قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
دو نعمت مجهول
نِعمَتانِ مَکفورَتانِ: الأمنُ والعافِیَهُ.(۱۳/۶۳۵۸؛ بحار: ۸۱/۱۷۰)
دو نعمت است که پوشیده اند: امنیّت و سلامت.
بخشش، عامل پایداری نعمت ها
انّ للَّهِ عِباداً اختَصَّهُم بالنِّعَمِ، یُقِرُّها فیهِم ما بَذَلوها للنّاسِ، فاذا مَنَعوها حَوَّلَها مِنهُم الی غَیرِهِم.(۱۳/۶۳۶۲؛ بحار: ۷۵/۳۵۳)
خداوند بندگانی دارد که نعمتها را به آنان اختصاص دادهاست؛ تا زمانی که این نعمتها را به مردم بذل و بخشش کنند، آنها را در میانشان نگه میدارد و هرگاه دریغ ورزند، نعمتها را از آنان به دیگران منتقل میکنند.
بازگو کردن نعمت های خدا
انَّ اللَّهَ یُحِبُّ أن یَری أثَرَ نِعمَتِهِ علی عَبدِهِ.(۱۳/۶۳۶۸؛ سنن الترمذی: ۲۸۹۱)
خداوند دوست دارد که اثر نعمت خود را در بنده اش ببیند.
همه نعمتها در چهار نعمت
مَن أمسی وأصبحَ وعِندَهُ ثَلاثٌ فقد تَمَّت علَیهِالنِّعمَهُ فی الدُّنیا: مَنأصبَحَ وأمسی مُعافیً فی بَدَنِهِ، آمِناً فی سَرْبِهِ، عِندَهُ قُوتُ یَومِهِ، فان کانَت عِندَهُ الرّابِعَهُ فَقد تَمَّت علَیهِ النِّعمَهُ فی الدُّنیا والآخِرَهِ؛ وهُو الاْیمانُ. (۱۳/۶۳۷۲؛ تحف العقول: ۳۶)
هر که شب و روز خود را سپری کند و از سه چیز برخوردار باشد، نعمت دنیا بر او تمام شده است: کسی که صبح و شامش را در تندرستی و آسایش خاطر گذراند و خوراک روز خود را داشته باشد و اگر چهارمین نعمت را هم داشته باشد، نعمت دنیا و آخرت را کامل دارد و آن (چهارمین) نعمت ایمان است.
