مصیبت و ناسزاگویی

مصیبت
 نهان داشتن مصیبت، گنجی نهان
    مِن کُنُوزِ البِرِّ: کِتمانُ المَصائب والأمراضِ و الصَّدَقهِ. (۷/۳۱۹۰؛ بحار: ۸۲/۱۰۳)    
پوشیده داشتن مصیبت‏ ها و بیماری‏ ها و دادن صدقه، از گنج‏های نیکی است.

 آسان شدن مصائب
    مَن زَهِدَ فی الدنیاهانَت علَیهِ المُصیباتُ.(۷/۳۱۹۲؛ کنزالفواید: ۲/۱۶۳)    
کسی که از دنیا دل برکنَد، مصیبت‏ ها بر او آسان گردد.

ناسزاگویی
 
هلاکت، نتیجه ناسزاگویی به مؤمن
    سابُّ المُؤمِنِ کالمُشرِفِ علی الهَلَکَهِ.(۵/۲۳۵۲؛ کنزالعمال: ۸۰۹۳)    
ناسزاگوی به مؤمن، همانند انسان در آستانه هلاکت است.
 
نهی از ناسزا گویی به زمین و زمان
    لا تَسُبُّوا الرِّیاحَ فانّها مَأمُورَهٌ، ولا تَسُبُّوا الجِبالَ ولا السّاعاتِ ولا الأیّامَ ولا اللَّیالِیَ فَتَأثَمُوا وتَرجِعَ علَیکُم.(۵/۲۳۵۲؛ علل الشرایع: ۵۷۷)    
به بادها ناسزا مگویید که آنها (از جانب خداوند) مأمورند و کوه‏ها و لحظه‏ها و روزها و شب‏ها را ناسزا نگویید که گنهکار می‏شوید و به خودتان بر می‏گردد.
 
نهی از ناسزاگویی به مردم
    لا تَسُبُّوا الناسَ فَتَکتَسِبُوا العَداوهَ بَینَهُم.(۵/۲۳۵۴؛ کافی: ۲/۳۶۰)    
به مردم ناسزا مگویید که با این کار در میان آنها دشمن پیدا می کنید.