خشنودی خدا در خشنودی پدر
رِضا اللَّهِ فی رِضا الوالِدِ، وسَخَطُ اللَّهِ فی سَخَطِ الوالِدِ. (۱۴/۷۰۹۲؛ الترغیب والترهیب: ۳/۳۲۲)
خشنودی خدا در خشنودی پدر است و ناخشنودی خدا در ناخشنودی پدر.
نیکی به والدین پس از فوت آنها
لَمّا سُئلَ عن بِرِّ الوالِدَینِ بَعدَ مَوتِهِما، قال(ص): نَعَم، الصَّلاهُ عَلَیهِما، والاستِغفارُ لَهُما، وانفاذُ عَهدِهِما مِن بَعدِهِما، وصِلَهُ الرَّحِمِ الّتی لا تُوصَلُ الّا بِهِما، واکرامُ صَدیقِهِما.(۱۴/۷۰۹۴؛ الترغیب والترهیب: ۳/۳۲۳)
در پاسخ به سؤال از نیکی کردن به پدر و مادر بعد از فوت آنها، فرمود: آری، دعا کردن برای آنها، آمرزش خواستن برایشان و اجرا کردن وصیتهایشان بعد از مرگ آنها و صله رحم کردن با خویشان آنها، و احترام گذاشتن به دوستان آنهاست.
بهشت، قدمگاه مادران
الجَنَّهُ تَحتَ أقدامِ الاُمَّهاتِ.(۱۴/۷۰۹۴؛ کنزالعمال: ۴۵۴۳۹)
بهشت، زیر پای مادران است.
آمرزیده نشدن فرزندان عاق شده
یُقالُ لِلعاقِّ: اِعمَلْ ما شِئتَ فانّی لا أغفِرُ لَکَ.(۱۴/۷۰۹۸؛ بحار: ۷۴/۸۰)
به فرزند نافرمان گفته میشود: هر کار (عبادی) که میخواهی بکن، امّا من تو را نمی آمرزم.
آزردن والدین
مَن أحزَنَ والِدَیهِ فَقَد عَقَّهُما.(۱۴/۷۱۰۰؛ کنزالعمال: ۴۵۵۳۷)
هر که پدر و مادر خود را اندوهگین کند، آنان را عاقّ کرده (و آزرده) است.
والدین، بهشت یا دوزخ فرزندان
لَمّا سُئلَ عَن حقِّ الوالِدَینِ علی وَلَدِهِما، قال(ص): هُما جَنَّتُکَ ونارُکَ.(۱۴/۷۰۹۰؛ الترغیب والترهیب: ۳/۳۱۶)
در پاسخ به سؤال از حقّ پدر و مادر بر فرزندانشان، فرمود: آن دو بهشت و دوزخ تو هستند.
