پاسخ ایرادهای شفاعت به این ترتیب می باشد :
شفاعت نه با توحید عبادتی منافات دارد و نه با توحید ذاتی، زیرا رحمت شفیع چیزی جز پرتوی از رحمت خدا نیست و انبعاث شفاعت و رحمت هم از ناحیه پروردگار است. ( جواب اشکال اول و دوم ).
همانطوری که اعتقاد به مغفرت خدا موجب تجری نمی گردد و تنها ایجاد امیدواری می کند، اعتقاد به شفاعت هم موجب تشویق به گناه نیست. توجه به این نکته که شرط شمول مغفرت و شفاعت، مشیت خدا و رضای او است روشن می کند که اثر این اعتقاد تا این اندازه است که دلها را از یأس و نومیدی نجات می دهد و همواره بین خوف و رجاء نگه می دارد. ( جواب اشکال سوم ).
شفاعت بر دو نوع است: باطل و صحیح. علت اینکه در برخی از آیات قرآن کریم، شفاعت مردود شناخته شده و در برخی دیگر اثبات شده است وجود دو نوع تصور از شفاعت است، قرآن خواسته است اذهان را از شفاعت باطل، متوجه شفاعت صحیح بفرماید. ( جواب اشکال چهارم ).
شفاعت با اصل عمل منافات ندارد، زیرا عمل به منزله علت قابلی، و رحمت پروردگار به منزله علت فاعلی است. ( جواب اشکال پنجم ).
در شفاعت صحیح، تصور این که خدا تحت تأثیر قرار گیرد وجود ندارد، زیرا شفاعت صحیح جریانی است از بالا به پایین. ( جواب اشکال ششم ).
در شفاعت، و همچنین در مغفرت، استثناء و بی عدالتی وجود ندارد، رحمت پروردگار نامحدود است و هر که محروم است از آن جهت است که قابلیت را بکلی از دست داده است، یعنی محرومیت از ناحیه قصور قابل است. ( جواب اشکال هفتم ).
