مقدمتا باید دانست که میرزا عباس نوری معروف به میرزا بزرگ از اهل نور (جائی است در مازندران) بوده و به سبب خط و انشا از افراد خانواده ی خود ممتاز سپس برای کسب مال و رسیدن به جاه و جلال مسافرتی به کرمان می نماید و نزد حاکم کرمان الله وردی خان پسر فتح علی شاه به سمت منشی گری پذیرفته می شود و در آن ایام به موجب رسم و قاعده ای که بوده حکومت وقت به اجزاء و مستخدمین خود به عوض حقوق (مواجب) ماموریت هائی می داده و به ایشان خدماتی رجوع می نموده او هم از این راه دخلهائی نموده از آن پول یکی دو قطعه ملک خرید و به سبب مال نیز از اقران خانواده ی خود ممتاز می گردد پس از آن به تهران آمده و رتبه ی معلمی خطاطی اطفال امرا را پیدا نموده به اطفال امرا خوش خطی می آموخته و سرمشقی می داده و استفاده ی می نموده چنان چه میرزا ابوالقاسم خان قایم مقام نیز در منشأش به این مطلب اشاره نموده و مؤید است.
تا این که میرزا حسین علی نوری ملقب به بهاء الله در روز دوم محرم سنه ۱۲۳۳ مطابق ۲۱ / اکتوبر سنه ۱۸۱۷ میلادی در تهران از صلب میرزا عباس مشهور به میرزا بزرگ نوری و بطن خانم جانی متولد شد.
لیکن از تحقیقاتی دیگر که در این موضوع شده آشکار می گردد که میرزا حسین علی بهاء در نهم ماه ذی حجه سنه ۱۲۳۲ هجری متولد شده و به این مناسبت بنابر سوم اهل ایران که هر کس در عشره ی اول ذی حجه متولد شود آن را حجی می گویند او را حجی میرزا حسین علی می نامیدند و بعدها مشهور به حاجی و آخر همه را گذاشته موسوم به بهاء الله شد که شرحش بعد خواهد آمد و در عکا به سبب اعتراض اهل سنت و جماعت که گفتند بشر نمی تواند موسوم به بهاء الله باشد مشهور به بهاء و بهاء الدین شد.
سبب این که تاریخ تولد را تغیر داده و دوم محرم گذاردند این است که خواستند دوم محرم که عید تولد باب است با عید تولد بهاء یکی باشد و از این نیز فضیلتی مزید بر آن روز گردد.
به علاوه یکی از معجزات شده باشد که خدای قدیم این دو خدای مقید یاد و امام موعود را در دو روز متوالی به فاصله دو سال به وجود آورده که دو روزش یک روز محسوب شود چنان چه بهاء می فرماید (این دو یوم عند الله یک یوم محسوب است)
لیکن حرف در این است که باب در بیانش می گوید در دبستان چوب به اطفال نزنید شاید نشناخته چوب به ولی امر بخورد (یعنی خدای آینده) که به موجب اشاره بعد و مستغاث (یعنی دو هزار و یک سال) بعد خواهد آمد که این امر را تائید نماید.
مؤلف: فتح الله مفتون یزدی
