ۱۹۶۸، ۷ کشته و حداقل ۲۲ مجروح در بر داشته است.
جی دی ال در طول این سال‌ها متهم به قتل دو شخصیت مهم است. یکی از این قتل‌ها در ۲۶ ژانویه ۱۹۷۲، مربوط به زمانی است که بمبی در دفتر آقای سول هورک منهاتن، مدیر اپرا منفجر شد. انفجار باعث کشته شدن منشی دفترش، خانم ایریس کونز ۲۷ ساله شد، در حالی که هورک و ۱۲ تن دیگر مجروح شدند. در این حادثه، جی دی ال اصلی ترین متهم بود؛ زیرا هورک تعدادی از اجرا کننده‌های هنری را از شوروی به ایالات متحده آورده بود. سال بعد، جروم زلر، یک آمریکایی عضو جی دی ال، به اتهام بمب گذاری در دفتر هورک تحت تعقیب قانونی قرار گرفت؛ او به اسرائیل رفت، در حالی که ایالات متحده خواستار بازگرداندنش شده بود. نیروهای امنیتی اسرائیل وی را دستگیر کردند، اما او با وثیقه ۱۲۰۰ دلاری آزاد شد. وی بعدها در جنگ ۱۹۷۳ مجروح شد. بعد از آن ایالات متحده مجدداً خواستار استرداد مجرم شد. جوزف جاف نماینده ایالات متحده که مسؤل پی گیری پرونده بود گفت: اسرائیلی‌ها در پاسخ گفتند: «شما می‌توانید نفس خود را تا زمانی که بمیرید در سینه حبس کنید، اما نمی‌توانید او را دستگیر کنید؛ زیرا او یک قهرمان ملی است.» در گزارش‌های بعدی مشخص شد، زلر در سرزمین‌های اشغالی کرانه باختری در میان نظامیان زندگی می‌کند.
کاهان به وکیل مدافعی صریح برای «انتقال» تمام فلسطینیان تبدیل شد
شخصیت مهم دیگر الکس اوده ۳۷ ساله ـ رهبر مذهبی کمیته ضد تبعیض آمریکایی اعراب در سانتا انا، در ایالت کالیفرنیا ـ بود که در ۱۱ اکتبر ۱۹۸۵ به وسیله بمبی که در دفتر کارش کار گذاشته شده بود، کشته شد. او ده شب قبل از آن، در یک برنامه تلویزیونی شرکت کرده و یاسر عرفات را «مرد صلح» نامیده بود. اتحادیه دفاعی یهودیان، این بمب گذاری را تحسین کرد اما مسؤلیت این اقدام را بر عهده نگرفت؛ شیوه‌ای که این اتحادیه در چنین موقعیت‌هایی به کار می‌گیرد.
یکی از مظنونین، رابرت منینگ ۳۶ ساله، از اهالی لس آنجلس و یکی از اعضای جی دی ال می‌باشد. وی و همسرش، روکل، پیش از این به اسرائیل نقل مکان کرده بودند و در آن جا بود که او به اتحادیه دفاعی یهودیان پیوست. نماینده اف بی‌ای گفت که منینگ و دیگر همکارانش به دخالت داشتن در یک سری وقایع خشونت آمیز در طول سال ۱۹۸۵ متهم هستند. این وقایع شامل این موارد است: ۱) بمب گذاری خانه آگوست که به کشته شدن اسکریم سوبزوکف از اهالی پاترسون منجر شده بود. وی یکی از نازی‌های مظنون به جنایات جنگی می‌باشد. ۲) بمب گذاری نافرجام شانزدهم اگوست در اداره «ای دی سی» بُستن که به مجروح شدن دو پلیس منجر شد. ۳) بمب گذاری سپتامبر در برنتروود، جزیره‌ای که المرس اسپراجس نازی در آن ساکن بود. این بمب گزاری منجر به قطع شدن یک پای رهگذری ۲۳ ساله شد. ۴) آتش سوزی اداره «ای دی سی» واشنگتن در ۲۹ اکتبر، که بعضی این آتش سوزی را عمدی می‌دانند.
در دسامبر ۱۹۸۵، ویلیام اچ وبستر، یکی از مدیران اف بی‌ای هشدار داد که اعراب آمریکایی، «در خطرند» و به زودی هدف گروه ناشناسی قرار می‌گیرند که به دنبال آسیب رساندن به «دشمنان اسرائیل» هستند.
منینگ و همسرش تا ۲۵ مارس ۱۹۹۱ در منطقه افراط گرایان کیریات آربا، از مناطق اشغالی کرانه باختری زندگی می‌کرد. بعد از دو سال تحت فشار بودن، سرانجام اسرائیل به تقاضای آمریکا مبنی بر استرداد منینگ و همسرش به ایالات متحده موافقت کرد. این مورد باعث شد، منتقدین، رسانه‌های ایالات متحده را متهم به تبعیض علیه اعراب کنند؛ آنها اذعان داشتند، هفته پیش از این حادثه، یک یهودی آمریکایی به نام لئون کلینگهوفر که در هواپیما ربایی کشته شد، تحت پوشش سنگین خبری قرار گرفت. آنها در انتقاد‌های خود یادآور شدند که روزنامه نیویورک تایمز ۱۰۴۳ اینچ از ستون روزنامه را به مرگ کلینگ هوفر اختصاص داده، در حالی که فقط ۱۴ اینج از این فضا را به مرگ اوده اختصاص داده بود. سرانجام پلیس اسرائیل، منینگ را در ۲۴ مارس ۱۹۹۱ دستگیر کرد، اگرچه وی مظنون اصلی در قتل اوده است، پلیس وی را به خاطر دادخواست جداگانه ای، مبنی بر دخالت منینگ در قتل خانم پاتریشا ویلکرسن در سال۱۹۸۰ متهم کرد. سرانجام روبرت منینگ جدای از همسرش، در هجدهم جولای ۱۹۹۳ به ایالات متحده تحویل داده شد. وی به خاطر همدستی در قتل ویلکرسون، مجرم شناخته شد. در هفتم فوریه سال ۱۹۹۴ منینگ به حبس محکوم شد، همسرش به علت حمله قلبی در هجدهم مارس ۱۹۹۴ در یکی از زندان‌های اسرائیل در حالی که در انتظار استرداد به دولت متبوعش بود، درگذشت .
در این میان، کاهان در سال ۱۹۷۱ به اسرائیل رفت و بی درنگ به مدافعی صریح برای «انتقال» تمام فلسطینیان تبدیل شد. گستاخی وی در سخنرانی‌هایش در مورد اینکه اسرائیلی‌ها همواره به طور مخفی اظهار نظر می‌کرده اند، محبوبیت فراوانی در میان رادیکال‌های اسرائیلی به دست آورد. وی حزب «کچ» را تأسیس کرد و اسرائیلی‌ها متوجه شدند که این حزب درصدد استفاده از خشونت برای پاکسازی سرزمین قومی می‌باشد. در همین زمان، کاهان پاسپورت آمریکایی خود را ابقا کرد تا بدین وسیله بتواند با اعضای جی دی ال در آمریکا در تماس باشد. در اکتبر ۱۹۸۵، وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرد که کاهان پس از این یک شهروند آمریکایی نبوده و تابعیت وی ملغی می‌باشد. به این دلیل که وی کرسی پارلمان اسرائیل را پذیرفته است. وی در دفاع از خود تاکید کرد که تابعیت امریکایی را تنها به دلیل تسهیل در رفت و آمد نیاز دارد. با این حال لئو‌ای گلاسر قاضی فدرال در سال ۱۹۸۷ حکم کرد که کاهان را نمی‌توان از تابعیت آمریکا محکوم کرد، چرا که ایالات متحده تابعیت مضاعف را پذیرفته است.
زمانی که کاهان در پارلمان اسرائیل برای سوگند یاد کردن حاضر شد، ۲۰۰۰ نفر با تجمع خود دست به تظاهرات زدند و نیز تعدادی از قانون گذاران وی را محکوم کردند. با این حال، پس از یک سال، کاهان در روزنامه نیویورک تایمز تبدیل به مشهور ترین چهره سیاسی در اسرائیل شد. کسی که محبوبیتش به ویژه در میان رأی دهندگان جوان در حال افزایش است. نظر سنجی سپتامبر ۱۹۸۵ نشان داد که محبوبیت کاهان به گونه‌ای افزایش یافته است که اگر انتخابات در آن زمان برگزار شود، حزب او ممکن است ۱۰ کرسی از پارلمان اسرائیل را به دست آورد و این موجب می‌شد که کچ به یک نیروی سیاسی مهم تبدیل شود.
دیدگاه نژاد پرستانه محبوب کاهان، برای اسرائیلی‌های لیبرال و به ویژه آمریکایی‌های حمایت کننده او، آزار دهنده بود؛ این دیدگاه کسی بود که سال‌های متمادی فلسطینی‌ها را مردمی نژاد پرست تصویر می‌کرد که درصدد نابود کردن یهودی‌ها هستند. اکنون کاهان مدرکی محکم به منتقدین اسرائیل داده بود که بتوانند اسرائیل را دولتی نژادپرست بخوانند. در۱۷ اکتبر ۱۹۸۸، دیوان عالی اسرائیل، حزب سیاسی میر کاهان را فاقد شرایط لازم برای شرکت در انتخابات دانست؛ چرا که به نظر این نهاد، حزب سیاسی وی «نژاد پرست» و «غیر دموکراتیک» می‌باشد. این برای نخستبن بار در تاریخ اسرائیل بود که یک حزب سیاسی غیر قانونی اعلام می‌شد. نظرسنجی‌ها در آن زمان نشان می‌داد که حزب کچ احتمالاً در انتخابات نوامبر آینده، سه تا چهار کرسی را به دست خواهد آورد.
کاهان در سال ۱۹۹۰ در ۵۸ سالگی درگذشت. وی در پنجم نوامبر ۱۹۹۰ بر اثر اصابت گلوله در یکی از هتل‌های شهر نیویورک به قتل رسید. مظنون، السید نصیر ۳۴ ساله می‌باشد. وی یک مسلمان متولد مصر است که به تابعیت آمریکا درآمده و در کلفساید پارک زندگی می‌کرد. نصیر فارغ التحصیل دانشگاه هیلوان مصر بوده و به کار تعمیر دستگاه‌های تهویه در نیویورک مشغول بود. پلیس گفت که نصیر تحت مراقبت روان پزشک قرار داشته و داروهای ضد افسردگی مصرف می‌کرده است. نصیر در ۲۱ دسامبر ۱۹۹۱ توسط هیئت منصفه منهاتان تبرئه شد. اما در ۱۷ ژوئن ۱۹۹۶، به حبس ابد محکوم شد. اتهام وی شرکت در ترور بود. همچنین بر اساس مدارکی معلوم شد که وی در عملیات بمب گذاری مرکز تجارت جهانی (۱۹۹۳) با عمر عبدالرحمن همکاری داشته است.
در ششم نوامبر ۱۹۹۰، حدود ۳۰۰۰۰ سوگوار در مراسم خاک سپاری کاهن شرکت کرده و وی را «حامی صهیونیست» و «پیامبری که برای سرزمین مقدس کشته شد» نامیدند. آنان پلاکاردهایی که روی آن نوشته بود «مرگ بر تمام اعراب» و «انتقامش را می‌گیریم» حمل می‌کردند. سول مارگولیس رئیس بین المللی کچ و بازوی آمریکایی حزب کاهان در اسرائیل گفت: «انتقام سختی در پیش است. ما خواهان انتقام هستیم». روز بعد، در هفتم نوامبر، ۱۵۰۰ نفر در مراسم سوگواری ۴ ساعته در بیت المقدس فریاد می‌زدند و شعار می‌دادند: «مرگ بر اعراب». در اواسط نوامبر، ۱۰ نفر نامه‌هایی دریافت کردند که این افراد را به خاطر مرگ کاهان تهدید به انتقام کرده بودند. از جمله این افراد، پروفسور ادوارد سعید از دانشگاه کلمبیا، لویس فراخان رهبر گروهی اسلامی و کلاویس ماکسود نماینده سابق اتحادیه عرب در سازمان ملل را می‌توان نام برد.
حامیان کاهان در اسرائیل همچنین سوگند یاد کردند که انتقام کاهان را بگیرند و افزودند: «هر کسی که فکر می‌کند کاهان و جنبش کچ از بین رفته است، دچار اشتباه بزرگی شده است». یول بن- دیوید یکی از اعضای کچ گفت: «به شما قول می‌دهم که رودخانه‌ای از خون اعراب به راه اندازم». کاهان، در طول سالهای زندگی خود، بیش از حد انتظار در تغییر دیدگاه سیاسی اسرائیل مؤثر بوده است. جان کیفنر خبرنگار نیویورک تایمز گزارش داد که کاهان آنچنان موفق بوده است که عقایدش در «جریان غالب فکری اسرائیل نفوذ کرده است». دکتر ایهود اسپرینزاک، کارشناس فعال حزب راست در اسرائیل نوشت: «موفقیت وی در آنجا تغییر دادن تفکر بسیاری از اسرائیلی‌ها بوده است و آنها را به افرادی ضد عرب و خشن تبدیل کرد. وی احزاب خود دار تر را نیز مجبور به تغییر کرد».
امروز سیاست «انتقال» کاهان آشکارا مطرح می‌گردد، به طوری که هرگز پیش از این این چنین به این موضوع پرداخته نشده بود. یک حزب سیاسی بنام مولدت (Moledet) با داشتن یک کرسی در پارلمان اسرائیل، پاکسازی قومی را به عنوان یکی از اهداف در دستور کار خود قرار داده است. آژانس مخابراتی یهود اظهار داشت: «کاهان یهودی می‌تواند با خشنودی کامل از دنیا برود، چرا که پیامش عمیقاً و بطور گسترده ایی در سراسر جامعه اسرائیل تاثیر گذاشته است».
منبع: / ماهنامه / سیاحت غرب / ۱۳۸۷ / شماره ۶۳، مهر 
به نقل از: WWW.Salon.com
نویسنده : دونالد نف