مهم بودن برخورد های اول
اولین تاثیر در برخورد اولیه، معمایی ظریف است. اگر آن را باز کنید، هر بخشاش را به روشنی میبینید و متوجه میشوید که چه تاثیری بر کل دارد. این تاثیرات کاملا به طور منظم اتفاق میافتد، به طوری که بندرت متوجه آنها میشویم. تاثیر خوب گذاشتن اولیه، نشانه احترام است.
شما در واقع به طرف دیگر میگویید برایم مهم است که درباره من چه قضاوتی میکنی. میخواهم در حضور تو به بهترین شکل ظاهر شوم. این به مراتب بهتر از این است که بگویید من این هستم یا قبول کن یا نکن.
تاثیرگذاری روی افراد، موضوع مهمی است، زیرا یادآوریهای بعدی را به وجود میآورد. تاثیر اول، نخستین و شاید تنها فرصت مناسبی است که به افراد بگوییم ما چگونه انسانی هستیم. به همین دلیل میگوییم تاثیر اول در این زمینه که دیگران شما را چگونه میبینند، از اهمیت فراوانی برخوردار است.
این تاثیرگذاری بخصوص در دنیای امروز اهمیت فراوانی دارد.تا قرنها مردم در همان مکانی که متولد میشدند، زندگی میکردند. در آنجا با مردمی که کاملا شناخته شده بودند، ارتباط برقرار میکردند و معاشرت، کار و تجارت داشتند.
اکنون در عصری زندگی میکنیم که مردم به خانهها و شهرهای جدید اسبابکشی میکنند، تغییر شغل میدهند، دوستان جدید پیدا میکنند و با سرعتی بسیار بیشتر از گذشته، رابطهها و ارتباطات را به وجود میآورند.
این یک واقعیت است که افراد بسرعت و ناخواسته از شما برداشت میکنند. آنها با توجه به حرفها و رفتارهای اولیهتان از شما برداشت میکنند. برداشت آنها در برخورد اول به این اشاره دارد که فکر میکنند شما همیشه این گونه عمل میکنید، حتی اگر این تصورشان اشتباه باشد.
میتوان گفت در نگاه اول، افراد نمونه کوچکی از شما را میبینند و بخش باریکی از زندگی شما را لمس میکنند؛ اما همین نمونه کوچک، صددرصد اطلاعاتی است که آنها درباره شما دارند و به طور ناخودآگاه فرض میکنند این مختصر آگاهی، تصویر دقیقی از کل شخصیت شماست.
بررسیهای روانشناختی نشان داده است افراد هنگام ارزیابی دیگران به اطلاعات اولیهای که به دست میآورند، بهای بیشتری میدهند تا اطلاعاتی که بعد به دست میآورند. به عبارت دیگر، به احتمال زیاد افراد آنچه را در شروع کسب میکنند، درست و صحیح میپندارند.
یکی از اشتباهات افراد در نخستین برداشت از رفتار طرف مقابل این است که فکر میکنند اگر کسی یک ویژگی مثبت دارد، دارای مجموعهای از دیگر صفات مثبت هم هست؛ در حالی که ممکن است او آنها را نداشته باشد. برای نمونه شاید کسی که به نظرتان تیزبین رسیده است، در آن واحد باهوش، دوستداشتنی و موفق ارزیابی کنید؛ هرچند ممکن است این خصوصیات را در او مشاهده نکرده باشید و شخص نیز فاقد این خصایص باشد.
زبان بدن در اولین برخورد
داوری لحظهای و فوری بزرگترین بخش تاثیر اول است و در این داوری، زبان بدن یکی از عناصر بسیار مهم به نظر میرسد. به طور کلی اقداماتی که در لحظه اول برخورد، بشدت توی ذوق میزند و مانع ارتباطی ایجاد میکند عبارتند از خاراندن سر، جویدن عصبی گوشه لبها، دوری از تماس چشمی، قوز کردن یا بیانعطاف ایستادن و … .
در اولین برخورد، وقتی فرد لبخند نمیزند، حالت بدنی خشکی دارد، به افراد نگاه نمیکند، باعث میشود افرادی را که به او نزدیک میشوند، ناامید کند. انسانها به طور کلی از کسانی استقبال میکنند که پر انرژی و گشادهرو باشند و لبخند یکی از مطمئنترین زبان تن است.
لبخند به دیگران میگوید در آن لحظه خاص شما خوشحال یا راضی هستید. وقتی به کسی لبخند میزنید، نورونهای منعکسکننده او از هم باز و شاد میشوند و متقابلا لبخندی را به نمایش میگذارد و آگاهانه یا ناآگاهانه احساس میکند روی شما تاثیر خوشایندی گذاشتهاند.
در اولین برخورد، وقتی فرد لبخند نمیزند حالت بدنی خشکی دارد و به افراد نگاه نمیکند باعث میشود افرادی را که به او نزدیک میشوند، ناامید کند. لبخند نزدن، افراد را خنثی و بیتفاوت نشان میدهد. توجه به این نکته نیز مهم است که لبخند زمانی واقعی برداشت میشود که چشمها و بقیه بخشهای صورت را هم دربرگیرد. در ضمن مهمترین جنبه لبخند در تاثیرگذاری اولیه، رنگ دندانهای شماست.
وضع ظاهرتان نخستین اطلاعاتی است که دیگران از شما میگیرند. وقتی لباس آراسته و تمیز بپوشید این پیام را منتقل میکنید که از اعتماد به نفس فراوان برخوردارید و به دنیای پیرامونتان بها میدهید.
برای خوب به نظر رسیدن لزوما نباید زیبا و خوشچهره باشید. البته، زیبا بودن چیز بدی نیست، اما داشتن اطمینان خاطر و اعتماد به نفس مهمتر است. اگر خوب ، خوشایند و مورد اعتماد به نظر برسید ارتباط را جذب میکنید و طرف مقابل را در موقعیت آرامی قرار میدهید.
متخصصان بر این عقیدهاند که تاثیرگذاری اولیه با برنامهنویسی ذهن ما برای ارزیابی و طبقهبندی کردن در رابطه است. ما اطلاعاتی جمعآوری میکنیم تا بدانیم طرف مقابل چگونه با ما همخوانی دارد. در جلسه آغازین وقتی میخواهید نظر مساعد طرف مقابل را جلب کنید ، لازم است همه توجه تان را به طرف مقابل بدهید.
در اینجا، تماس چشمی از اهمیت بسزایی برخوردار است. سعی کنید در ۷۰ درصد وقت، تماس چشمی برقرار کنید. وقتی در چشمهای طرف مقابل نگاه میکنید در واقع به او میگویید حرفی که میزند معنیدار و برای شما مهم است. برقراری تماس چشمی برای نشان دادن اعتماد و اطمینان ضرورت دارد.
در برخی فرهنگها ناتوان بودن در برقراری تماس چشمی نشانه بیادبی است، نشانه نداشتن اعتماد به نفس است و در مواردی اشخاص ممکن است تصور کنند شما یک فرد دروغگو هستید. این را هم بدانید که در بعضی از نقاط دنیا مانند آسیای جنوبی، نگاه کردن در چشم نشانه بیادبی است. پس این موضوع به فرهنگ فرد بستگی دارد مثلا در ایران و در بین مسلمانان این موضوع به خاطر مسائل شرعی و در بر خورد با نامحرم متفاوت است. در دین ما کلیه مسائلی که عنوان شد ،بین خانم ها وآقایان متفاوت است.
در حالی که برقراری تماس چشمی تا حدی مفید و خوب است، اگر پیوسته در چشمهای دیگران نگاه کنید کار خوبی نکردهاید.
روانشناسان پی بردهاند که دست دادن محکم همراه با نمایش گذاشتن قدرت، مدت طول کشیدن دستدادن و برقراری ارتباط چشمی مناسب تاثیر مثبت برداشتی که شخص در اولین جلسه روی دیگران میگذارد، دارد. پس درست و مناسب دست بدهید، چرا که دست دادن نامناسب جواب «نه» طرف مقابل را برای شما به همراه دارد.
همچنین لازم است با تمام وجود به طرف مقابل گوش بدهید. گاه وقتی برای اولین بار کسی را ملاقات میکنیم شاید برایمان دشوار باشد که با تمام وجود به حرفهای او گوش بدهیم و این اشتباه بسیار بزرگی است. وقتی به حرفهای کسی گوش میدهید باید گه گاه سرتان را به سمتی خم کنید تا علاقه خود را به صحبتهای او نشان داده باشید.
مساله مهم دیگر در برقراری ارتباط موثر بلندی و کوتاهی صداست. ممکن است بلندای صدای شما با دیگران تفاوت داشته باشد. اگر بیش از اندازه بلند حرف میزنید چه بسا آن را طبیعی و نشانه اعتماد به نفستان تلقی کنید اما شاید دیگران آن را به حساب تکبر و نیاز به جلب توجه کردنتان بگذارند.
اگر خیلی آهسته صحبت کنید ، شاید خودتان آن را به حساب تواضع و فروتنی خود بگذارید، اما در نظر دیگران فاقد اعتماد به نفس ظاهر میشوید. پس باید بکوشید بلندای صدایتان با طرف مقابل همخوانی داشته باشد.
شما در اولین ملاقات، از سرنخهایی که دیگران به شما میدهند استفاده میکنید. شما هم این سرنخها را به دیگران میدهید. سرنخهایی که میگویند از من فاصله بگیر یا من مناسب صحبت با تو هستم. متوجه باشید یا نباشید، سرنخهایی دارید که دیگران میفهمند تا چه اندازه باز و گشوده هستید.
با حالت بدنتان، نگاه کردنتان و این که چگونه به افراد واکنش نشان میدهید، سرنخها را مخابره میکنید. مساله فقط این نیست که چه میگویید و چقدر صحبت میکنید، بلکه حرکت شما هم مهم است. زبان بدن شما، در این مورد که تا چه اندازه در نظر طرف مقابل خود مورد پسند قرار میگیرید، نقش مهمی ایفا میکند بنابراین توجه داشته باشید بدن خود را چگونه حرکت میدهید و حرکت چهرهتان، روی دوستداشتنی بودن شما در نظر دیگران تاثیر میگذارد.
در پایان میتوان گفت اگر بدانید افراد آن اندک خصوصیت اولیه را که در شما میبینند به حساب صددرصد شخصیت شما میگذارند، میتوانید درباره اطلاعاتی که درباره خودتان مخابره میکنید دقیقتر و حسابشدهتر رفتار کنید. در واقع همه ما دستکم در مواقعی تاثیرگذاری اولیه بدی داریم.
این بخشی از انسان بودن ماست. از طرف دیگر قرار نیست همه از شما خوششان بیاید و این اشکالی ندارد. اگر واقعا میخواهید ارتباط مثبتی ایجاد کنید، میتوانید بر رفتار منفی اولیه خود فایق آیید و با کمی سعی و تلاش رابطه مثبتی را ایجاد کنید.
منبع : جام جم
