نکوهش دنیا
امام صادق (ع) فرمود: دنیا چونان تندیسی (کالبدی) است که سرش کبر، چشمش حرص، گوشش طمع، زبانش ریا، دستش شهوت، پایش خودپسندی، قلبش غفلت، رنگ و جلوه‌اش فنا و حاصلش نیستی است. پس کسی که آن را دوست بدارد، متکبر شود و کسی که آن را نیک بداند، حرص و آز یابد و کسی که در جست و جویش باشد، طمع ورزد و کسی که آن را ستایش کند، لباس ریا پوشد، و کسی که اراده‌اش کند، خود پسند شود، و کسی که بدان تکیه کند، به غفلت افتد، و کسی که شیفته متاع آن شود، به فتنه افتد و متاع از دستش برود، و کسی که متاعش را گرد آورد و در آن بخل ورزد، او را به جایگاهش که همان آتش است، سوق دهد.
